De steenfabriek (ook wel steenoven genoemd) was dan wel ontmanteld maar daarmee nog niet verloren als "bedrijfspand". Want nog enkele jaren zou de autospuiterij (en sloperij?) van garage Leo Staals hier onderdak vinden. Wat heb ik veel in en om de autowrakken gespeeld, net als in de verlaten, donkere en voor ons kinderen griezelige steenfabriek. ===Lees ook het commentaar bij foto 2845===

Deze steenfabriek werd geen steenoven genoemd maar 'stinnove'. De familie Van Tol, heeft hier na de oorlog nog een bedrijf in houtbewerking gehad. Hun buurman was Toffolo. Zij kwamen uit Italië en hadden een bedrijf in siermozaïekwerk dat voorheen, dus voor de oorlog, in de Frankrijkstraat naast de fraterschool heeft gezeten. Ze hebben ook nog in de ruimte van Van de Broek (handel in zand en grind met opslag aan het Eindhovensch kanaal) gezeten.

De zandgaten met veel water waren een geweldige speelplaats. Als het gevroren had, gingen we daar "scholleke dritsen" en in de zomer vingen we er salamanders. Deze gaten werden later door Phillps met vuil dichtgestort (zie foto). We vonden daar altijd rollen zilverpapier. De steenfabriek werd in de jaren vijftig ook gebruikt voor oefeningen van de BB (Bescherming Bevolking). Denk aan de plaatjes 'blokhoofden'.

Leemkuilen. Met zand maak je geen stenen.

Tom, het terrein en gebouw werd inderdaad gebruikt voor oefeningen, maar hier oefende de BZB. Dit was een afkorting van de organisatie Bedrijfs Zelf Bescherming van Philips.

Beste Jos Halmans, ik heb bij "Theo Staals uitdeuk/spuit-bedrijf" nog als expert/schaderegelaar schade aan auto's vastgesteld. Theo is hier met zijn bedrijf begonnen en later is dit elders uitgegroeid tot een volwassen bedrijf.

Beste Tom Jacobs. Ook ik heb goede herinneringen en heel veel plezier gehad in die tijd. Ik weet dat er ook een voetbalveld(en) was met daarachter nog huizen, waarin o.a. meester Westerwout woonde. We gingen daar ook altijd bramen plukken. Ook heb ik heel wat processies meegemaakt naar Maria op de puinhoop vanaf de Pastoor van Arskerk.

Jos, het voetbalveld dat jij bedoelt was het voetbalterrein van ESV. Daarnaast in westelijke richting lag het handbalterrein van De Vriendschap en tevens hun speeltuin. Deze velden lagen achter de huizen van de Brugmanstraat. Jullie winkel en de familie heb ik goed gekend, in het bijzonder jouw broer Ton.

Hebben hier in de jaren 50 ook de voetbalvelden van Philips zomeravondvoetbal gelegen?

Mari, van hieruit gezien achter de "stinnove" langs de Boschdijk lagen nog drie speelvelden van de voetbalclub RKSV Woensel. Al deze velden werden ook gebruikt voor het Philips zomeravondvoetbal en het zomeravondhandbal. Wat toen ook veel publiek trok waren de voetbaltoernooien van de diverse verenigingen. Bij RKSV Woensel heette dat het "Lichtstadtoernooi". Hieraan namen verschillende clubs uit de regio deel. Deze begonnen op maandagavond en dan iedere volgende avond een kwalificatieronde tot zaterdag 's avonds de finale.

Niet E.S.V speelde hier, maar hier lag het voetbalterrein van de voetbalvereniging sportclub "Woensel", waar ik zelf als klein ventje ook speelde.

Beste Erie, lees de beide opmerkingen van mij, dan wordt het duidelijker. Zo was de situatie begin 1950.

De velden van ESV lagen toch tegenover de RPI op de Boschdijk? Daar heb ik met Woenselse Boys A1 tegen ESV A1 gespeeld. Er was volgens mij een ingang voor fietsers bij de zwarte pad bij het Missesippibos. En een ingang bij de Oude Bosschebaan, nu is het een hondensportterrein volgens mij.

Voetbalvereniging ESV is hier begonnen. Ingang vanaf het Newtonplein. Nu ligt daar de Pieter Zeemanstraat. Men kleedde zich thuis al om, colbertje over het voetbaltenue en met voetbalschoenen aan op de fiets naar het veld. Stromend water met een veldhandpompje om wat water op te pompen en een kierend kotje om te schuilen. Het veld lag zo dicht bij een leemskuil dat tijdens de wedstrijd de bal meerdere malen hierin belandde. Dan moest de wedstrijd gestaakt worden om de bal te redden, met stenen gooien en stokken gebruiken om de bal aan land te krijgen, daarna kon de wedstrijd met de natte zware bal hervat worden. Hier voetbalden mannen van het 1e uur b.v. Tinie Beevers en Stöver (naaimachinehandel). Mari, jij noemt het "Missesippibos". Dit jargon is meteen duidelijk voor mij. Maar je had ook nog het "2-Minutenbos" en het "Gekkenbos", spreken jou deze namen ook aan en weet jij ook waar ze liggen?

Hoi Hans. Het 2 minuten bos ligt aan de Achtseweg net voorbij het militaire kamp, dus voorbij de trainingsvelden van PSV, de naam twee minuten bos is ontstaan omdat de trein vanuit het station van Eindhoven er ongeveer twee minuten over deed tot aan de hoogte van het 2 minuten bos, het gekkenbos weet ik niet maar ik denk dat dat op het Vredeoord moet liggen, daar gingen we vroeger stekelbaarsjes vangen in de sloot, ook was er de PNEM gelegen. Streng verboden toegang, we durfden nooit verder dan dat bord.

Hallo Mari, de velden van het Philips zomeravondvoetbal, in de jaren 50, lagen volgens mij aan de Elburglaan, tussen de Zwaanstraat en de Philipsbedrijven aan de Bezemstraat (Koenraadlaan).

Hoi Walter. Bij de Elburglaan, daar werk ik nu op complex Strijp 3, hebben velden gelegen voor het Philips zomeravondvoetbal volgens overlevering van oud-collega's van mij die daar met de Buizers, de oudste Philipszomeravondvereniging van Philips voetbalden. Ik denk dat er nog veel bewaard is van de Buizers. Misschien iets voor Eindhoven in Beeld. Harrie van Kemenade, de uitbater van het PSV-complex de Herdgang, heeft zeer goede herinneringen aan de Buizers. Die deden hun naam eer aan en Harrie denkt daar met plezier aan terug, dat weet ik zeker.

Mari, helemaal juist wat de plaatsen van de bossen betreft. Alleen ik heb een andere uitleg wat betreft de 2 minuten. Als de trein naderde uit de richting Best hing daar een verlicht reclamebord "nog 2 minuten naar PHILIPS". Vervoer en garage van Philips in Acht en complex T bestonden toen nog niet. Vanaf het punt met het verlichte bord deed de trein met de snelheid van toen er 2 minuten over om bij het klokgebouw (SA) in Strijp te komen.

Ik heb ook in de jaren '50 op de steenoven gespeeld en allerlei zilveren rolletjes gevonden en ook heel veel hout, goed voor brandhout. Maar wij zeiden STEENHOVEN, misschien omdat mijn moeder het zo zei, zij kwam uit Friesland. Verschil moet er zijn.

In de jaren vijftig lag hier ook veel puin van de diverse bombardementen op de stad. Er stond ook een Mariabeeldje op: Onze Lieve Vrouw ten Puin. Die puinhopen zijn verwijderd toen Philips hier complex V ging bouwen.
===Koen,dit alles staat al beschreven bij foto 2845. Red.===

Die rolletjes zilverpapier vond je in die tijd op verschillende plaatsen in Eindhoven. Ik vraag me nog steeds af waar die voor gebruikt werden. Ik heb me wel eens laten vertellen dat die rolletjes in de oorlog uit de vliegtuigen werden gegooid om de radar te verstoren, maar naar mijn idee waren ze zodanig opgerold dat ze niet spontaan zouden afrollen. Ik denk dat ze van Philips kwamen uit de mislukte productie van condensators. Wie weet er meer van?

Inderdaad, Wim, het afrollen ging erg moeilijk. Het waren twee lagen. Eén laag van vettig papier en hierop de laag zilverpapier en dit alles strak opgerold. De kopse kanten van de rolletjes waren nog geharst ook. Het geurtje van deze rolletjes ruik ik nu nog. Mij leken het een soort spoelen waarbij het vettig papier een functie had van isoleren, het was duidelijk afval van een mislukt product. Wat ik mij al jaren afvraag, als je weet wat daar in die leemskuilen gedumpt is, later afgedekt met een laag teeltaarde, moet deze rommel zich nog steeds op dit terrein bevinden. Voor jaren hebben op dit terrein de belangrijkste waterbronnen van Philips gelegen. Sinds kort is men hier met het oppompen van water gestopt, omdat vele productieprocessen waar water bij nodig was gestaakt zijn.

De bedoelde rolletjes lagen op de vuilnisbelt van Philips en hadden iets met de fabricage van condensatoren te maken. De stroken uit vliegtuigen waren ongeveer 4 cm breed en 40 cm lang en hadden aan één kant een blauwe schijn en aan de andere gewoon zilverkleurig.

Ik vond het treurig om te zien dat nu ook 'mijn' Mississippi-bos (gemakshalve vaak aangeduid als het 'Sippi-bos') is gesloopt voor woningbouw. Het was volgens mij het laatst overgebleven onontgonnen stukje van de uitgestrekte Woenselse Heide. Erg veel gevoel voor historie heeft (had?) men niet in Eindhoven. We waren bijna dagelijks in het bos te vinden. Het was ook maar 15 minuten lopen vanaf de Keyzerlaan. Klimmen in de dode eik, strikken van de stroper weghalen en eindeloos dwalen met onze hond. De boerderij van de ouders van Harrie van de Vondervoort bezoeken, vlak bij de latere ESV-velden. Tamme kastanjes rapen bij de boerderij aan het eind van het middenpad. Rennen voor de stier in het weiland rechts daarvan. Een antenne ophangen in een hoge boom en dan naar je zelfbouw-radiootje (met de eerste transistor, OC 71?) luisteren. Aan de kant van de Oude Bosschebaan stond iets ten noorden van het bos een schattig wit zomerhuisje, dat na 1965 is gesloopt. Heeft iemand daar nog foto's van?

Dat kleine witte zomerhuisje was eigendom van de fam. Vrijhof, wonend op het Pastoor van Arsplein. Zomers verkochten zij daar in het weekeinde voor passanten lekkernijen zoals rolletjes snoep en candy-bars. Mijnheer en mevrouw Vrijhof-Noordeloos en hun zoons Hans en Frans zijn door een tragisch ongeluk overleden te 's-Hertogenbosch op 3 maart 1957. Hun auto is daar te water geraakt.

Bedankt Hans voor je informatie. Toch nog even kippenvel, met terugwerkende kracht, 50 jaar later. Vreemd genoeg heb ik over dat tragische ongeluk nooit wat gehoord. Zou het stil zijn gehouden? Ik zat toen in de derde klas van de Corneliusschool op de Barrierweg en dan blijft zoiets je toch wel bij. Overigens is het witte huisje naar mijn idee zeker tot 1963-1964 blijven staan. Is het uiteindelijk niet afgefikt? Nog even terugkomend over het 'gekkenbos': dat was een andere naam voor het Mississippibos, waar 'uitbehandelde' patienten van de RPI aan de overkant van de Boschdijk af en toe, zonder begeleiding, mochten wandelen. Ik was op de RPI misdienaar (of beter: akoliet) van 1960-1965 en ik kwam in het bos regelmatig bekende gezichten tegen. Soms was dat best bedreigend en moesten we toch flink rennen.

Ik herinner me een vliegtuigwrak dat in brand gestoken werd voor die oefeningen van wat ik, net als Tom Jacobs, dacht de BB was.

Ten tijde van de "koude oorlog" met Rusland had Philips deze eigen BZB-organisatie. Begin 1960 bij de bouw van TQ-5 foto 11958 werd in de kelder van dit gebouw een atoombomvrije(?) centrale commandopost ingericht. Bij acute oorlogsdreiging werd deze ruimte bemand. Een tiental personen kon zich dan insluiten voor een lange periode. In deze post waren voldoende voorraden voor overleving aanwezig, een eigen verversingssysteem voor schone lucht en een centrale voor elektriciteit. Deze werd opgewekt door de trappers te bewegen van een viertal hometrainers. Het praktisch oefenen van de leden vond plaats op het voormalige terrein van Van Hapert, in en om de oude steenoven, omdat het toen eigendom van Philips was.

Dat vliegtuigwrak herinner ik mij ook, en het zou neergestort zijn. Was dat misschien de straaljager die is neergestort op de Lieven de Keylaan?

Hans ik kan me nog herinneren dat in de huizen die bij de steenoven stonden langs de Boschdijk een familie Gietman woonde en een familie Aarts. Mijn opa, die op Lorentzstraat 6 woonde, had achter het PNEM-huisje aangrenzend aan de achtertuin van de familie Gietman een volkstuin. Ik weet nog als de dag van gisteren dat de schoorsteen van de steenoven werd opgeblazen. De oude leemputten waren een prachtig verblijf voor de jeugd, zowel in de zomer als in de winter. Ik heb er in de zomer ook vele salamanders gevangen. In de winter verbleef ik daar veel op het ijs. Het was er echter wel gevaarlijk omdat de gaten onvoorspelbaar diep waren en het ijs dus niet overal even dik en betrouwbaar. Ik ben daar een keer door het ijs gezakt en kon er bijna niet meer uitkomen. Gelukkig ben ik toen niet onder het ijs geschoten. Het jaar daarop is dat wel gebeurd met Johan Wouters die daar op ongeveer 7-jarige leeftijd (1957?) is verdronken. Ik moet nog ergens een foto van de kleuterschool hebben waar Johan opstaat, ik zal deze foto opzoeken en binnenkort plaatsen.

In de jaren 1948 tot 1950 heb ik hier geschaatst, vandaar dat ik het hier weer opnam in 1960 en naar de nieuwe baan hier in Australië ging. Ik schaatste in het jaar 1986 in Adelaide in het Nationals Precision team mee, waar wij vierde werden. Dank zij de Leemskuilen en mijn vader die mij meehielp op de kuilen.

Hans Vervoort, ben jij de broer van de veel te jong overleden Remi Vervoort? Als dat zo is, woonde je op de Boschdijk op 476 of daar in de buurt. Bij foto 2830: Nog even over de steenfabriek. Ik heb op het omhekte terrein veel gespeeld met de kinderen uit de buurt. Vooral voor verstoppertje spelen moest je flink zijn, want wie durfde zich in de fabriek te verstoppen? In de late oorlogsjaren hebben wij met enkele gezinnen van de Boschdijk voor de bombardementen geschuild in de steenfabriek. Op het terrein stond ook een kantoorgebouwtje annex paardenstal. Die zijn omstreeks 1950(?) verbouwd tot een woning voor de dochter van Van Hapert die trouwde met ene Westerwoudt. Toen de verbouwing klaar was, liep het paard gewoontegetrouw de eerste tijd naar de ruimte die vroeger zijn stal was.

Beatrice, mijn woonadres was niet op de Boschdijk, maar ik woonde wel in deze buurt in de Lorentzstraat. De naam Rosielle klinkt mij ook bekend in de oren en in de huizenrij waar jij woonde kende ik ook Sol (Cieleke, Charles) en Vervoort. Wij zullen elkaar in deze buurt beslist eens zijn tegengekomen. Dat de familie Westerwoudt daar is komen wonen weet ik ook nog, hun buurman was Gietman.

Beste Ad van Eijck, was dat niet in 1959 dat John is verdronken? Ik was zijn vriend en was ook bij deze tragische gebeurtenis. Tot op heden kom ik niet op het ijs. Zijn foto is achtergebleven in Zuid-Afrika tijdens mijn 5-jarig verblijf daar.

Beste Thijs. Ik heb onlangs een schoolfoto van de kleuterschool aan de Barrierweg geplaatst met Johan erop.
<<< zie foto 24652 (red.) >>>

Ik heb Johan voor mijn ogen zien verdrinken (langzaam afglijdend van het ijs). Ik heb er zelf nog eentje uit het water kunnen halen, als menneke tot aan mijn nek in het water, terwijl volwassen mensen van Philips langs de kant stonden toe te kijken. Het is denk ik voor mij al 55 jaar geleden, maar ik heb het nog steeds op mijn netvlies,

Johan Wouters is in 1959/1960 verdronken. Ik was 8 jaar, Johan was 9 jaar. Het klopt wat Nout aangeeft. Ze stonden erbij en keken ernaar.

Ook ik heb erbij gestaan toen Johan verdronk. Wij waren daar toen aan het spelen. Ik en Jan Aarts en anderen waar ik de naam van kwijt ben. Ik weet nog dat Jim van de Berg het water in wilde, maar hij werd tegengehouden. Ik ben gillend naar huis gerend en zal dat beeld ook nooit meer kwijtraken.

Is er iemand die zich kan herinneren of de steenfabriek vroeger Jansen van Hesteren of Van Hesteren Jansen heeft geheten?

Deze steenfabriek is in 1911 gesticht door Willem Karel van Hapert van huize de Wetering. De broer van Willem, Johannes Fransiscus, was samen met Johannes Fransiscus Bazelmans eigenaar van Bazelmans en Van Hapert aan de Steenstraat.
Van Hesteren en Janssens, de steenfabriek in het Betuwse Lienden, is een onderdeel van hel bouw- en vastgoedconcern Verenigde Bedrijven Bredero.

Ik ben eind 1939 geboren in de Brugmanstraat. Na de oorlog speelden we in de steenoven. Ik heb daar met een vriendje, Kees van Eck, zelfs een speeltuintje mogen openen. Maar ... de meeste herinneringen komen naar boven aan het schuilen tegen de bombardementen in de bosschages van de steenoven tijdens de oorlogsjaren.