Ik heb deze tijd wel bewust mee gemaakt en zal daar in de komende tijd veel over schrijven.
Mijn eerste verhalen van onder deze toren staan er al.
Hemelrijken
Drentenaren
Duiven
Zie:Verhalen/ gedichten

Rondom de oude Toren.
Nu houdt de oude toren zich verscholen tussen flats en huizen. De Woenselse oude toren met zijn karakteristieke Kempische toren uit de 15de eeuw. De oude toren stond in mijn jeugd jaren in de akkers. Ik woonde in de Verwerstraat 64. De Oude Toren grensde aan een zandweg die vanaf de Broekseweg liep naar de Nieuwe Dijk en in de verte zag je de windmolen van Raaymakers. Daar lag ons Rapenland en de volkstuin van Versveld onze buren. De Kaakstraat had maar twee huizen. Het huisje van Jan Klaassen de toddenboer. De bergen todden werden gesorteerd op katoen en wol en poetsdoeken. Bij Klaassen hadden ze drie zoons, Willem Jan en Piet. Daar naast woonde Pauwke Bergman wij noemde hem het fietslemke. Hij handelde in klein fiets reparatie materiaal waar hij de boeren mee af ging. Hij had ook altijd een grote fietspomp achter op zijn bagagedrager van daar zijn naam. Pauwke spaarde gloeilampen die het niet meer deden. Hij hield ze tegen het licht en schudde en draaide net zo lang totdat het kapotte draadje in de lamp bleef hangen. Dan draaide hij die gloeilamp voorzichtig in een fitting, en hoera, de lamp deed het weer. Door de ontstane warmte van het branden smolt de wolframdraad weer aan elkaar. Een maal in de week verkocht hij ook klompen. Wij kregen van ons mam een stokje mee voor de maat. Wij stonden dan te wachten tot hij klaar was met eten. Vaak zat hij zijn bord uit te likken. Pauwke is nog aan de afwas zeiden wij dan. In de oorlog jaren heb ik nooit schoenen gedragen. De eerste schoenen was in 1946. Toen was ik 10 jaar.

De eerste partizaan die ik in Eindhoven zag was Broekman. Hij woonde zoals gezegd ergens in de buurt van de Woenselse markt en in de vroege morgenuren van 18 September verscheen hij bij ons in de van Kinsbergenstraat . Op de fiets en zwaaiend met een Duits geweer riep hij dat er Amerikanen waren en er afgerekend werd met de bezetter. Even later hadden wij buurjongens reeds kontact met de bevrijders op de Kloosterdreef. Deze Broekman zal beslist familie van Bert zijn. Hij was met de bevrijding zo'n 20 +er en ik wil je dit niet onthouden.

Bert Broekman, Jan Klaassen had 11 kinderen, de rest waren meisjes. De rest klopt. Ik weet dat om dat ik de kleindochter van Jan Klaassen ben. Mijn moeder was de oudste van de meisjes, Sjaan. Leuk die verhalen.

Mevr. Bloksma,
Jan Klaassen had 11 kinderen, de rest waren meisjes.....Waren die meisjes dan geen kinderen? Dit snap ik niet.

Jan, Bert zei dat Jan Klaassen drie zonen had. Als reactie daarop zei ik 11 kinderen dus ook nog 8 meiden. Hiervan is er nu nog maar 1 in leven. Hiermee hoop ik dat het te begrijpen is.

Zo zie je maar, je krijgt alleen reactie als er onwaarheden en een foutje inzitten.
Voor meer fouten zie mijn verhalen. Het is misschien een manier om de mensen wakker te schudden. Na vierjaar een reactie hiep, hiep,hoera !
O ja, ik ben wel 76 jaar.

Ja Bert, dat noemt men nu begrijpend lezen. Ben ik zelf ook niet zo goed in maar misschien heb ik het nu beter uitgelegd voor meneer.