Schuin tegenover de herenkapper Van der Heijden zat op nr. 32 dameskapper Antoon van der Heijden. Naast de herenkapper zaten Piet en Mientje Rodenburg met hun kruidenierswinkel, zondagsmiddags open en voor vijf cent drop en snoeppapier kopen. Achter bij de kippetjes eitjes rapen. Rijst en suiker in bruine papieren builen. Met kerst chocolade kerstblaadjes. Nu heel gewoon, toen iets bijzonders.

Voor die tijd een grote, ruime zaak. Rechts werd gekapt, veelal bloempotmodel, links was de wachtruimte. De kinderen (voornamelijk jongens) mochten plaatsnemen op een veredelde soort barkruk.
Tussen de kapper(s) en het snoepwinkeltje lag, wat naar achter, het aannemersbedrijf A.P. Steussij, in de volksmond de Stuus genoemd.

Hier zowat tegenover op nr 6 had de fam. Bax een schilderswinkel.

Harrie (ook wel Harrieke, omdat hij zo klein was), Janus en Antoon waren broers.

Fanny, het was Mientje Schepers en Piet Rodenburg. Naast Steussij in de gang was ook nog oudpapierhandel Steenbeek. Na het afleveren van het papier kreeg je een bonnetje en kon je geld halen op de Kleine Bleekstraat.

Piet en Mientje waren getrouwd, dus is het toch logisch dat ze samen dan Rodenburg heten. Ik weet wel dat de ouders van Mientje eerst het winkeltje hadden. En er in de buurt ook lang over het winkeltje van Schepers gesproken werd. Met Mientje nog lang contact gehad nadat ze naar Wilgenhof was verhuisd.

Correctie het was Roderburg, en Mientjes meisjesnaam Van Haeren. Maar nu weet ik niet waarom ze altijd Schepers genoemd werd. Heb hier ook nooit eerder bij stilgestaan.

Het is inderdaad Roderburg. Piet is overleden op 17 sept. 1977 en zijn vrouw Mientje op 19 juni 1986. Ze liggen begraven op het St. Joriskerkhof.

Kwajongens als we waren hebben we Piet een keer kwaad gekregen. Het zal op een woensdagmiddag zijn geweest want we waren aan het ravotten met onze blaaspijpjes met zelfgedraaide papieren pijltjes. We moesten van ons zakgeld af dus naar Piet en Mien om snoep te kopen. In de winkel was niemand en ook achter niet, het was zomer dus de deuren naar achter stonden open. Wij roepen en roepen, bleek Piet op de doos te zitten die buiten achter het huis stond, zo eentje met een hartje in de deur. Aangezien het ons te lang duurde besloten we van dat hartje ons doelwit te maken. Vanuit de gang had je een prima schootsveld. Bedreven als we waren troffen er verscheidene doel. Plots vloog de deur open en kwam Piet, met in zijn ene hand de rol wc-papier en met zijn andere hand zijn broek ophoudend, naar buiten stormen. Wij weg, als hazen zo snel. Ik geloof dat we hierna zeker twee weken niet meer naar binnen zijn gegaan om snoep te kopen.

De wachtruimte links was vroeger de dameskapsalon. Ik heb er met mijn plechtige communie in 1944 mijn eerste permanent gehad. Het permanenttoestel hing destijds nog aan het plafond. Mijn ouders waren trouwe klanten bij V.d. Heijden.

Tussen kapper V.d. Heijden en het kruidenierswinkeltje van Piet en Mien was een steeg tot aan het huis van aannemer Steussij. Links in die steeg stonden twee oude woningen, nummers 17 en 19. Ik ben in 1947 op 17 geboren en heb hier tot 1951 gewoond. Daarna zijn we verhuisd en kwam Piet nog elke week door weer en wind op de fiets onze boodschappen thuis brengen. Heb nog goede herinneringen aan hen.

Het adres van de kapperszaak was Leenderweg 15.

2006 lijkt me als datering onjuist. Jaren 50? In 1960 was de gevel al wit gekalkt (foto 24285).
<< Jaartal 2006 is verwijderd. (Red.) >>