In 1954 speelde de Dr. Ariensgroep o.l.v. Jan Smit, leraar aan de Aloysius Mulo aan de Deken van Somerenstraat, het toneelstuk Het spel van de kelk in Katholiek Leven op de Wal. Ik speelde als 14-jarige jongen een bescheiden rol als misdienaar in het eerste bedrijf. Later (1958) ging ik naar een uitvoering van de big-band van Huub Mus die in soldatenpakken muziek van Glenn Miller speelde. In het voorprogramma het Trio Los Trovadoros van Jan van de Hooge. Mijn collega Thieu Gielen speelde bas in dat trio.

In dit gebouw kwam ook Sinterklaas voor de minder bedeelde Eindhovense kinderen. Ze kregen eigengemaakt speelgoed dat aangeleverd werd door hobbyisten. Stond het gebouw rechts waar nu de Waagstraat is?
Welk pand stond er achter dit gebouw of grensde het zelf aan de Paradijslaan? Ik kan me die hoek/stuk straat niet meer zo goed herinneren.
< Kijk eens op de grote versie van (luchtfoto) 810 (red.) >

Aan de zijkant in de Waagstraat liep een muur langs Katholiek Leven, die eindigde op de hoek met de Paradijslaan met een grote poort voor aan- en afleveringen en dan liep die muur nog een beetje door. Precies op de hoek had de gemeente zo'n granietachtige betonnen 'pissoir' laten zetten.

Soms onthoud je de gekste dingen. Zo herinner ik mij dat ik op 17 januari 1947 de film van Dik Trom in Katholiek Leven heb gezien. Ik ben er wel vaker geweest, vooral naar toneelvoorstellingen voor de jeugd.

Als ik het goed zie is de stadsgracht nog niet gedempt, er lag een brug over naar Katholiek Leven. Bij een andere foto staat dat de stadsgracht in 1928 is gedempt, de foto is dus van daarvoor.

Jarenlang gaf het Brabants Orkest hier onder leiding van Hein Jordans zijn concerten totdat de Stadsschouwburg opende. Ik heb als puber hier veel concerten van hen bezocht. Dit gebouw had een heel goede akoestiek, vergelijkbaar met die van het Concertgebouw in Amsterdam. De Stadsschouwburg werd wat concerten betreft een ramp. Ook het latere Muziekcentrum Frits Philips kon zelfs na veel sleutelwerk de akoestiek van het Wapen van Eindhoven niet evenaren. Jammer dat dit prachtige gebouw gesloopt werd.

Dit gebouw ken ik goed. Ik ben er verschillende keren geweest en kan mij nog goed herinneren dat Herman Stok met zijn tv-programma daar geweest is. Legendarisch was dit door Herman Stok gepresenteerde tv-programma Top of flop, waarin pas uitgebrachte singeltjes worden gerecenseerd door een jury. Stok bediende zich bij de presentatie van een ouderwetse autotoeter en ik meen een fietsbel. Het plaatje werd gedraaid en de jury bestaande uit drie bekende Nederlanders beoordeelde de plaat. Als die een hit zou worden, kneep Herman Stok op de autotoeter en als het een flop zou worden liet hij de fietsbel klingelen. Er was ook een kleine ruimte op de vloer waarop je kon dansen op het gedraaide singeltje. Het was echt een happening en ik kan me nog levendig herinneren dat ik daar zat met mijn toenmalige vriendin José Pepers. De eerste uitzending was op 9 december 1961. Stok zal de presentatie tot augustus 1965 blijven verzorgen. Het was een prachtig pand, maar had de pech in sloopcity te staan.