Dit bedrijfspandje ken ik helaas niet, maar vroeger zat op de Hemelrijken, een paar deuren voorbij Heintje Maas, een Van Moll waarvan de voornaam mij ontschoten is. Hij heeft net na de oorlog een grammofoonplaat van ons orkestje gesneden, met een saffier, zo ik mij nog herinner. Hoe dat precies in zijn werk ging, weet ik ook niet meer. Waar de plaat gebleven is ook niet meer. Maar ik herinner mij dit voorval doordat er iemand mij een mailtje stuurde over het plaatje. Van Moll deed dit terwijl hij zij inkomen verdiende met het maken van neonletters. Is het misschien dezelfde firma? Vandaar deze link.

Op de lagere school (Fellenoord / Johannes Berchmann) zat Corry Moll bij mij in de klas. We zijn ooit op excursie geweest naar bovenstaand pand. Hij woonde toen in de Schoolstraat. Later heeft er ook iemand van Moll Neon in de De Vriesstraat gewoond. Of de zaak van zijn vader of zijn oudere broer was, weet ik niet meer. Heel vroeger zat er ook een neonzaak in de noodwinkels van de Nieuwe Fellenoord. Vanuit de Boschdijk aan de linkse kant.

Klopt Antoon, Peer Mol woonde in de De Vriesstraat. Ik herinner me hem omdat ie in de sixties een rood/zwarte Puch had met een indrukwekkend groot stuur erop waarmee bijna niet te sturen viel. En als het regende, liep het water via je mouwen zo over je rug.

Lou van Moll had in 'n schuur achter het huis van zijn ouders in het Hemelrijken, 'n bedrijf waar neonletters werden gemaakt. Dat was begin jaren '50. Ook woonde hij met vrouw en twee kinderen in dit onderkomen. Half jaren '50 is hij met zijn bedrijf naar de Nieuwe Fellenoord verhuisd. Zelf ging hij wonen in de De Vriesstraat. Later is ook zijn oudste zoon Jan in de De Vriesstraat gaan wonen, 'n paar deuren bij zijn ouders vandaan. Na de Nieuwe Fellenoord is het bedrijf verplaatst naar de Van Gentstraat. Ik heb zowel in het Hemelrijken als op de Nieuwe Fellenoord bij Moll Neon gewerkt als neonglasblazer. De naam Moll werd gebruikt als bedrijfsnaam MOLL'S = Met Ons Levende Licht Stralen. Of het bedrijf nog bestaat weet ik niet. Zeker weet ik het niet meer maar ik dacht dat de vader van Lou Peer heette.

Zie ook het commentaar bij foto 8841.

Achteraf denk ik dat het zou kunnen dat Lou niet in de De Vriesstraat woonde, maar in de Schoolstraat.

Klopt niet Ben. Peter [Peer] van Mol was een vriend van mij en woonde in de Zoutmanstraat, vijf huizen van ons af.

Leuk, een foto van het bedrijfspand van mijn oom.
Lou was de broer van mijn vader. Hij woonde in de Schoolstraat, maar zijn ouders in de Hemelrijken, enkele deuren van Heintje Maas (richting stad). Mijn vader (en ook Lou vermoed ik) zijn daar geboren. Andere broers waren Sjang, Wim en twee anderen die in de oorlog gestorven zijn (Antoon en ???). Sjang (Jan) heeft nog een tijd in het ouderlijk huis ingewoond met zijn gezin.
Lou had twee zonen, Corry en Jan. Ik weet niet of Corry nog leeft. Jan is gestorven.
Nog een aardige anekdote: Mijn vader heette Louis van Mol, maar iedereen noemde hem Piet. Zijn vader heette Piet, maar iedereen noemde hem (de) Pummel.
Vrije interpretatie van P. (van) Mol.
Raadsel wat ik nog niet heb opgelost: is het "van Mol" of "van Moll" als familienaam.

Wat leuk om dit terug te vinden op internet. Ik ben Nick van Moll, de zoon van Cor van Moll. Lau was mijn opa. Ik kan vertellen dat Cor nog wel degelijk leeft. Ik zie veel opmerkingen over de achternaam: ik heb nooit anders geweten dan dat het met dubbel L is.

Klopt Nick, de naam is inderdaad met twee keer ll op het einde; dit door een fout van de gemeente met inschrijven van opa zijn naam. Hij zei altijd lachend: da's net ietskemeer hè, Dien. Ik zelf heb ook nog enkele jaren gewerkt bij Moll Neon, een echt bedrijf dat opa met passie heeft opgebouwd.

Wat leuk nog eens iets van de fam. Van Moll (Laura) de dochter van Jan en Gerrie te vernemen. Ik, Hans van Beek heb in 1994 een gedeelte van het bedrijf van Moll neon overgenomen na samenwerking vanaf 1970. Ben ook nog in bezit van vele goede herinneringen aan Laurentius, zoals Lau heette, en waarna Laura is vernoemd. Ook bestaat mijn bedrijf nog steeds, waarin nog gebruik gemaakt wordt van de gereedschappen waarmee zij gewerkt hebben. Maar ook voor mij komt er helaas een einde aan. Ik heb veel van Lau, Jan en Cor geleerd waarvoor ik hen nog steeds dankbaar ben. Hopelijk kom ik langs deze weg nog eens met jullie in contact.