Tussen 1927 en 1931 werd in drie fasen het Emmasingel-complex (EE/EF/EH) gebouwd. Nadat de shedbouw uit 1908 was afgebroken, werd begonnen met de nieuwe fabrieken. Ze waren ontworpen in de stijl van de Nieuwe Zakelijkheid door Philips Technisch Bedrijf, afdeling Bouwvakken, o.l.v. ir. Bouten. De vormgeving was functioneel, uitgevoerd in beton met strakke lijnen, zichtbare bekistingen en hoge ramen. De fabrieken werden gebruikt voor massafabricage van radio- en elektronenbuizen en wolfraamdraden. Aan de buitenkant hielden de gebouwen hun grijze betonkleur. Pas in 1953 werden ze voorzien van een beschermende witte laag. Tijdens het Sinterklaasbombardement op de Philipsfabrieken door de geallieerden in 1942 werd het complex zwaar beschadigd. Toen Philips in de jaren ‘70 minder groeide, hield het E-complex als fabriek op te bestaan. In de jaren ’90, tijdens Centurion, werd een sloopvergunning aangevraagd. Op initiatief van kunstenaar Bert Hermens werd de ‘Stichting Emmasingel’ opgericht en werd sloop voorkomen. Hermens bedacht de poëtische naam ‘Witte Dame’. Hij associeerde het witte rijzige gebouw met 'Miss Blanche', het door Philip Morris in Eindhoven geproduceerde sigarettenmerk. Bert Dirrix kreeg de opdracht om het project vorm te geven. In 1995 werd met de herontwikkeling begonnen en op 27 mei 1998 werd de Witte Dame heropend. Het werd een kantelpunt in de stedenbouwkundige inrichting van Eindhoven.