Tot 1961 werd er nog gescheiden gezwommen. Eerst was er nog een overgangsperiode naar gemengd zwemmen: na 15 uur ging het poortje tussen de loods en het water open en via een smal pad konden de families herenigd worden. Veel jongeren gingen via het diepen en het vlot stiekem naar de dameskant tot dat ze door de seksepolitie (de badmeesters) eruit werden gezet.
Het was een mooi bad met die straat van kleedhokjes en daarvoor een rail met draadstalen kledinghaakjes. Het was verplicht je plunje aan zo'n haakje in de garderobeloods aan de balie in te leveren. Je omkleden op de zonneweide was een doodzonden. Wij hadden als kinderen niet altijd inkomgeld dus klommen we over de schutting aan de kant wat nu de rondweg is.
Toen in 1971 de IJzeren Man met sluiting bedreigd werd heb ik nog een filmdocumentaire gemaakt over dit natuurbad versus het chloorbad de Tongelreep.

Wat een drukte in de IJzeren Man op deze foto. Vanmiddag (19 augustus 2012 en buitentemperatuur 38 graden) kwam ik langs de IJzeren Man. Ja, het was er heel druk maar het viel met op dat er maar weinig mensen in het water waren. Dat was op deze foto wel anders.
Of de temperatuur van het water was toen hoger of de mensen waren flinker. In mijn herinnering was het in die tijd nl. ALTIJD druk in de IJzeren Man, de hele zomer door en zeker in de grote vakantie. En wij zwommen al bij een buitentemperatuur van 17, 18 of 19 graden. En in het water was het bij temperaturen als vandaag dan net een "pierebad" , vol met krioelende mensen.

In 1951 zat ik op het St. Joriscllege. Het was de bedoeling dat we 's middags ons huiswerk maakten. Ik ben niet overgegaan, mede omdat ik zwemmen leuker vond. Tussen de dames- en de herenkant was een dubbel hekwek geplaatst ongeveer 4 meter van elkaar waar tussen badmeester Kees, met later een politieagent, in een roeiboot ons de "oversteek" naar de dameskant moesten beletten. Het gaas van de dubbele afscheiding was tot 1.80 meter onder water. Wij zetten een badmuts op en doken onder de hekken door naar de dameskant. Kees kwam dan met de boot, soms met politie, maar speelde het spel prettig mee. We voelden ons helden. Enige tid later werden de hindernissen opgeruimd en kwam er een afgebakend deel, alleen voor dames. Nu na ruim 60 jaar kijk je met een lach terug naar die tijd.

Ik kan me nog net het aarzelende begin van gemengd zwemmen herinneren, daarvoor was het grote deel grenzend aan de loods streng verboden, gemengd zwemmen was niet alleen taboe, je mocht niet eens naar de dames kijken, althans van dichtbij en dat was jammer want zo vaak zag je geen meisjes/vrouwen waarvan je de anatomie kon bestuderen. Voor de jongere generaties onvoorstelbaar hoe ver die scheiding der seksen vroeger uitstrekte, alles apart, goed in de gaten gehouden door de ijverige geestelijkheid.