De contante betaler.
Beschrijving | Stratumseind, rechts staat een vrouw voor de winkeldeur van stoombroodfabriek 'De Contante Betaler'. Wanbetalers konden ook nog niet in Tiel geregistreerd worden, dus dan maar contant. |
---|---|
Geplaatst op | 04-06-2006 |
Reacties
Naam: Rini Talens
Je hoefde niet een kerfje op een stokje te zetten, maar op twee stokken: een op die van de schuldenaar (de debiteur) en een op de schuldeiser (de crediteur). Op iedere stok één dus, om reden dat een frauduleuze debiteur nooit een kerfje weg kon halen. De crediteur kon er op zijn stok natuurlijk wel een bijzetten, maar dat viel dan ook meteen op bij het stokjesvergelijken. Verder werden de kerfjes naar verluidt in één snijbeweging op de twee stokken tegelijk gemaakt en wel zo dat er op de stokken een uniek streepjespatroon ontstond, zodat je op de betaaldag niet met een andere stok kon komen aanzetten (met b.v. minder streepjes). Had je een aantal streepjes ingelost, dan werden die op beide stokken weggesneden.
Er was nog een fraudegevoelig systeem, krijtstreepjes op een bord zetten, de crediteur kon dan: 'Met dubbel krijt schrijven', conform het bekende gezegde.
Naam: W. Mets
Voor het Nutricia-museum ben ik zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van de stoombroodfabriek. Er zijn personen geweest die banden hebben gehad met Nutricia Zoetermeer. Is er een boek hierover beschikbaar? U zou mij daar een groot plezier mee doen.
Met hartelijke groet, W. Mets, P.C. Hooftstraat 18, 2712 RK Zoetermeer.
Naam: Paul van der Cingel
Bij de broodfabriek heb ik in de jaren '50 heel wat broden weggehaald, maar toen stond er al een moderner of gemoderniseerd pand en de bakker heette Van Camp of Van Campen. Wij waren gek op tijgerbrood, maar dat kregen we maar mondjesmaat omdat het witbrood was en dat was minder gezond dan bruinbrood. En "eten doe je niet omdat je het lekker vindt" en "je moet er nog van groeien".