De foto is gemaakt vanuit het in aanbouw zijnde Philips Nederland

Wat een mooie foto. Ik zie nog niet de huizen van o.a. Van Druyvesteinstraat of kijk ik verkeerd? Ik zie wel huizen in de Van Thienenlaan en de Mathys de Layenslaan. Als ik me het plattegrondje nog herinner zijn de huizen in de zijstraten na 1963 gebouwd.

Mooie opname, vele details spreken mij aan. Een grote hulp bij het ophalen van memories.

Op dit hier kale veld speelde vroeger v.v. Woensel en op de hoek met de Boschdijk stond op het oude terrein van de steenfabriek een Mariabeeld op een voetstuk van ooit gebruikte bakstenen, ze werd dan ook aangeduid als Maria-op-de-puinhopen. Ook is goed te zien dat er ook verder in Woensel nog veel open plekken waren.

In het eerste huis, rechts op de Boschdijk, woonden wij met ons gezin van acht kinderen, drie slaapkamers en een door mijn vader betimmerde vliering. In 1966 zijn we naar de overkant verhuisd, dat was wat ruimer... Het gebouwtje dat je voor het hoekhuis ziet of er naast zo je wilt, is de bouwkeet van de Fa. Bunnik als ik me niet vergis. Zij waren bezig met renovatie van de woningen of het aanleggen van douches, dat weet ik niet meer precies.
Maria op de puinhopen stond in mijn herinnering niet op genoemde hoek maar wat meer deze kant uit (zie foto 28801 en 2845 met bijbehorende commentaren) en Hans Vervoort, kijken we hier ook niet op jullie achtertuin aan het beroemde kronkelgangetje?

Dat zou best kunnen, in mijn herinnering was dat straatje waar die VW Kever staat er nog niet. Waar hier huizen te zien zijn in dat straatje moet, denk ik, de steenfabriek ongeveer hebben gestaan, maar of die er in mijn tijd, voor 1956, nog stond weet ik niet. Maria stond niet ver van de rijweg en was voor mij destijds het symbool terug te zijn in Eindhoven, als ik er langskwam, en ik was niet eens katholiek. In de experimentele tijd van de televisie werden op zondag voetbalwedstrijden uitgezonden voor de gelukkige bezitters van een toestel, ook clubs als Woensel kwamen in aanmerking voor zulke uitzendingen. Later heb ik er nog gevoetbald tijdens een schoolvoetbal paastoernooi.

Klopt Paul, dat straatje is de Pieter Zeemanstraat en die was er vóór 1956 nog niet. Daar liep een, in mijn herinnering, breed pad met ook nog een slootje.

Yvonne, jouw verhaal klopt helemaal. Maria op de puinhopen lag zelfs nog iets buiten dit beeld. Het lag recht tegenover het derde woningenblok vanaf de Alard du Hamelstraat, zie foto 34143. Het brandgangetje kronkelde vanaf de heg van jullie achtertuin en het trafohuisje, in een vreemd patroon, naar de Lorentzstraat, waar het uitmondde. Jullie hadden een grote tuin met een kastanjeboom, maar de tuinen van de huizen aan de Boschdijk en de Lorentzstraat hadden de vreemdste vormen. Men had keuzes moeten maken bij het inrichten van dit bouwplan. Maar dat gangetje had wel iets, het leek wel een doolhof. Wat erg vervelend was als de heggen niet op tijd gesnoeid werden, dat je na een regenbui, kletsnat werd van de takken die het pad versmalden. Waar hier de huizen staan in de Pieter Zeemanstraat lag vroeger een brede sloot. Het begin van de sloot lag bij het trottoir van de Boschdijk, vlak langs jullie huis, en deze sloot eindigde bij het Newtonplein. Deze sloot werd genoemd: "Rattensloot".

Die kastanjeboom herinner ik me nog goed, vooral het opruimen van de bladeren in de herfst. Dat ging allemaal op de mesthoop achter in de tuin en werd later "ondergespaaid". Dat gangetje was inderdaad heel bijzonder maar ik durfde er niet alleen door want ik was bang van jullie hondje. Zaten er echt ratten in die sloot of zei ons moeder dat alleen maar zodat we daar wegbleven?

Foto 34143 is duidelijk. Het terrein van de steenfabriek was veel groter dan in mijn herinnering en Maria stond inderdaad wat verder weg. Ik kende Woensel vrij goed omdat ik er schoolging, Schoenmakerstraat, en veel vriendjes had in de natuurkundigenbuurt. Ook kwamen we er altijd rond 18 september als we de lichtjes gingen bekijken, vooral de vijver op het Hendrik de Keyzerplein, waar het water de lampjes reflecteerde was een vast onderdeel. Als vv Woensel thuis speelde hingen er jute "gordijnen" langs het veld om nieuwsgierige blikken van voorbijgangers op de Boschdijk te weren. Als men de wedstrijd zien wilde, moest er maar een kaartje worden gekocht, Hoeveel zal dat zijn geweest, een kwartje?

Ratten? Zou best gekund hebben. Het was een sloot waar altijd water in stond. Wat ik weleens gezien heb, dat er een rat bij iemand in de buurt over de plaats liep. Deze verdween onder een bijgeplaatst schuurtje. In deze sloot heb ik het water zien branden. Najaar 1944 door het oponthoud van de geallieerden, mislukken Market Garden, stonden de straten vol geparkeerde militaire voertuigen. Door iemand is een jerrycan benzine bij hen weggehaald en leeggegoten in de sloot. Daarna is dit aangestoken. De vlammen reikten tot aan de goot van jullie latere huis. Deze vuurzee is mij altijd bijgebleven.

Kinderen van nu zullen niet zo vaak ratten hebben gezien, maar toen ik klein was zag je ze niet zelden. Langs de oevers van de Dommel en de Gender waren er zat. Ook in het riviertje de Laak, 1 meter breed!, dat evenwijdig aan het Eindhovens kanaal liep. Op een keer stonden er wel 15 man te staren naar een rat die niet meer kon vluchten en met stenen en andere voorwerpen werd bekogeld vanaf de 2 meter hoger gelegen weg langs het kanaal. Maar het waren niet alleen ratten die in of langs de open stroompjes in Eindhoven de jeugd bezig hielden. Kikkers, salamanders en stekelbaarsjes kregen meer aandacht van ons dan ze waarschijnlijk wensten, vooral kikkers moesten dat vaak met de dood bekopen. Salamanders en stekelbaarsjes verdwenen in glazen potten, takje waterpest erbij, aquaria hadden maar weinigen. Andere tijden andere zeden, regelmatig lagen er dode honden in de Dommel, die waren niet verdronken maar hadden van hun eigenaar na hun dood een vloeibare laatste rustplaats gekregen.

Nou Hans, ik ben blij dat wij daar pas na de oorlog zijn komen wonen; je zult 't meemaken zo'n vuurzee langs je keukenraam. Weet jij wie er toen in dat huis woonde (n). Wij kwamen daar rond 1949 schat ik in.

Yvonne, als ik mij niet vergis, woonde daar voor jullie in dat huis kwamen wonen een politieagent. Van der Wiel genaamd.

Sorry Yvonne, na een nachtje slapen moet ik toch de naam aanpassen van de vorige bewoners van jullie huis. Het beroep van de heer des huizes blijft politieagent, maar de familienaam is Van Ingen. Dit is nu voor 100% zeker.

Bedankt Hans!

Mijn oma van moeders kant vertelde weleens een verhaal dat zij met haar man en mijn moeder als peuter op een kampje stond vlak bij waar nu dat gebouw van Philips Nederland staat. Ze zei dat ze dat het vroeger het jehovakampje heette (omdat die mensen op dat kamp allemaal jehova's getuigen waren toendertijd). Dit moet ergens in de jaren vijftig geweest zijn. Ik heb vaak op de site hiernaar gezocht maar nooit iets gevonden. Weet iemand hierover meer te vertellen?