Dit is de achterkant van de school aan de Pastoriestraat. In de gemeentegids staat als Driestam ook nog de oude St. Petrus Canisiusschool op Pastoriestraat 88, maar de schoolleiding wil daar niet aan.

Dat terrein voor de school doet mij zo kaal aan. Stond er niet haaks op de school een overdekt verblijf dat aan de rechterkant dicht was en aan de voorkant open, voorzien van banken. Ik herinner mij nl. nog dat het een mooie gelegenheid was 's avonds met een vriendinnetje. Daarom had de school ook in de Schoenmakerstraat de voordeur en de achterkant in de Pastoriestraat, waar de kinderen naar binnen kwamen.

Hans, de laatste jaren zaten drie groepen in het pand van de St. Petrus Canisiusschool. Vandaar dat dit zo vermeld stond in de gemeentegids. Het laatste jaar zat er ook al een groep in de kleutergymzaal. De ruimte op school was echt te klein geworden.

De Driestam heette vroeger Nutsschool. Ik ben daar in 1939 op school gekomen en terwijl ik daar op school zat is er een kleuterschool naast gebouwd. Sinds mijn tijd is er kennelijk nog een stuk aan het hoofdgebouw gebouwd. Rechts van de school was een overdekt fietsenhok en vooraan naast het hek was een klein tuintje met rozen. In de oorlog kregen we luchtalarmoefeningen en daarbij moesten we of onder de bank zitten, naar de gang tegen de muur en soms naar het aan de overkant gelegen grasveld en daar plat op de buik gaan liggen. Het hoofd van de school was destijds meneer V.d. Vlies.

Ik heb vanaf 1932-1938 op deze school gezeten. Het was een hele fijne school. In 1979 hebben wij een reünie gehad, dat was heel erg leuk. Er zijn al verschillende klasgenoten overleden.

In mijn tijd, jaren '50, was die aanbouw er nog niet. De heer Van der Vlies was nog wel hoofd in mijn tijd. Dat fietsenhok herinner ik mij ook. Ik kwam met mijn fiets via de voor-en zijkant van de school bij het fietsenhok. Ik herinner me ook nog het slachten van een varken achter het huis dat pal naast de school stond in de Pastoriestraat, tientallen kinderen bleven na schooltijd nog kijken wat daar gebeurde. Dat grasveld waar Florence over spreekt was geen grasveld meer, er was al een tracé gemaakt voor een toekomstige weg richting Eckart. Bij gebrek aan beter deden we daar gymnastiek o.l.v. de heer Carol.