De caféhouder, minstens in de jaren 1935-1945, was een zekere Driessen, want meerdere kinderen van hem zaten bij mij op school, een ervan in mijn klas (Sint Leonardusschool aan de Boschdijk). De Sint Pauluskerk, gebouwd door pastoor Anton van Berne, werd ingewijd in 1924. Mijn oudste zus Annie was een van de eerste dopelingen. Het tramspoor heeft er gelegen tot kort vóór de oorlog (1939), maar de foto moet reeds genomen zijn, volgens mij, (te zien aan meerdere onderdelen) in de jaren 1924-1928.
Ik woonde toendertijd ongeveer op die plek, aan de Boschdijk 301; mijn vader had er een kruidenierswinkel.

IK durf met grote zekerheid te zeggen dat de rails er in de oorlog gelegen heeft. Ik heb de rails gezien met beschadiging door kogels uit een vliegtuig. Die beschadiging was op de hoogte van de kruising Boschdijk Kronehoefstraat. Ongetwijfeld zal de toekomst het uitwijzen.

Aangezien de storende foutjes in de eerste tekst volgt hier een verbeterde serie opmerkingen zoals afgesproken is met de heer Hans van Melis, die ik hier wil bedanken voor zijn attente en prompte bemiddeling.

Ik kan mij nog herinneren als de dag van gisteren dat in de meidagen de Duiters beslag legden op de school waar jij op zat. Alle Duitse auto's waren op de radiateur voorzien van Franse helmen. Waarschijnlijk uit de Eerste Wereldoorlog. Het was zeer indrukwekkend. Ook daarom moesten jullie in de school op de Frankrijkstraat komen, waar ik op zat. Later is er met regelmaat door de Duitsers gewisseld van school. Dat waren troepen die maar enkele weken tot maanden bleven. Die eerste dagen werd er ook een kanon geplaatst op de kruising van de Binnenpad-Boschdijk in de richting van het noorden. Het viel wel op dat er veel motoren met zijspan bij waren. Er kwamen ook laagvliegende grote toestellen over met Duitse kentekens. Ik zie nog de geribde zijkanten van die toestellen.

Lambert. Naar alle waarschijnlijkheid vroeg hij Who ist Bahnhof. Hij zag natuurlijk de rails liggen. Ik wil even je geheugen raadplegen. Waar was in de oorlogsjaren het afweergeschut van de Duitsers, bij jou in de buurt?

Wil van Hout, het is best mogelijk wat je zegt over die tramrails (Boschdijk - Frankrijkstraat, naar aanleiding van de foto 772 - Pauluskerk in de jaren rond 1930). Wel heb ik zeer sterk de indruk dat ze al opgeruimd waren op zijn laatst in 1939, dus vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Ik heb daar gewoond (zie mijn opmerking van 27 juni 2006) vanaf mijn geboorte in 1928 tot 1949 (september) en kwam dus meermalen daags over die plek, vooral juist in mijn Lagere School-jaren, dus van 1935 tot augustus 1941. In de gemeente-archieven moet het juiste jaartal zeker zijn opgetekend. Wat wél zeker is, is dat de tram zelf al enige jaren vóór de oorlog niet meer liep, maar vervangen was door de BBA-bussen.
Ik behoorde tot de (nieuwere) parochiejongensschool Sint Leonardus aan de Boschdijk, maar de eerste klas van deze school was ondergebracht in de Sint Paulus jongensschool aan de Frankrijkstraat; door deze straat liep dus het tramspoor.
Wij, kwajongetjes, waagden het soms achter op de tram te springen, vooral als de tram (nog!) langzamer moest rijden vanwege de sneeuw. Dat was in de jaren 1935-1936, dus tóén liep de tram nog wél!
Nóg iets over die tramrails, Wil. En met een klein verhaaltje. Tijdens de invasie van nazi-Duitsland, in mei 1940, het Nederlandse leger had zich pas overgegeven (na het vreselijk bombardement op Rotterdam!), liep ik juist op die plek van de foto, dus bij de draai van de Boschdijk naar de Frankrijkstraat, aan de Pauluskerk. Er was bijna niemand op straat. Plotseling een zwaar geronk; vlak bij mij stopte een grote Duitse legermotor met zijspan. Ik schrok van die vreemd gehelmde soldaten in grote grijze jassen met daaronder glimmende zwarte laarzen. Te voren had ik nog geen Duitse soldaten gezien. De bestuurder stapte af als was ie een wilde hengst. Eerst tuurde hij naar de straatkeien alsof hij iets zocht terwijl de ander in het zijspan bleef zitten met een grote landkaart voor zich, het leek me een stuk plattegrond van de stad. Toen trad de hengst al even bruusk op me af, ik werd nog angstiger. Knabe, schreeuwde hij me toe, wo ist hier die Eisenbahn. Daar ik niet meteen antwoordde, brieste hij voort: Hier, en hij stampte met zijn grote laars op de keien om te beduiden dat het juist dáár moest zijn, hier müszte eine Eisenbahn liegen! Wo ist sie? Meteen begreep ik dat het de vroegere tramrails betrof. Ze hadden dus al heel lang vooraf de inval voorbereid! Zo klein als ik was, begreep ik toch dat ik niet moest meewerken.En ik zei dus dat er hier geen Bahn was. De hengst werd nog wilder: Aber wo ist die denn wohl? Zoiets verstond ik van zijn geraas, terwijl hij me zó bedreigend aankeek alsof ik daags te voren de rails in mijn eentje had opgebroken. Ik haalde mijn bevende schouders op zeggende: ik ken helemaal geen Eisenbahn hier! Na opnieuw de kaart vluchtig geraadpleegd te hebben, vertrokken ze haastig met luid geronk. Wat was dát een opluchting voor me! Het is zonder twijfel ook vanwege dit voorval dat ik er van overtuigd ben dat die rails er toen (in mei, 1940) al niet meer lagen.
Toegevoegd door Lambert van Agt, eerst op 30 juni 2006, daarna herzien op 3 juli 2006.

Links, op de hoek van Het Lijntje het café van Lodewikus (Lowieke) Otten, Woensel 16-12-1878. De foto stamt uit 1926, volgens Martin Op den Buijs het jaar waarin SDO (Samenspel Doet Overwinnen) werd opgericht.
Rechts de heg van de villa van Van Hapert.

Hallo, mijn grootouders Martinus en Maria Driessen bezaten en w oonden in dit café tijdens WO II. En ze gingen naar de kerk over de Boschdijk naar de Sint-Pauluskerk. Heeft u een grotere elektronische afbeelding van deze foto? Ik zou een grote jpeg of tiff (of beide) ervan zeer op prijs stellen. Bedankt, Lex Blaakman lblaakman4444@yahoo.com