Achter de kajuit het cafe van beurtschipper Petrus de Bont, overgrootvader van mijn vrouw. In de patentregisters van Stratum komt hij in de periode 1869-1886 voor als tapper en koopman.

Met deze boot werd vroeger Sinterklaas binnengehaald.

Gisterenavond even een paar oude stadsjournaals zitten kijken en in 1956 (het eerste jaar dat er een stadsjournaal is gemaakt) kwam sinterklaas met deze "stoomboot" in de haven van het Eindhovens kanaal aan.

Op deze zelfde plek heeft in de jaren 70 een café-restaurant "gelegen", letterlijk gelegen, want dat was gevestigd in een oude vrachtboot. Het heette "de kikker" en eigenaar was Ed Duynstee, mijn latere compagnon van een zeefdrukkerij.

Toen ik in 1949-1950 een zwarte Piet was, werd de boot van de havendienst gebruikt voor het aankomen van Sinterklaas, dat was de boot op deze foto.

Op de achtergrond de grote schoorsteen en de Trijpfabriek van Schellens en Marto. De fabriek werd afgebroken. Op deze plek zijn veel huizen gebouwd tussen Dommel en Tramstraat. De laatste directeur van de fabriek de Heer Hendrik Schellens, ruim negentig jaar oud, woont in een appartement Paradijslaan.

Zie deze boot met de aankomst van Sinterklaas in 1956 de video ^09

In de zeer strenge winter 1942-1943 ben ik met mijn oudste zoon Mathij van der Meulen, toen 10 jaar oud en met mijn toenmalige buurman Wim Huiskes en zijn echtgenote Greet Huiskes met de auto van Eindhoven naar Medemblik geeden en zijn daar via grote balken de haven ingereden waar het dikke ijs voldoende was. Vandaar zijn wij naar Marken. Enkhuizen Hoorn Stavoren enz gereden, hebben genoten van de enorme slippers die we maakten. Er waren honderden auto,s op het ijs mogelijk zelfs veel meer dan duizend. Midden op het IJsselmeer was een goot SHELL benzinestation gemaakt waar men kon tanken. Het was een heel zonnige dag, maar er was geen enkel nat plekje op het water. 1942 - 1943 was de koudste winter in 100 jaren. Er werd op de Gouwzee veel geschaatst en en gezeild .Sindsdien is er geen enkele winter meer geweest. In de winter 1928 - 1929 zijn wij met de auto in een gelijkwaardige winter over het ide Waal en de Rijn vise versa overgestoken bij Nijmegen en Arnhem. Indertijd waren er nog geen bruggen, Waar blijven de Winters. Ter informatie " ondanks meerdere duizenden ? op het ijs van het IJsselmeer was het door de enorme oppervlakte onmogelijk om ongelukken te maken, tenzij met opzet.

In de winter 1938-1940 of enkele jaren eerder zijn in een strenge winter van deze plek Bart Steens, zoon van onze leraar Duits, Eduard Albers uit de Ten Hagestraat (hoek Rechtestraat) en Wim Goossens? tesamen per schaats via Geldrop, Mierlo en de Zuid Willemsvaart heen en terug naar Helmond geschaatst . Het was een zware schaatstocht door de veel vastgevroren ijsschotsen , veroorzaakt door een ijsbreker , welke ons vele valpartijen bezorgde. Het was mijn laatste grotere toertocht. Het schaatsen bleef voortaan beperkt tot de IJzeren Man, en het onder water gezette land op het Eindhovens sportpark op de Aalsterweg.