Bijdrager Hennie de Groot
Jaar: 1964
Locatie 1.:Gestel |712 Oude Spoorbaan |Hoogstraat
Onderwerp.: Horeca |Cafetaria's |Spaninks
't allerleste
Beschrijving | 't Leste petatte frietje uit de 'friettent' van Spaninks. We schrijven 31 december 1964. Toos Manders overhandigt de heer Van Ganzewinkel uit de St. Martinusstraat 't leste frietje. De 'friettent' wordt afgebroken en moet plaats maken voor de AH. De cafetaria wordt voortgezet een eindje verder op de Hoogstraat, net voorbij de Rivierstraat. Foto met dank aan Arthur. |
---|---|
Geplaatst op | 14-05-2006 |
Reacties
Naam: Johan van den Eeden
Hartstikke leuke foto van Toos Manders en de heer Van Gansewinkel. Arthur, ik wist niet eens dat jullie pa ook bij Toos kwam. Ze was een hartelijk mens en had ook nog eens de lekkerste friet. Daar kon de friettent op de Sint Catharinastraat niet aan tippen. (Overigens heeft de zoon van Wim Lamers, ook wel genoemd Wim van de Hal, wel degelijk in een groentenzaak aan het Stratumseind gestaan.)
Ik kan me nog heel goed herinneren dat we dikwijls op vrijdagavond (laat) friet haalden bij Toos. Nog later die avond en op zaterdagavond was een deel van de bewoners van de Sint Martinusstraat te vinden in de Caranto Bar, op de hoek van de straat waar tot begin van de jaren '60 EnKaBé zat. Hoewel het etablissement heette een bar te zijn, was het eigenlijk een gezellige buurthuiskamer. Daarom mochten wij als snotneuzen daar zelfs ook binnen. Voordat het een ietwat obscure tent werd, hebben ook José van der Heijden en haar man Riny de bar nog een tijdje geëxploiteerd.
Naam: Hennie de Groot
Wij, Arthur en ik en vele anderen uit onze buurt kwamen hier al toen de frietzaak nog in handen was van Sjang Spaninks, met zijn vrouw. Hun zonen Mario en Peter zaten ook bij ons op de H.Hartschool. Ik meen dat er ook een dochter was. Er was verder hier in de buurt haast geen frietzaak (of friettent zoals wij zeiden). We hebben daar een geweldige jeugd gehad en verhalen dat ik er over kan vertellen.
Naam: Maria van Engeland
Heel vroeger ben ik hier ook nog wel eens geweest. Ik vond de haren van die mevrouw zo mooi altijd en probeerde dat zelf ook wel eens zo. Helaas lukt me dat nooit, zelfs niet met een hele bus haarlak en moest ik het doen met plaatjes van zo'n kapsel uit de Margriet om ervan te genieten.
Naam: Giovanni van Helvoirt
Natuurlijk, smaken verschillen. Maar de allerbeste friet kwam van de Boschdijk: Zwerts! Helaas Piet is al lang gehemeld en een jaar geleden heeft zijn zoon de frietspaan aan de wilgen gehangen en is toen na ongeveer een half jaar ook overleden. Héél droevig!