Er waren te weinig protestanten om de financiele kosten te dragen voor de jaarlijkse onderhoud. Na 150jr (?) waren de meeste kerken dan ook in zo'n slechte staat, dat het goedkoper was om ze af te breken en nieuwe te bouwen.

Achter de huidige St.Trudokerk is nog een overblijfsel te vinden van deze kerk: via een pad voorbij het huidige kerkhof kom je bij een geheel overwoekerde kerkmuur. Iets verderop staat ook nog het overblijfsel van een oude Lourdesgrot; de wandeling daarheen voert naar alle waarschijnlijkheid over het voormalige kerkhof....

Zie mijn commentaar over de oude kerk bij foto 8369.

De voorloper van de huidige Trudokerk.

Voor het Strijpse zou het mogelijk belangrijk kunnen zijn grondwerk te verrichten. De Ark een onderdeel van het verleden dreigt te worden gesloopt. Inclusief een deel van het kostershuis en ook van het kerkhof wordt een deel bedreigd. Het Strijpse heeft al zo weinig overgehouden voor het nageslacht.

In aanvulling op Rini: na 1648 waren alle katholieke kerken aan de protestanten gegeven. Zeker in de dorpen was het onderhoud niet op te brengen. Vaak werd de kerktoren, als militair object (seinen!) nog wel onderhouden door de gemeente, maar bij vele kerken werd het schip danig verwaarloosd, dat het instortte (bv St Michielsgestel). En dat duurde tot Napoleon, inderdaad zo'n 150 jaar. Toch jammer van zo'n klassiek bouwsel; in Brabant vrijwel geheel verdwenen met de nieuwbouw van kerken rond 1900.

Nog een aanscherping van wat jaartallen: in 1629 viel Den Bosch na een lange belegering in handen van de Republiek (het Staatse leger o.l.v. prins Frederik Hendrik). In het kader van de overgave werd de Meijerij van 's-Hertogenbosch (waar ook Eindhoven e.o. onder viel) eveneens 'Staats'. De openlijke uitoefening van de katholieke eredienst werd verboden etc. etc. en ook werden de bestaande kerken in eigendom en gebruik aan de 'gefeformeerde' (=hervormde) gemeentes gegeven. Al eerder in de Tachtigjarige Oorlog was dit in de regio Eindhoven enkele malen gebeurd, maar nu bleef de situatie, ook in Strijp, tot in de late 18e eeuw op hoofdlijnen zo bestaan. Door de verovering van de Republiek in 1794-1795 door revolutionaire Franse troepen, werd alles pas weer teruggedraaid. De 'Staatsregeling'(=Grondwet) uit 1798 van de nieuwe Bataafse Republiek regelde een eerlijker verdeling van gebouwen en/of financiën tussen de verschillende kerkgenootschappen. In het zuiden van ons land betekende dit veelal dat de katholieken hun oude kerk terugkregen. Soms, zoals in het oude Eindhoven zelf, waren de katholieken niet meteen juichend enthousiast omdat, hierboven wordt het al aangeroerd, de middeleeuwse kerken vaak zwaar verwaarloosd waren vanwege het marginale gebruik door de vaak piepkleine 'gereformeerde' gemeenten. Die laatste kregen uiteraard volgens een verdeelsleutel een tegemoetkoming om zelf een ander godshuis in te richten. Onder de koningen Lodewijk Napoleon (1806-1810) en Willem I (1813-1840) kwamen geleidelijk aan ook Rijkssubsidies op gang om onderhoud en nieuwbouw van kerken te ondersteunen.

Ik ging even iets te snel :-) Nog in aansluiting op mijn vorige verhaal: weliswaar werd in 1629 al de aanzet gegeven tot het uit de kerken zetten van de katholieken maar uiteindelijk duurde het tot 1648, het jaar van de Vrede van Münster tussen (o.a.) Spanje en de Republiek voordat de kerken in het Eindhovense door de katholieken ontruimd moesten worden. Een rommelige tijd dus, zoals zo vaak in tijden van krijgsconflicten...

Op oude kaarten is te zien dat deze kerk aan de overkant van de Strijpsestraat stond, in de driehoek tussen de huidige Frederiklaan en Strijpsestraat. Ongeveer waar nu het postkantoor is. Waar nu de Trudokerk is, was toen onbebouwd terrein. Zie ook foto 28494, beeld vanaf de Strijpsestraat.
Het "overblijfsel" dat Gerard Bruggink benoemt is zeker niet authentiek; op z'n best is het verplaatst na de sloop van de oude kerk, of "nieuw" opgebouwd, wellicht met sloopmateriaal.