Bijdrager Jan Spoorenberg
Locatie 1.:Centrum |111 Binnenstad |Demer
Onderwerp.: Winkels / Winkelcentra
Onderwerp 2: Winkels / Winkelcentra |Ansichtkaarten
Demer
| Beschrijving | De Demer voor de Tweede Wereldoorlog. Het woord Demer heeft dezelfde stam als de rivier de Demer in België. Het zou afkomstig zijn van de Keltische woorden tam (donkerkleurig) en ara (water). Hier liep vroeger een veenriviertje van de Gender. Anno 1580 heette de Demer Volderseinde en Volderstraat en bevatte een kleine brug over dat riviertje heen. Deze straat was de eerste straat binnen Eindhoven na de ingang via de Woenselse poort, en liep uit op de Rechte Steen Weg (later de Rechtestraat). De foto is van eind jaren twintig. Rechts zien we Rooijmans-Muller, een van de bekendste winkels van de oude Demer en later ook weer op de wederopbouw-Demer. Aan de overkant onder meer M. de Wit & Co. en Hezemans-van Lieshout. "Joodje De Wit", toen op nummer 44, was er gevestigd vanaf 1902. Hij verkocht van alles, van huishoudelijke artikelen en speelgoed tot visjes en aquaria, maar was ook decennia lang bekend als postzegelhandel, later ook op de Vrijstraat. Hezemans-van Lieshout was een lijstenmakerij en kunsthandel. Hezemans was een winkel. De huisnummers waren 36 en 38. Tijdens een RAF-bombardement op 6 december 1942 op de Philipsfabrieken (het Sinterklaasbombardement) werd de hele Demer verwoest, dus alle gebouwen op deze foto waren toen weg. In de jaren vijftig werd de verwoeste Demer geleidelijk aan herbouwd, dus alle architectuur van de huidige Demer is uit die tijd. Boven de winkels op de Demer (en in andere winkelstraten) waren in die jaren en tot in de jaren zestig gewoon woningen. In veel gevallen woonde daar het gezin van de winkeleigenaar. (Red.) |
|---|---|
| Geplaatst op | 01-12-2020 |
Reacties
Naam: Tini van Rooij
Na het bombardement kreeg de fa. M. de Wit en Co de beschikking over een noodwinkeltje aan de Keizersgracht. Dit maakte deel uit van het complex noodwinkels aan de Hooghuisstraat. Hier begon de postzegelhandel. Bij de wederopbouw verhuisden ze naar de Demer. De zaak die de redactie noemt op de Vrijstraat was "De Eindhovense Postzegelhandel" en die was niet van De Wit. Na het vertrek van De Wit vanaf de Keizersgracht kwam daar een cafetaria, "De Beste Kok".
Naam: Paul van der Cingel
Ik heb goede herinneringen aan 'de Beste Kok'. Het Eindhovens Dagblad had in die tijd, 1952, een wekelijks spelletje waarbij je de rust- en eindstand van een voetbalwedstrijd moest raden. PSV en Limburgia waren in het voorjaar in een felle strijd om de koppositie verwikkeld en de lezers mochten hun verwachtingen insturen. Het weekend rond Pasen zouden PSV en Limburgia bij elkaar op bezoek gaan. Zaterdag in Eindhoven, paasmaandag in Brunssum. Heel af en toe mocht ik naar uitwedstrijden met de supportersbus en zo ook toen. "We" wonnen in Limburg zelfs met 3-1! Ik stuurde (voor de thuiswedstrijd) als ruststand 2-1 en 3-2 als eindstand in, en zo geschiedde. Ik kreeg een waardebon van f. 2,50, te besteden bij de Beste Kok. Nu klinkt f. 2,50 als niet veel, maar voor een kind in die tijd was het een kapitaal. We waren meer gewend aan dubbeltjes en stuivers. Ik had dan ook de grootste moeite het 'kapitaal' te besteden. Vergeet niet dat er behalve friet en kroketten nog niet zoveel keus was. Als de dag van gisteren beleef ik het weer, nu ik dit schrijf.