Ik was op dat moment de "jongste bediende" in de juwelierswinkel van Van Hout Ververgaard. Personeel dus, net als de rest die erachter loopt. De heer Klaarhout, die later de zaak heeft overgenomen. De donkere man zat op het atelier en daar achter nog meer winkelpersoneel.

Achter mijn vader een jongedame die niet bij het bedrijf hoorde. Daarachter Claerhout die lang voordat het bedrijf verkocht werd reeds niet meer in dienst was.
De donkere man is Frits d'Arnoult, een perfecte uurwerkmaker.

Nou en of ik bij het bedrijf hoorde. Ik was de inzendster van deze foto en heb alles nog glashelder voor ogen uit die tijd. Klanten helpen, zilver poetsen, parels knopen (zelfs in de drukke kerstperiode thuis), etalages inrichten samen met Jan de Bruin, balansen met de heren Lonissen en Noot, cursussen volgen voor warenkennis.

En het meisje dat op de foto nog net zichtbaar is achter Frits is Jaqueline Peels. Als ik mij niet vergis was het een schoonzusje van Jeanette Goudsmid, die bij het zilver stond.

Meneer van Hout, van uw vader heb ik nog persoonlijk uitleg gehad over diamanten. Dat deed hij in de kamer die vernoemd was naar de grootste diamant ter wereld: de Cullinan. Zoals ik al eerder schreef ergens onder een foto, er is mij veel bijgebleven uit die relatief korte periode dat ik daar heb gewerkt. Het was mijn eerste baantje na mijn schooltijd.

In de periode dat ik daar werkte, liep er een zoon van een collega-juwelier uit Den Haag stage, Robert Vermaat. Die mocht ervaring opdoen bij een goede juwelier in het zuiden des lands om vervolgens zijn opgedane kennis in praktijk te brengen in de zaak in Den Haag, in de Laan van Meerdervoort.

Vermaat liep inderdaad stage, heeft slecht opgelet. Hun zaak is inmiddels opgeheven.

Ik heb eigenlijke altijd gedacht dat de heer Claerhout iets met de overname van de zaak in Eindhoven van doen had. Heb ik me vergist dus en was het dan de heer Van Ruth die de zaak destijds in Eindhoven heeft overgenomen? Klopt het dat Van Hout Ververgaard nog een poos een vestiging heeft gehad (of misschien nog heeft) in Nijmegen? Hoe graag zou ik nog eens wat meer foto's zien uit die tijd van interieur en mensen, maar er is blijkbaar weinig onder het personeel bewaard gebleven. Misschien bij u in de fotodoos nog meneer Van Hout?

Het bedrijf is eerst overgenomen door dhr. Jansen, daarna door de heer Van Ruth. Dit was de laatste fase. Het bedrijf in Nijmegen was van mijn oom. Het was onafhankelijk van Eindhoven. Echter wel familierelatie.
Het is jammer dat het bedrijf op deze manier is verdwenen. De overnemers hebben zich waarschijnlijk nooit gerealiseerd wat er in een bedrijf al niet moet gebeuren om het staande te houden.

Ja jammer dat de naam Van Hout Ververgaard uit de binnenstad is verdwenen. Maar laat de naam vallen onder leeftijdgenoten en iedereen weet waar het over gaat. Het modemagazijn heeft het iets langer volgehouden dan de juwelier. Op die plek zit nu nog steeds Gimbrère.
De juwelier was voor Eindhoven een van de grootsten en een van de bekendsten. Frans Eijck was ook heel bekend maar daar lag de drempel iets hoger voor de gemiddelde burger van Eindhoven. Ik geloof trouwens dat je daar voor een bedeltje niet eens terecht kon. Dan had je in de binnenstad in die tijd nog Canjels (bestaat nog in de Vrijstraat) en Wijnhoven (vroeger in de Rechtestraat) maar die waren een maatje kleiner. Voor cassettes (bestek) waren er meer concurrenten in die tijd. Hierbij te denken aan b.v. Hoyng en Het Cassettehuis , die overigens nog steeds in de binnenstad aanwezig zijn. (Hoyng nu hoek Jan van Lieshoutstraat/ Markt en Cassettehuis nog steeds Rechtestraat).

Marijke, wat denk je van juwelier van de Kerkhof, eerst gevestigd in de Hooghuisstraat en nu alweer jaren hoek Rechtestraat-Hooghuisstraat dat is ook een hele bekende zaak sinds jaren in de binnenstad. De eigenaar de Hr van de Kerkhof is zelfs neer geschoten in de zaak en overleden, ik meen ergens in de 70er jaren. Na die trieste gebeurtenis hebben Mevr. van de Kerkhof en haar dochter Kitty de zaak voort gezet en nu runt Kitty samen met haar man de zaak.

In 1955 was juwelier van de Kerkhof op de Keizersgracht gevestigd.Ik dacht dat ze toen uit Aarle Rixtel kwamen. Wij hebben onze trouwringen daar toen gekocht.

Klopt Truus, was mij even ontschoten. V.d. Kerkhof zat daar al in de zestiger jaren en zit er nog steeds. Ja, dit familiebedrijf is zeker ook een icoon voor de Eindhovense binnenstad.

Oh ja, nog een vergeten, Ferdinand Sanders, ook een juwelier in de binnenstad van het eerste uur. Ook verdwenen inmiddels.

Tsja, en wat te denken van juwelier De Jong-Smits op de Demer?! De familie de Jong woonde met dochter Nicolette en zoon Stanny op de Veldmaarschalk Montgomerylaan.

Op de Demer zat bij mijn weten toen ook nog de zaak van Nico de Jong, maar die was, dacht ik, meer gespecialiseerd in uurwerken. Ook deze familie de Jong woonde, samen met o.a. dochter Anita, op de Veldm. Montgomerylaan.

Ben, de Jong Smits zat op de Demer, Nico de Jong op de Hermanus Boexstraat. Bij Nico de Jong hebben wij onze trouwringen gekocht. Toen ze een van de ringen niet in de goede maat op voorraad hadden rende een van de bedienden naar de Demer, de Jong-Smits, om die daar op te halen want daar hadden ze 'm wel.

Ik ben voor de gezelligheid vroeger wel eens naar een fancy-fair geweest met de dochter Marie-Louise van de juwelierszaak uit de Burchtstraat te Nijmegen. Dat was de zaak met het draaiende carillon, zoals kenners uit Nijmegen wel weten. Ik meen dat Marie-Louise later ook een juwelierszaak te Nijmegen heeft gehad of nog heeft?
Weet iemand toevallig iets over Marie-Louise van Hout(-Ververgaard)? Bedankt alvast.

Volgens de website "Gemeentepolitieeindhoven.nl" werd de vader van Kitty, C. v.d. Kerkhof, vermoord op 14 december 1973. Kitty zat, net als ik, op het St. Joris Lyceum.

Betreft notitie Jac. van Hout d.d. 11 februari 2010. De realiteit laat echter een ander beeld zien. De heer Jac van Hout wilde het familiebedrijf graag verkopen. Dat mocht hij doen. Dat was zijn goed recht. De eerste koper, de heer J. Jansen, wilde meteen op de eerste dag na zijn aankoop de naam Van Hout Ververgaard al wijzigen en van de gevel verwijderen. Mijn opmerking dat ik dan acuut zou vertrekken heeft hem hiervan weerhouden. Hij had dit zelfs met de heer Jac. van Hout besproken! Na het overhaaste vertrek uit Eindhoven naar België heb ik de heer Jac van Hout nog enkele keren ontmoet tijdens een juridische procedure over de in alle stilte verbroken pensioenrechten, welke zijn vader de heer Jan van Hout sr. bij Nationale Nederlanden voor mij had vastgelegd. Deze procesgang is met een schikking geëindigd.

Meneer van Ruth, was u dan inderdaad de koper van Van Hout Ververgaard juwelier na de heer Jansen? Zo ja, wanneer is de zaak dan gestopt en verdwenen uit de binnenstad? En welke rol heeft de heer Claerhout dan nog gespeeld ?
Aan de heer Jac van Hout kunnen geen vragen meer worden voorgelegd, hij is inmiddels overleden.
Misschien dat Hans van Dongen, leidinggevende op de afdeling luxe plate en casettes, nog iets meer kan vertellen over hoe e.e.a. is gegaan.
Hoe dan ook, voor mij was het slechts een korte tijd dat ik daar werkte maar waar ik heel veel heb geleerd in alle opzichten.

Na het nogmaals goed lezen van uw reactie, meneer Van Ruth, lees ik enige frustratie over de opmerking van de heer Jac van Hout onder foto van 11 februari 2010, met een opmerking over het niet goed beheren van VHV door degene die heeft overgenomen. Wat er in werkelijkheid achter de schermen heeft plaatsgevonden, na overname door Jansen en u, daarvan hebben weinig mensen natuurlijk weet maar ik kan me de frustratie wel voorstellen.
Ik zou zeggen, vergeet die nare dingen, denk aan de mooie tijden bij VHV en het blijft jammer dat een zoooooo gevestigde naam voor Eindhoven is verdwenen.

Beste mevrouw De Groot. De juwelierszaak Van Hout Ververgaard is op 1 februari 1992 gesloten wegens gebrek aan opvolging. De heer J. Jansen heeft de zaak in 1984 overgenomen van de heer Jac. van Hout. Na een turbulente periode heb ik de zaak in 1987 van de heer J. Jansen overgenomen. De heer Claerhout was al voor 1983 vertrokken. Tot slot, van enige frustatie is gelukkig geen sprake! Bij toeval heb ik begin november jl. de foto nr.6641 met bijbehorende teksten onder ogen gekregen, waaronder de tekst van de heer Jac. van Hout. Deze tekst noopte mij om te reageren. Natuurlijk blijven de mooie tijden nog steeds in mijn herinnering voortleven. Een van de belangrijkste herinneringen is de constante inzet van alle medewerkers en vooral ook de positieve onderlinge sfeer welke daar onderdeel van was.

Helemaal waar, meneer Van Ruth, geweldige onderlinge sfeer bestond er. Ook de samenwerking tussen winkelpersoneel, atelier, administratie, magazijn, etaleurs en chauffeursdienst was prettig. Dat mag voor mij blijken uit de nog zovele namen die ik me herinner en dat voor de korte tijd dat ik daar werkte.
Zo graag zou ik nog wat meer foto's zien uit die periode en dan vooral van collega's in de VHV-omgeving. En meneer Van Ruth, voor u hadden we allemaal veel ontzag. U was een begrip bij VHV!