Bijdrager B. Postema sr en jr.
Jaar: 1942
Locatie 1.:Centrum |112 De Bergen |Julianastraat
Onderwerp.: Wereldoorlog I en II |Bombardementen / Catastrofen |1942 - 6 december
Sinterklaas bombardement. (2)
Reacties
Naam: Diny Nagel-Grave
Was het Philips Gezondheidscentrum in 1942 al in de Willemstraat? Ik dacht dat het toen nog in de Glaslaan gevestigd was.
Naam: Wil van Hout
De geschiedenis herhaalt zich. Duidelijk is de hoofddoek mode van 1942 te zien. Echte tobbers. En de fiets was ook geen lang leven meer beschoren. Zie je ook de wasmachine op de voorgrond? Of is het een la uit de kast? Zo'n bloementafeltje nabij het kastje zag je ook in elk huis.
Naam: Wil van Hout
Was de Philips apotheker niet de buurman? Wel weet ik dat op die plaats men zich moest vervoegen nadat je ziek was geweest. Daar zat ook de bedijfsarts. Personeel aanname. Als ik het goed heb was dat van Weli, hij had de opdracht (de moeilijke taak) de grensarbeiders te selecteren. Allerlei foefjes werden er uitgehaald te voorkomen dat men op transport gezet werd. Er was ook een arts met een Italiaanse naam, helaas is hij mij ontschoten. Die moest je in iedergeval niet hebben. Dat deed de ronde in die tijd.
Naam: Rini Talens
In 1930 was de Philips-apotheek ook op Willemstraat 16 gevestigd, in hetzelfde gebouw! In 1912 had mevr Philips de Jong in de Paradijslaan al een pand aangekocht voor de wijkverpleging. De geestelijkheid (vooral de RK.) was tegen (zoals ze ook tegen het Groene Kruis was), een mens bestaat uit lichaam en ziel, waarbij het laatste natuurlijk veel belangrijker is! In 1920 kwam de RK-wijkverpleging pas los te staan van de St.Vincentius- en Elisabeth-vereniging en namen de: 'Zusters Van Het Kostbare Bloed' uit Aarle Rixtel het heft over, het Wit-Gele Kruis. Alleen zuigelingenzorg werd daar door lekezusters uitgevoerd (tja... wel typisch he. mvg. Rini)
Naam: Wil van Hout
Ik heb al eens meer via dit medium geopperd, dat we vroeger nog geen brood mochten eten van de z.g. Rooie. En als het dan helemaal niet anders kon, ja, dan moesten er maar een tiental kruizen over gemaakt worden. Zo werd het nog enigermate eetbaar gemaakt. Een vrouw bij Philips werken? Dat werd kwalijk genomen en is haast niet te geloven.
Naam: Diny Nagel-Grave
Inderdaad werden daar ook mensen met zweren en schurft behandeld. Ik weet nog dat al mijn haren werden afgeknipt daar. Maar ik weet ook nog dat daar de huisartsen zaten. Wij hadden destijds Dr.van Alphen de Veer en moesten naar de Glaslaan, daar was gewoon het spreekuur van de huisartsen. Later moesten wij naar de Stratumsedijk, waar zijn woonhuis en praktijk gevestigd waren. Bijzondere behandelingen, zoals wratten weghalen, deed hij in de Willemstraat in het Gezondheidscentrum.
Naam: Rini Talens
Tja. Behalve die geloofskant, waren die religieuzen ook veel goedkoper he? Die deden het bijna voor niets en dat zijn ook argumenten. Maar het was wel een van de redenen, dat een goede gezondheidszorg in Eindhoven maar moeizaam van de grond kwam. Er was nog geen GGD en alleen via voorlichtingfoldertjes en kranten werd er zo vanaf 1916 aandacht gevraagd voor hygiene, syfilis en schurft. Alleen Philips trof maatregelen voor haar personeel en dan hebben we het over: een vuilnisdienst, reiniging voorschriften en... schurftbaden. Vanaf 1918 mocht door bemiddeling ook de gewone Eindhovenaar tegen een gemeentelijke betaling van deze diensten gebruik maken. Vooral tegen schurft en hoofdluis (krabbie) had men vlug succes. Zelfs in 1925 had men in Eindhoven nog ruzie over de verdeling van de gemeentelijke subsidie (natuurlijk om geld), omdat de religieuze het niet eens waren met 'de neutralen'. Maar in 1926 werd dan de GGD opgericht, wel onder protest van wethouder F.J.M. Smits van Ooijen (waar kennen wij die naam toch van?), die bang was dat er hierdoor te vlug specialistische hulp zou worden ingeroepen. Tja. Alleen het korte termijn-geld gedachte geldt voor mensen zonder lange termijn visie, en dat mag je rustig politiek noemen.
Naam: Betsy Lodewijks
Wil Van Hout bedankt.Nu snap ik waarom ons opoe altijd (in mijn gedachten) een kruis op de achterkant van het brood maakte met een scherp broodmes ik heb er nooit naar gevraagd maar altijd gedacht dat dat om geloofsredenen was. Doodeng vond ik dat als ze na het kruis het brood tegen zich aanklemde en er met een scherp mes richting haar lichaam in ging snijden ik was altijd bang dat ze zichzelf zou verwonden. Maar ik vond het wel een spannend genoeg om te blijven kijken. Zelf ben ik van na de oorlog en heb dit bij ons thuis nooit gezien. Dus neem ik aan dat het ritueel van langer geleden is.
Naam: Hans van Melis
Wil heeft zo zijn ideën over het geloof. Broodfabrieken waren voor al Katholiek zie Katholieke Coöperatie 'St Joseph' of Protestant. Socialistische kwamen nauwelijks aan de bak(!). Kleinere bakkers waren uiteraard ook meestal Katholiek vraag Vic maar.
Ons opoe had dezelfde techniek, en het kruisen was een echt Kruisteken want het brood kwam uit een hete oven. Hot as hell.