Ja ... Wonderland. Georganiseerd voor de kinderen wiens ouders geen geld hadden om 'op vakantie' te gaan, was vaak veel leuker dan werkelijk met je ouders op vakantie te moeten gaan. Kijk nu eens dat meisje links op de foto, die zou best wel eens kunnen gaan winnen. Ook leuk: iedereen minirok.

Oh dit is zo leuk. Ook ik was daar elk jaar aanwezig. Het is erg herkenbaar alsof ik er zelf weer loop. In dit winkeltje ben ik toen ook gaan winkelen. Ik wist van geld helemaal niks. Maar heb toen wel mijn karretje helemaal volgestopt. Ik weet nog dat ze dat niet zo heel leuk vonden. Ja ontzettend leuk om weer weg te zwijmelen in toen.

In 1958 of 59 heb ik op de pannenkoekenstand gestaan. Mijn vader werkte bij de Gemeentebedrijven en dan mochten de kinderen van het personeel meehelpen. Na de afsluiting van Wonderland kreeg iedereen een souvenirlepeltje, dat was voor mij het begin om deze te gaan sparen. Inmiddels heb ik er rond de 300.

Het meisje links op de foto, met het winkelwagentje, dat ben ik. Ik was toen 7 jaar oud.

Blijft een genot om naar te kijken en alle herinneringen die we er allemaal aan hebben. In 1957 was het de 1ste keer. Hoe zou Wonderland er nu uit kunnen zien als we er met onze (klein)kinderen naar toe konden gaan? Soortgelijke kassaopstelling staat nu in het Edah-museum te Helmond. Mogen kinderen ook ontdekken hoe het in onze tijd was. Aanrader.