Willem, ben jij ooit in de leegstaande steenfabriek geweest? Daarbinnen, je mocht er niet komen, vond ik het ontzettend spannend. Halfduistere gangen met vleermuizen aan het plafond en wij hebben er ooit een uil aangetroffen en uitkijken voor de Neut. Deze ruimtes werden ook benut als oefenplaats voor de BZB van Philips. In het voorste deel heeft ook een autospuiterij gezeten.

Uit het boekje zomaar een dak..... 50 jaar Pastoor van Ars parochie. Op het terrein van de steenoven van de firma van Hapert, aan de Boschdijk, ontstaat een nieuw bedevaartsoord. Maria op de puinhopen. In het begin een succes. Later verloopt het om allerlei redenen. De puinhoop verdwijnt...... Philips Nedeland komt.
Van 1948 tot 1960.

Hoe en door wie is deze puinhoop zo ontstaan? Als kind vond ik dit altijd heel mooi met de kaarsen en bloemen maar hoe is het er gekomen, en wie verzorgde dit zo netjes?

Beste Diny, een verhaaltje uit het rijke Roomsche Leven. In de oorlog had pastoor E. v. Mol de gelofte gedaan, als zijn parochianen zonder veel schade de oorlogsjaren door zouden komen, een gedenkteken op te richten voor Maria. Er werd een comité gevormd van prominenten onder voorzitterschap van de toenmalige burgermeestersvrouwe. Mevr. R.T. Kolfschoten-Ferwerda om geld in te zamelen. De plaats werd beschikbaar gesteld door de Fa. v. Hapert. Op dit terrein lagen vele afkeur stenen, tijdens het bakproces was er iets misgegaan, breuk en slakvorming. Van deze afkeur is een hoop gevormd met een gemetseld kapelletje erop en een Maria beeld geplaatst. Het werd onderhouden door vrijwilligers uit de parochie. Nu verdenk ik de pastoor toch ook van enige commercie.

Hoe hebben ze het kunnen 'ontwerpen', of zouden ze een hoop puin over gehad hebben bij Steenfabriek van Hapert, hoe dan ook het had wel iets naast het sportveld van voetbalclub Woensel. We zijn daar vroeger eind 40er jaren vaak naar boven gekropen om Maria van dichtbij te kunnen bewonderen. Wijd en zijd was 'Maria op de Puinhopen' een begrip. Links midden op de achtergrond de toren van het Philipsgebouw VH aan de Pieter Zeemanstraat.

Eens per jaar werd er, in de jaren na de oorlog, een processie gehouden naar Maria op de Puinhopen. Dit was een eigen vinding van de toenmalige pastoor van Mol de pastoor van Arsparochie. De berg stenen zijn er ooit tijdens de oorlog komen te liggen t.b.v. een oefening van
De Luchtbescherming Dit verhaal komt van mijn Heeroom en die kon het weten.

Weet iemand wat er met het Mariabeeld gebeurd is na de sloop?

Maria op de Puinhopen is eigenlijk stilletjes opgeruimd met de bouw van Philips Nederland rond 1965. Er werd door de notabelen van de stad Eindhoven en ook de geestelijkheid zelf, maar schamper over dit verzonnen bedevaartsoordje gesproken. Weinigen hebben gerouwd bij het verdwijnen van dit nepheiligdom.

In de spuiterij, die destijds in de steenfabriek zat, heeft mijn oudste broer Wim gewerkt. Er stonden toen ook drie of vier kleine huisjes op het terrein. In een van die huisjes woonde de familie Romijnders, kan ik me vaag herinneren. De huisjes kwamen leeg omstreeks 1963 maar zijn nog een tijd blijven staan. Ik weet me heel goed te herinneren dat we daar stiekem gingen spelen en ons voor de wijkagent verstopten in een van de aanrechtkastjes. De steenfabriek komt nog ter sprake in mijn boek 'Vlinderke'.

Een regelrecht jeugdtrauma: omdat ik de jurk van mijn Eerste Heilige Communie nog had en de zoom uitgelegd kon worden, moest ik als 8-jarige in de meimaand meelopen in de processie naar Maria op de puinhopen. Kaars in de ene hand en de andere vroom ergens bij het middenrif...

Wij waren niet katholiek, maar als wij via de Boschdijk Eindhoven binnenreden, en Maria o.d.P. gepasseerd waren, zeiden we tegen elkaar; 'Zo, we zijn weer thuis'. Een schamel monument, inderdaad, maar is dat niet wat haar zoon predikte, eenvoud en bescheidenheid?

Ik heb al die leuke voorgaande verhalen met veel plezier gelezen en herken er ook een paar; het was inderdaad voor ons jongens een geweldig speelterrein, waar we konden leren vissen, zwemmen, schaatsen en roeien op aangepaste tiptanks van vliegtuigen, die we "haalden" op 't vliegveld! Tijdens de bombardementen werd de steenoven door de hele buurt gebruikt als schuilkelder, we bleven er zelfs in slapen! Voorts denk ik, dat de puinhoop van Maria per ongeluk is voortgebouwd op de stapeling, die wij als kwajongens (Charel Sol en ik, o.a.) hadden opgestart.