Het rechtse pand is van de groothandel en buurtkruidenier Luchtmeier, terwijl daar vroeger een fietsenhandelaar zat en wel Verhoeven of Vroegen. Dit alles, wanneer deze panden zich bevinden tegenover de Ruiterstraat. Het linker pand, waarvan langs de afvoerpijp een streepje te zien is, was het huis van de familie Bakers. Het gezin heeft een enorm offer gebracht tijdens de laatste wereldoorlog, daar er een voltreffer een einde maakte aan het leven van vele huisgenoten, waaronder de moeder. De vader is kort daarna een sigarenzaak in het huis begonnen. De zoon van Luchtmeier was de eerste in de buurt die in het bezit was van een auto. Een deels houten DKW, in twee kleuren, zwart en turquoise. Dat was nog in de tijd dat men op de grond de bandensporen nog ging ruiken.

Een dochter van Bakers, Riekie, was op dat moment niet thuis en heeft zodoende het bombardement overleefd. Heeft later op kantoor van de Dela gewerkt, net als ik.

In de jaren 70 was dit café de Piet-Hein bar.

Natuurlijk bedoelde ik niet Van Speijkstraat maar Piet Heinstraat. Goed zo Hennie. Dus toch een juiste kijk op de foto. De fotograaf staat met zijn rug naar de Piet Heinstraat.

De fietsenhandelaar was Vroege. Ik mocht daar een fiets uitzoeken met mijn opa Kees Lokerse, die aan de Piet Heinstraat 34 woonde, op 7 juni 1961.

Mijn eerste fiets werd daar gekocht, merk Empo. Mijn moeder kocht die van de destijdse gebroeders Vroege in de Kinsbergenstraat en we betaalden die af in maadelijks termijnen. Mijn moeder tekende een heus huurkoopcontract. Het jaar was 1952.

Ja, dat klopt Jan Toirkens, die van mij was een Empo Calypso, met van die gekleurde remkabels, iets mooiers bestond er niet.

In de Piet Hein Bar zaten Joke en Willem Verdonk. Met Joke was ik toentertijd bevriend. Ze hebben een zoon Hans en een dochter die Ellen heet. Weet iemand hoe het met hen gaat?