Links boven de bankwerkerij. Mijn "U"-blokje kon de toets der kritiek van Honig(?) niet weerstaan. Middenvoor de draaierij, als je te veel ineens wou brak de beitel en liep het (werkstuk) uit de klauwen. Ik kan nog verhalen over mijn successen bij het glasblazen, smeden, frezen en schaven. Laat ik volstaan met het gegeven dat ook boren geen schoonheidsprijs kreeg. Voordat het jaar half om was werd ik van het JNO gestuurd. Als chemicien deed ik het beter adan die adhoc op de MULO. Foto 1970.

Vergis je niet in de opleiding JNO. Deze is in heel Nederland hoog gewaardeerd geweest. Ik kan gerust zeggen dat de meesten in het bedrijfsleven zeer gewaardeerde medewerkers zijn geworden. En met glans een verdere opleiding, zoals VMTO aansluitend konden volgen. Vele van de daar afgestudeerden zijn later, verspreid over Eindhoven, opgenomen in leidinggevende functies. Voorbeelden te over!

Is dit niet het gedeelte dat langs de Berkenstraat stond?

Ik ben van lichting 1958-1960 klas L. Van de metaal herinner ik me bankwerken: Honig, Kruit, Vosje (=bijnaam), van Uden. Draaien: Van Spijk, Van Coolen, Swegers. Schaven: Wilson. Smeden: Luining. Frezen: Kok. Stempelmakerij: Van Winkel. Over alles in de werkplaats dhr. Rovers. Ongetwijfeld nog veel vergeten, en fout gespeld, maar voor oud-leerlingen wel herkenbaar. En aanvulbaar?

Fitterij: Kees Herreigers

Ik was van de lichting april 1955, klas b. Richting elektro. Ik herinner mij: Bankwerken: Van Oorschot (deed later de bankwerkerij aan de elektrokant). Elektrische installaties: Jolen. Solderen: Van de Hurk. Bankwerken elektro: Weijers. Assistent werkplaats: Slaats. Opvallendste leraar: (Pietje) Geeverding, ook wel de Neus genoemd.

Ik heb de JNO-bedrijfsschool tot stempelmaker in Tilburg (Volt was Philips) industrieterrein Noord gedaan. Toen ik begon was ik 15 en moest op een pallet staan om goed bij de bankschroef te kunnen. Een prachtige 2-jarige opleiding waar heel veel kon. Om maar iets te noemen; weken bezig met een van de eerste opdrachten om een precies rond gat uit te vijlen. Enkel wanneer een caliber dun ingesmeerd met ik geloof Pruisisch blauw het hele gat kleurde was de opdracht OK. We begonnen met een gat van 30 mm om uiteindelijk bij zo'n 40 mm de zaak voor elkaar te hebben. En niet te vergeten de met de hand gemaakte passer. Maar later volgde ook echt mooie opdrachten als krasblokken en slijpplateaus. Wat namen van onze 'meesters': Hopstaken en daarna Hage. Wat namen van medeleerlingen die direct bij me opkomen: Toepoel, Van der A, Achterberg. Een mooie tijd.

Ik denk altijd aan dodenherdenking in het Philips ontspanningsgebouw. Gedicht gelezen door meneer Lap (een cel is maar twee meter lang) (van Campert) en dan als een haas naar huis.

Als deze foto van midden zestiger jaren is, dan zie de draaierij en frezerij van de leraren gebr. Brom, ene met de bijnaam Elsje, de andere was Frans. Elsje was nadien werkzaam bij het Van der Willigenfonds. Toen ik hem vele jaren later tegenkwam, zei hij ff wachten, jij hebt op de JNO gezeten en jouw naam is Mari Kieneker, hij wist alle namen van de leerlingen nog. Links boven op het bordes was de bankwerkerij van hr. Wilson, woonachtig naast tandarts Fizaan op de Boschdijk. Je kon je werkstuk het beste inleveren op de maandag nadat PSV gewonnen had, dan gaf hij betere cijfers voor je werkstuk. Rechts boven op het bordes zat de meetkamer van dhr. V.d. Moosdijk.

Deze JNO-foto schat ik voorlopig op midden 60er jaren. Er is nog geen gereedschapsuitgifte in het midden en de grote draaibanken stonden, toen ik (apr.'57) in 1b zat, nog op een andere plaats. De werkmeesters van de draaierij (midden foto) waren toen Coolen en Kuppens. Op het zichtbare gedeelte van de bankwerkerij boven: links Nabbe en rechts Honig. Honig organiseerde de fietstrektochten langs de jeugdherbergen en zijn vrouw fietste met ons mee. Het eerste "werkstuk" was een zaagoefening. Je moest een paar dagen ronde ijzeren staven op lengte doorzagen, waarvan je blaren op je handen kreeg. Overall op de groei met omgeslagen pijpen en passend gemaakt veiligheidsbrilletje verplicht. Die korte lengten werden gebruikt voor de eerste werkstukken in de draaierij. Daar stonden nog oude draaibanken met leren aandrijfriemen die wel eens braken. Het verleggen van de riemen mocht onder toezicht en alleen als je de hoofdschakelaar uitgezet had. Anders kreeg je op je kop.

Zie foto 4227 klas 4L. JNO verzorgde tijdens de schoolvakantie ook een boottocht door geheel Nederland, "de varende vakantievloot". Dat was buitengewoon, zoals alles buitengewoon was op de Philips bedrijfsschool.

Wat betreft de voorlopige datering van de J.N.O.-werkplaatsfoto zit ik helemaal mis. Ik was uitgegaan van een zelfde soort foto die afgedrukt is bij het Jaarverslag 1953. Vanwege de weinig duidelijke details ben ik 'naar voren gaan rekenen'. Foto 7706 heeft me de juiste richting gewezen. Op deze foto is ook duidelijk te zien dat de jongens korte broeken dragen. Geen overalls dus! Ik weet van foto's dat al in de oorlogsperiode overalls gedragen werden. Beide foto's zijn van de jaren voor de oorlog, waarbij ik bovenstaande als oudste aanwijs. Waarom? Omdat op foto 7706 veiligheidsplaten aan de bordesreling 'hangen'. Ik kan me niet voorstellen dat die daar weer weggehaald zijn.

Ik heb op de JNO gezeten van april 1959 tot april 1963. De namen die A. Clijsen noemt herken ik wel. Vanaf de fotograaf gezien stond ik meteen rechts op het bordes bij dhr. Vos "vosje", daarna linksonder het bordes bij dhr. V.d. Winkel gereedschapmaken. Mijn oom Kees Herijgers fitterij stond samen met dhr. Luining smederij onder het bordes vanwaar de foto is gemaakt. Op de foto staat nog niet het materiaaluitgiftemagazijn, dat in mijn tijd rechtsonder in het midden was. Dus ik denk ook dat dit een foto is van voor 1959. Helemaal achteraan waren de omkleedruimtes.

Geweldig leuke foto. Ik herken alles. Ik zat op de bedrijfsschool van 1956 tot 1960 als chemicien. Daarna heb ik de Phiips AOJ gedaan dus ik heb heel wat uurtjes in dit gebouw gesleten.

Ik kan me herinneren dat er op de kop van het bordes zelfs een afdeling was met vijlmachines. Wie de werkmeester was, weet ik niet meer. Ik heb in de bankwerkerij van Zoetmulder (die in de Frederiklaan woonde) gezeten. En voor het elektrogedeelte heb ik praktijkles gehad van Barent en Voulon. Dat was half jaren zestig.

Hans, deze foto is uit 1930. De werkmeester in de frezerij, links onder, is V.d. Reijden. Van draaierij A, midden, is het meester Swinkels.

Groep "D" (aprilgroep) 1956. Wat je hier kon leren was de rest van je leven bruikbaar. Begonnen bij dhr. Honig en via diverse leraren eindigen bij de heren Luining en Herreijgers. Nu, 2007, grijp ik nog regelmatig naar "Technische Gegevens". De heren Viskil, Briene, Faber en de werkplaatsleraren waren streng, en je kon het niet snel naar hun zin maken. Maar ze waren vakkundig. De lessen van toen vergeet je nooit meer. De foto is vanaf het balkon boven de smederij genomen, volgens mijn herinnering.

Ook ik heb de JNO gedaan, september 1955 eindexamen elektricien. Bij mij was in de frezerij Derksen (vader van de wielrenner) de leermeester. Het eerste jaar vijlen bij Baxa (een zeer groot vakman bankwerken), Pietje was mijn favoriete leraar. Mulder van wiskunde was samen met Dun (natuurkunde) de schrik van de leerlingen. Hr. Lap was de directeur en dhr. Schoemaker werd dat na hem. Mijn broer (Rob Brouwer) zat in de aprilgroepen een jaar na mij, ook elektro. Ook wij hebben mede dankzij de opleiding op deze school, die zeer punctueel was, goed geboerd in de maatschappij. Mijn vader was chef afd. onderwijs op de tweede etage van de school.

De wielrenner heet Dekkers (dus ook de werkmeester frezen), de vader van Hans Dekkers.

Art, de vader van de wielrenner was leermeester van de draaierij zijn naam was Dekkers. De bekende wielrenner heette Hansje Dekkers.

Hans, van sept. '51 tot sept. '55 was Dekkers de werkmeester frezerij, Swinkels grote draaierij (klein mannetje met stekelig grijs haar), Kuppen of Cuppen de kleine draaierij en nog iemand, Herijgers de plaatwerkerij/fitters, Rovers werkplaatsdirecteur en Staats chef werkplaats.

Art, was het Staats of Slaats? Toen ik op de JNO zat, was dhr. Slaats chef werkplaats. Volgens mij was dhr. Slaats lid van een zeer bekende handbalfamilie uit Eindhoven.

Klopt Mari, tikfoutje, het is Slaats. Het was een hele fijne 'vent'. Of hij lid was van een bekende handbalfamilie weet ik niet.

Het was inderdaad dhr. Slaats die assistent van Rovers was. Hij komt uit de handbalfamilie. In mijn tijd, 1954-1958, ging het praatje rond dat hij zeer sterk was en wel om de volgende reden. Hij was met zijn stropdas tussen een grote kolomboormachine komen te zitten, maar had die nog juist op tijd met zijn handen stil kunnen zetten. Diverse leerlingen uit mijn tijd hebben dat ook geprobeerd (zonder stropdas), maar het is nooit iemand gelukt.

Als JNO-er 1935-39 afd. Glasinstrumentmaker was het 4 jaar hard werken. Met 15 leerlingen allen de eindstreep gehaald. Ik had twee x 5 en een x 3. Daarna naar de grote lampen afd. Emmasingel, 8 gulden per week. Voor elke 5 kreeg ik een kwartje per week meer. Heb nog enkele maanden gewerkt en dan ontslag genomen. Nieuwe baan in stad Groningen. Daarna 3 jaar Duitsland tot juni 1945. Daarna juni 1950 eigen bedrijf begonnen.

Ik was een "aprilleerling" van 1950 of 1951. Mijn geheugen kent nog veel namen van mijn klasgenoten. Waarschijnlijk door, bij aanvang van de theorieles, het voorlezen van de presentielijst. Zo luidde het bijv.: Bartels, Bergmans, Cox, Geverding (zoon van Pietje), Hellings, Hendriks, Van Hoof, Van Kesteren, Marijnissen, Megens, De Nier, Verberne, Vanwerde, Van der Wolk, Pauwen, Schenkelaars en Zwanen. Ook voor mij heeft de opleiding, meer dan vervolgopleidingen, een nadrukkelijke invloed op mijn latere leven uitgeoefend. Jullie productie van namen van onderwijsgevenden herken ik op tal van punten. Toch wil ik er nadrukkelijk een aan toevoegen: de heer Van Overbeek. Volgens mij gaf hij meetkunde. Er werd van hem gezegd dat hij als militair in Indonesië had gediend en onderscheiden met de Militaire Willemsorde. Als techneut werd ik later bij luchtmacht ingedeeld (Eindhoven) en leerde deze onderscheiding op zijn waarde schatten. Heel veel sfeerbeelden zijn me bijgebleven, vooral van de heren Faber en Van Oorschot. Terugkijkend op mijn leven (ik ben van 1937 en doubleerde op de lagere school in het 2de leerjaar) is er alle reden om jullie gezelschap te zoeken en lid te worden van de vereniging van oud-JNO-ers.

Dhr. Faber was in mijn tijd, begin 60er jaren, op de JNO onderdirecteur en gaf natuurkunde. Hij had de lesboeken zelf geschreven. Ook ik ben met een van die fietsvakanties langs de jeugdherbergen geweest en heb daar goede herinneringen aan. Ik heb een foto van de werkplaats uit 1962 ingestuurd, genomen vanaf de andere kant (foto 15231) en daarbij lijkt deze foto van iets jongere datum.

Na een vorige opsomming van namen van leerlingen, ditmaal een lijst van onderwijsgevenden. Voor de juistheid van schrijven en vakken kunnen de samenstellers niet geheel instaan. We gaan immers 55 jaar terug. Roepen de namen van de leraren nog anekdotes bij jullie op?
Van Oorschot en Baxa: bankwerkerij, Driesen: smidse, Herreijgers, Donkers, Dun, Faber: adj. dir. en natuurkunde, Rijndam, Haak: tekenen, Mulder, Viskil, Geverding, Rovers: chef werkplaats, Ton en Jan Slaats.
Auteurs van deze lijst: Harrie Geven en Pieter van der Wolk.

Toon van Eijkeren gaf wiskunde, een leraar die pedagogisch totaal geen idee had wat hij stond te doen en ook niet erg sociaal vaardig was. Daarnaast was hij dwangneurotisch steeds de dingen aan het ordenen op zijn bureau. Ik vond dat wel komisch om te zien. Hij kwam en ging naar en van school met een pothelmpje en een lange leren jas op de Solex. Er werd dan vaak wat gelachen om die vreemde figuur. Had toen bij nader inzien vaak Mr. Bean-achtig gedrag.
De beste leraar ooit, technisch tekenen, vond ik Briene, een klein kereltje met zware stem en behoorlijk fanatiek, omdat hij zelf een passie had voor het vak.
Dun was een onaangename neuroot, als hij de pik op iemand had, ging hij in de fout. Hij heeft mij ooit zo onheus bejegend dat ik een klacht indiende bij Lap en Dun ter plekke een berisping kreeg.

Wat een leuke foto en fantastische reacties. Ik heb de opleiding chemicien gevolgd begin 60-er jaren. Terugkijkend op mijn beroepsmatig leven is deze JNO-opleiding de meest bepalende geweest in mijn leven. Inderdaad boven op het bordes een U-vijlen, een passer maken, een bel maken die het deed waarvan alle onderdelen zelf gemaakt werden, glasblazen bij dhr. Jacht, elektro etc. En het verwachtingsniveau. Je moest presteren. In het tweede gedeelte stage lopen bij 14 Philipsafdelingen. In de galvaniseerafdeling, Maarheeze fluors, Strijp 3 magnetiseren, printplaten maken etc. De ogen zijn me toen geopend, dit wil ik niet. Dus ben ik parallel verder gaan studeren, avondmulo, handelsschool, avond-HBS, maar door mijn goede cijfers een plaats gekregen op het Nat. Lab. Vandaar internationaal gewerkt, en nu als een Philips senior Executive, gepensioneerd wonend in Thailand op een mooi golfresort. En ik ben van mening dat de vier jaren JNO, met hun hoge maatstaf, zeer bepalend voor mij geweest zijn voor deze carrière, Ik kijk er dankbaar op terug. En volgens mij was het dhr. Lepper die mijn U-vorm maar niets vond en ik maar weer terug vijlen en zweten.
Fijne site.

Wim, leuke reactie. Ik heb ook de opleiding chemicien gevolgd van 1956 tot 1960. Ik geloof niet dat we elkaar kennen maar de meeste chemiciens van latere lichtingen ken ik wel omdat ik meegewerkt heb aan de praktijkexamens. Ik werkte toen op het ABCD-Lab. Ken je dat?
Na de JNO heb ik de ph-aoj gedaan en bij PBNA de opleiding technisch chemicus. Ik heb 40 jaar bij Philips gewerkt en ben uiteindelijk afdelingschef en manager geworden op de etsafdeling en galvanische afdeling van PGE. PGE is verzelfstandigd en nu failliet!
Ik ben het helemaal met je eens dat de chemicien-opleiding een geweldig goede opleiding was waarmee je het ver kon schoppen.

Dag Gerrit. Het ABCD-Lab ken ik erg goed, aan de Beatrixhaven en bij de ijzerjood op de hoek. Ik heb er stage gelopen. Ja, de chemicienopleiding was een veelzijdige opleiding en met het regiem van de JNO een uitzonderlijke goede basis voor mensen die verder wilden. Maar ook heb ik geluk gehad op het Nat-Lab geplaatst te worden. In die academische omgeving werd je uitgedaagd en gesteund om verder te gaan. Zeker door dr. Else Kooi die mijn eerste baas daar was.

Hallo Willem Verkuijlen. Ik weet zeker dat het bijna een halve eeuw geleden is dat ik je gezien en gesproken heb. Ik was ook een leerling die deel uitmaakte van de chemiciens-opleiding die in de jaren 1961 tot 1965 op het programma stond. Wat heb ik gebaald van de glasblaaslessen van de knarrige docent met de naam "Moes". Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik nooit verder ben gekomen dan het blazen van een trechter. Normaal stond daar drie weken voor. Ik heb er echter twee jaar over gedaan. Blijkbaar miste ik de vaardigheid en de motoriek. Na al die jaren kan ik constateren dat we een prima opleiding hebben genoten. Sterker nog: ik denk dat het een prima stap zou zijn om die jongelui van tegenwoordig ook een dergelijke opleiding te geven. Dan leren ze nog eens wat. De mooiste stageplek was natuurlijk de Galvanische afdeling waar we goud lieten groeien omdat twee maanden later vervolgens aan de man te brengen, leuke bijverdienste. Ik weet ook nog dat ik stage moest lopen bij de chemische magazijnen in Maarheeze. Daar baalde ik verschikkelijk van. En al zeker van dat wolframlaboratorium. Ik heb ook een tweetal maanden stage gelopen aan het ABCD-lab. Prachtige tijd. En altijd weer dat stagerapport inleveren bij heer Van de Waal. De vroeg-kalende scheikundeleraar. Verder kan ik me nog wel het een en ander herinneren over medeleerlingen uit onze opleidingsperiode. Zo heeft Joop Wessels meer dan veertig jaar bij Philips gewerkt en woont nu in Taiwan. Bart Verberne is inmiddels gepensioneerd als directeur van een zorginstelling in Eindhoven. Jo van Gerwen heeft tig jaar gewerkt aan het glaslaboratorium bij Philips en is inmiddels ook gepensioneerd. Smulders is het onderwijs ingegaan en Larry Rasters ben ik na vijf jaar uit het oog verloren. Van der Meer is uiteindelijk in militaire dienst gegaan omdat hij geen uitstel meer heeft gekregen. Van Kuijk ben ik uit het oog verloren en van Hengst weet ik nog dat hij vroegtijdig de opleiding heeft verlaten. Henri Klerks is uiteindelijk in de professionele verpakkingsindustrie terechtgekomen. Van de meeste van onze medeleerlingen heb ik nog foto's.
Zelf heb ik direct na de JNO besloten om te avonturieren en heb een paar jaar in zuid-Europa en het Midden-Oosten vertoefd. Daarna ben ik gaan studeren aan de Universiteit van Tilburg, na eerst een Colloquium Doctum afgelegd te hebben. Na een bijzonder interessant leven ben ik uiteindelijk als docent bedrijfseconomie en algemene economie, auteur en beroepspiloot inmiddels gepensioneerd en geniet met volle teugen van het leven als schrijver van geschiedenisboeken.
Wellicht dat deze berichtgeving tot je komt. Laat wat van je horen.

Hallo Wim. Leuk verhaal, ik heb het met plezier gelezen.
Het klopt echter niet dat de chemiciensopleiding van 1961 tot 1965 op het programma stond. Ik ben ook chemicien en heb op de Bedrijfsschool gezeten van 1956-1960. Wij waren niet de eerste groep. Voor ons was er nog een groep en waarschijnlijk daarvoor nog een. Na school ben ik op het ABCD-Lab gaan werken en ben nu met pensioen. Waarschijnlijk heb je tijdens je stage op het ABCD-lab bij mij gewerkt. Ik herinner me jouw naam niet maar dat zegt niets.

Beste Gerrit. Het is absoluut zeker dat de chemiciensopleiding van 1961-1965 op het programma heeft gestaan. Mijn middeleeuwse diploma's getuigen daarvan. Bovendien zijn er voldoende oud-leerlingen en andere bewijsbronnen die mijn stelling kunnen bevestigen en ondersteunen.

Hoi Kuifje, Cor. Dat is inderdaad bijna een halve eeuw geleden dat we elkaar ontmoetten. Ik ben onder de indruk van je geheugen en alle details die je ophoestte. Ze zijn allemaal waar en ook dat deze opleiding bestond en dat wij, en alle leerlingen die je noemde, die van 1961-1965 volgden. In 65 waren we klaar, ik ging op het natlab werken, moest in 66 in dienst (lichting 66/4) en na 21 maanden weer terug naar het natlab. Zo te lezen heb je een bijzondere carrière achter je. Nou ja achter je, ik heb het idee dat je nog druk doende bent. Larry Rasters is met zijjn vrouw Wilma in Weert gaan wonen en kijkt nu uit naar een goed pensioen.
Misschien kunnen we eens een reünie plannen voor deze lichting chemiciens?

Beste Cor, onmogelijk. Ik heb in 1960 examen gedaan en ben in 1956 begonnen. Ik ben toch echt een van de eerste chemiciens. Voor ons zat ook nog een groep(je) en daavoor waarschijnlijk ook nog een paar. Ook ik heb glasinstrumentmaken geleerd bij Moest en ik heb vele lessen gevolgd bij De Waal. Later ben ik hem nog vaak tegengekomen omdat ik meegewerkt heb aan de examens van de latere lichtingen chemiciens. Kijk nog maar eens goed op je diploma, want het klopt niet.

Hallo Gerrit, ik ga de discussie niet met je aan over het gegeven dat je één van de eerste lichtingen "chemiciens" zou kunnen zijn. Dat zal best waar zijn. Ik beweer alleen dat ik in de jaren van 1961-1965 de chemiciensopleiding heb gevolgd. Je geeft zelf aan dat je als "medewerker" de examens voor de latere lichtingen heb verzorgd waarmee je dus poneert dat deze opleiding in later jaren op het (verzwaard) programma stond. Om je te overtuigen ben ik bereid desgewenst een afschrift van mijn middeleeuwse diploma's naar je e-mail adres te verzenden. <<< verdere discussie kan beter via de privémail worden gevoerd d.m.v. klikken op de naam (red.) >>>

Hee die Willem Verkuijlen, bedankt voor je reactie. Ik neem aan dat je kennis hebt genomen van de foto's 22207 tot en met 22210 en 17693. Lijkt me een strak plan om een reünie te organiseren als er voldoende interesse bestaat en het niet gezapig wordt. We houden de zaken wel even in de smiezen en blijven de komende tijd actief op deze site. Alle relevante informatie met betrekking tot de JNO plaats ik op deze pagina onder foto 2980. Hiermee voorkom ik dat ik als race-eend door de site loop te bladeren.
Het staat je vrij om belangwekkende mededelingen rechtstreeks naar mijn e-mailadres te zenden. Dit is te vinden onder de "foto-bijdragers" <<< of op de naam klikken onder dit bericht (red.) >>>

Hallo Willem. Ik ga me de komende maanden druk maken om zoveel mogelijk makkers boven tafel te krijgen met als inzet een reünie te realiseren. Per slot van rekening hebben de gebeurtenissen in het verleden in onze vroegste jeugd ons gemaakt tot de mensen die we uiteindelijk zijn geworden. En dus is een hernieuwde kennismaking meer dan de moeite waard. Deze zoektocht naar "toen" zal wel even een aantal maanden din beslag nemen. Inmiddels heb ik Bart Verberne weten te traceren. Ook Joop Wessels is nog steeds in de wereld maar zal wellicht nimmer van de partij kunnen zijn omdat hij afwisselend zijn woonadres heeft in Zuid-Afrika en Taiwan. En wellicht dat er broeders zijn die niet geïnteresseerd zijn, waar natuurlijk ook niets mis mee is. Goed idee van je.

Cor, als ik van dienst kan zijn doe ik graag mee. Ik kijk er naar uit. Ik woon in Thailand maar ik ben bereid hiervoor naar Nederland te komen. Misschien kan ik Joop overtuigen mee te reizen. Ik heb Larry deze link toegestuurd en ik hoop dat hij zal reageren.

Hoi Willem. Laten we even afwachten of we alle "chemiciens" boven tafel kunnen krijgen. Daarna inventariseren of iedereen zin heeft. Pas dan kunnen we een plan lanceren, een datum prikken en een locatie regelen. De locatie is geen probleem en is intiem en sfeervol en betaalbaar. Ik kan me voorstellen dat de echtgenoten of vrienden ook deel uitmaken van de festiviteit.
In Eindhoven is deze site een hype sinds overal in Eindhoven billboards zijn geplaatst. Dat is er de reden van dat ik nu pas reageer ondanks het gegeven dat de site al twee jaar in de lucht is. Ook maar even afwachten of er nog meer makkers lucht van de site krijgen.

Het naoorlogse industrialisatieprogramma kende aan de chemische industrie een belangrijke plaats toe. Er heerste optimisme over de groei en de toekomst ervan. Maar er waren ook zorgen over de personeelsvoorziening. Want er was in de chemische bedrijven een nieuw beroepsdomein ontstaan, namelijk dat van het bedienen van apparatuur. Geleidelijk drong de erkenning door dat dit bedieningswerk vakwerk is, dat gedaan moest worden door geschoolde werknemers.
Begin jaren vijftig pleitten Staatsmijnen (het latere DSM) en Philips Roxane voor een landelijke opleiding voor chemisch bedieningsvakman. De werd toen nog met de naam ´chemicien´ aangeduid. Ondernemers in de chemische industrie (VNCI), de ingenieurs (KIvI) en de chemici (NCV) richtten in 1953 de Stichting Opleiding Chemiciens (SOC) op. De voorloper van de VaPro is geboren.
In die tijd werd nog een beetje vreemd aangekeken tegen het nieuwe beroep en tegen de industrie waar het beroep werd uitgeoefend. Daarom legde men in de voorlichting aan het publiek en de toekomstige beroepsbeoefenaren nadruk op het karakter van het beroep.
Chemiciens zijn anders – Van chemisch bedieningspersoneel werden andere vaardigheden vereist dan van ambachtslieden. Terwijl de timmerman en bankwerker naast inzicht in de eerste plaats handvaardigheid bijgebracht moest worden, was dat voor de chemicien juist andersom. Er werd weinig handvaardigheid bijgebracht, begrip en inzicht stonden voorop, ja zelfs begrip van en inzicht in abstracte zaken.
Chemiciens zijn keepers – Het ´actieve nietsdoen´ werd als specifieke karakteristiek van de chemicien benadrukt, men noemde dat de keepersmentaliteit.
Chemische industrie is procesindustrie – De term chemische industrie was te beperkt, beter was het om te spreken van procesindustrie. Deze term is pas in 1960 echt in zwang geraakt.
Het duurde nog tot de jaren zestig voor het beroep van chemicien werd vervangen door de aanduiding bedieningsvakman en in de jaren daarna in operator. SOC zou ook enkele jaren later worden omgedoopt in VaPro.
Bron: Beatrijs Media Group 2006

Bedankt voor de informatie Cor. Wat betreft de JNO werd de opleiding bedieningsvakman v/h Chemiciën in 1974 gestaakt.
Bron: JNO 1928-1978
M.b.t. de datering van bovenstaande foto ben ik er, vanwege kennis van het fotonummer, vrijwel zeker van dat die is gemaakt niet in 1930 maar eind 1929.

Hallo Wim Verkuijlen. Het zal best een probleem worden om de chemiciens terug te vinden. Tot dusver heb ik wel Bart Verberne gelocaliseerd en hem een aantal foto's doen toekomen die hem volstrekt onbekend voorkwamen. Ik ga ook gebruik maken van de oproeppagina op deze site.
Wellicht dat we dan binnen enkele maanden relevante berichtgevingen ontvangen. Als je niets van me hoort, weet dan wel dat ik nog steeds in de lucht ben en anders kun je me bereiken via mijn privé e-mailadres bij de foto-bijdragers.
Larry Rasters woont inderdaad in de Mertensweg in Weert.

Ik denk dat ik via deze site al eens contact heb opgenomen. Natuurlijk, als je ouder wordt, graaf je meer in je jeugdjaren. Ik heb goede herinneringen aan de JNO 1961/1965.
Ik leef nu heerlijk relaxed in Ierland en heb dankzij de goede opleiding een bloeiend eenmansbedrijfje.

Ook ik volgde de chemiciensopleiding in de periode 1961-1965,maar heb die in het 4e jaar verlaten omdat ik het totaal niet zag zitten in die richting. Daar kwam ik wel laat achter, maar het is nu eenmaal zo. Ik kwam destijds uit Best, maar woon nu in Middelbeers, gemeente Oirschot. Ik heb nog regelmatig contact met Jo van Weert uit Sint Oedenrode. Ook weet ik dat Bert Kuijpers uit Helmond helaas overleden is.