Wat een mooie zeldzame plaat Peter. De zaak van de sigarenfabriek staat helemaal ingeklemd tussen de pastorie het dubbele woonhuis. Toch is niet alles verzonnen naast het huis is inderdaad een poort waardoor de achterliggende fabriek bereikt kon worden.

Even in het geweldige adresboek van 1917 gekeken. (Bedankt Peter voor de kopie, wie heeft 1910 voor mij?) Op Begijnenstraat nr 0 (=ongenummerd) de Kerk. Op nr 1 Deken en pastoor Damen met 4 kapelaans.
Nr.3 Van den Bichelaer & Co, sigarenfabriek. Nr.5 P.J. Peeters-Maas sigarenfabrikant. Nr.7 N.M.A. van Bakel tabaksagent. En in het laatste huis van de Begijnenstraat nr.9 M.F. van Bakel. Voorbij het Begijnenhof begint met huisnummer 11 het Stratumseind.

Volgens mij heeft in begin 50 jaren eerst Freddie Legger, stofzuigerspecialist in dit winkelpand gezeten en is daarna verhuisd naar de overkant. Later heeft hier ook nog een schoenenzaak Urlings in gezeten.

Hoi Ad, jij ook hier? Op nr. 6 (voor 1920 nr. 3) van de Bichelaer & Cie en vele andere bedrijven waaronder Ullings (geen Urlings) schoenen, en op nr. 8 (voor 1920 nr. 5) heeft Harm Legger van 1935 tot 1951 gezeten en zijn zoon Alexander F(Freddie?) van 1951 tot 1957 en die is verhuisd naar de overkant nr. 15. Het laatste huis op de hoek met het Begijnenhof, het oude nr. 11 (voor 1920) was na 1920 eerst Begijnenhof nr. 2, na 1953 werd dat Stratumseind nr. 12. Nu is nr. 12 de andere hoek, cafetaria de Hoek. De huizen van het eerste stuk zijn afgebroken, dus de huidige nummering van deze kant is nu wat opgeschoven.

Als ik lees snuif dan zie ik zo weer het oranje ovale blikje snuiftabak van ons opoe en de geur ervan komt weer boven. Ik vond die scherpe pepermunt heerlijk ruiken en moest er altijd van niesen. Wij gingen dat altijd in België halen, het was er goedkoper en o wee als ik aan de grens iets zou zeggen. Als kleuter kon ik het niet laten om op de vraag iets aan te geven te zeggen nee alleen snuf snuf voor opoe.
De mevrouw van de schoenen woont in het verzorgingshuis waar ik werk.

Mijn kinderen hebben achter het voorpand nog in de oude fabriek of een deel daarvan Jiu Jitsu les gehad. Wat ik me nog herinner zijn de zeer vreemde buitentoiletten waar o.a. de deurtjes aan de boven en onderzijden ver open waren en de WC's naar ik dacht zgn Franse WC's waren.

Inderdaad in het afgebeeld pand Stratumseind 8 was in de jaren 50 Stofzuigerhuis Legger gevestigd.
Ik ben daar in dienst geweest als servicemonteur van 30 mei 1955 tot 2 november 1957
Ik ben aangenomen door Freddy Legger, die samen met zijn vader Harm de zaak voerde.

Wij zijn in 1957 naar de overkant nr 15A verhuisd waar voor de oorlog Bakkerij de Leijer zat
Een van de eerste zaken met vloerverwarming. Prachtig pand, goed verlicht en een prachtige inpandige werkplaats met achteruit- en ingang vanaf de Smalle haven. Je hoefde niet door de winkel met spullen.
Een flinke vooruitgang vergeleken met de bijna vergane vrijstaande schuur achter het oude pand.
Dat “De Spijker” er vlak naast zat was ook wel eens gemakkelijk
Later heeft Handyman jaren in het pand gezeten.

De werkzaamheden die er in en door de werkplaats verricht werden waren ondermeer het:
Reparatie van defecte stofzuigers (waarbij revisie vaak aanbevolen werd).
Reviseren van stofzuigers. Wat inhield het volledig uit elkaar nemen, schoonmaken en met een aantal nieuwe onderdelen weer monteren van stofzuigers. Waar blijft de tijd?.
Reparaties aan wasmachines en wasdrogers. (Toen nog voornamelijk Bico’s en Siwa wascombinaties). Lichte reparaties aan radio en toen nieuwe TV apparatuur.
Het ophalen en brengen van de apparaten met de brommer of de Volksbestelwagen.
Mensen hadden geen eigen vervoer.

Bovendien werd er aan huis service verleend in de vorm van instructies, begeleiding en reparaties aan grote apparaten. Sommige wasmachines waren moeilijk of niet van hun plaats te krijgen.
We kwamen overal vanaf de Tulpstraat tot aan het Villapark, en alles wat er tussen lag.
De namen van het personeel die dat allemaal deden staan bij mij nog in een databank

NB
Een groot deel van het personeel was lid van “Het Stratums Mannenkoor” dat onderdak had bij café vd Einden op de Aalsterweg, waardoor er (voor de verhuizing )nogal eens mooie gezamenlijke klanken door de achtertuinen bij de Catharinakerk waren te horen tot aan de werkplaats van Caspar de Haan.