Zeker. Links zat de Etos. Tegenwoordig een boutique van een paar moderne Turkse meiden.
Rechts de Benedictusstraat. Vredesplein is een van de Oorlogsstraten die in 1920 niet omgedoopt werd.

Enkele jaren geleden nog Piet Bruel met zijn bloemen. Zijn vader die er t.o. woonde was in zijn leven een bekende tuinarchitect in dienst van de gemeente. Onder zijn leiding zijn de tuinen, zoals op deze afbeelding, aangelegd. Zoon Henk woonde nog geruime tijd in de Pagelaan met zijn bloemen.

Er was zelfs een bushalte! zie RHCe 17020

De broer van Piet Bruell was een bekende smokkelaar van boter naar Belgie, regelmatig stond de straat vol met politie, en stond er een Amerikaanse wagen voor de deur vol met kogelgaten...... Dit was omstreeks 1960. ik vond dit spannend, omdat wij boven de Etos woonden in het bekende torentje.

Ik kan je wel vertellen dat het Piet zelf was waar het om draaide, daar Henk altijd een oppassende jongen is geweest die een bloeiende zaak had op de Pagelaan in Tongelre. En er waren maar twee zoons en een dochter. Het feit dat e.e.a. bij jou voor de deur plaatsvond staafde mijn gegevens.

Een artikel uit het Eindhovens Dagblad van 18-4-2006.

Sloop van 350 huizen in Woensel.
EINDHOVEN. De 350 vooroorlogse huurhuizen in Oud-Woensel van woningcorporatie Domein worden vanaf 2010 allemaal gesloopt. Dat liet Domein gisteren per brief aan de bewoners weten. Het gaat om het gros van de woningen in het noorden van oud-Woensel, die staan tussen de Boschdijk, Pastoriestraat, Van Kinsbergenstraat en Van Brakelstraat. De bewoners krijgen de garantie dat zij kunnen terugkeren. Er komen volgens Domein zowel huizen als appartementen voor terug. Dat worden sociale huurwoningen, maar ook duurdere huurwoningen en koopwoningen. Precieze aantallen kon directeur T. Mans van Domein gisteren nog niet geven.
Het was al langer bekend dat deze buurt op de schop zou gaan. Oud-Woensel is een van de tien gebieden die zes jaar geleden zijn aangewezen om opgeknapt te worden.
De Domeinwoningen verkeren bouwkundig in slechte staat. Sloop stond echter nog niet vast, omdat ook renovatie nog mogelijk was bij deze huizen uit circa 1920. Onderzoek van bureau Kovos wees dat uit. Kovos adviseerde om een deel te restaureren. Dat voorstel neemt Domein niet over. Mans: De woningen zijn vrij klein, met kleine slaapkamers en lage plafonds. Als je dat wilt uitbouwen, wordt renoveren erg duur en gebeurt dat voor een relatief korte tijd. Daarom kiezen we voor sloop met daarna nieuwbouw, die er zeker vijftig jaar kan staan. Nieuwbouw maakt bovendien een meer gevarieerde wijk mogelijk, stelt Domein.
Ook het Vredesplein wordt niet gespaard. Het bewonerscomite had behoud van de huizen aan dit plein bepleit, maar Domein vindt de woningen toch te slecht. Wel zal het plein als centrale plek in de buurt blijven.
De sloop gebeurt in fasen en begint in 2010. Eerder dacht Domein al in 2008 te kunnen beginnen met de wijkvernieuwing hier, maar dat is uitgesteld. Mans: We willen maatwerk leveren. Begin 2007 gaan we huis aan huis de woonwensen inventariseren, zoals ook is gebeurd bij de wijkvernieuwing in de Bloemenbuurt-Zuid. In 2012 zijn de eerste nieuwe woningen klaar. Niet duidelijk is wanneer het hele project klaar is.
In dit deel van Oud-Woensel staan een kleine veertig huurhuizen van Trudo. Ook die worden mogelijk gesloopt. Wat er precies gebeurt is echter nog niet vastgelegd, zegt Trudo-directeur T. Aussems. Wel wil hij Domein de ruimte geven in de wijk, om zo tot een beter totaalplan te kunnen komen.

De etalage van de boutique staat op foto 1995. Het zou jammer zijn als deze hoek rigoreus wordt uitgegumd. Maar van een koopappartementengebouw op het plein kan de ooit als sociale instelling begonnen woningbouwvereninging natuurlijk flink geld maken.

Het gezin Bruel bestond uit drie zonen Wim, Henk en Piet, vervolgens waren er nog drie dochters Nel, Jo en An. Het oudste kind was dochter Nel, zij is een vooraanstaande secretaresse bij Philips geweest en beheerste 6 vreemde talen.
De tweede was dochter Jo, deze is lerares geweest op een middelbare school in Frankrijk.
De derde was zoon Wim. Hij is vrachtwagenchauffeur geweest en mijnwerker in België en zou daardoor in verband gebracht kunnen met het smokkelen, wat in het commentaar vermeld wordt. In die tijd waren er meerdere jongens uit onze buurt werkzaam in de Belgische kolenmijnen en zij allen smokkelden goedkope levensmiddelen, waaronder ook mijn broer Cor.
De vierde was zoon Henk. Deze is zoals gezegd, altijd een keurige sympathieke vent geweest. Twee maal heeft hij door ziekte een echtgenoot verloren waardoor hij in zijn privésfeer een heel moeilijk leven heeft gehad. Inderdaad is hij de oprichter van de bloemenkas in de Pagelaan.
De vijfde was dochter An. Naast haar functie als huisvrouw is zij werkzaam geweest als zwemlerares.
De laatste was zoon Piet, bekend als bloemenkoopman en had een winkel op het Vredesplein. Hij heeft, met zijn vrouw, heel zijn leven hard gewerkt in de bloemenhandel. Het is jammer dat hij op latere leeftijd is getroffen door ziekte waarbij hij bijna zijn gezichtsvermogen heeft verloren.
Henk en Piet Bruel maakten deel uit van de groep Pukenzetters uit de buurt van het Vredesplein, die bekend waren om hun kwajongensstreken. Henk had daar de functie van Sheriff en was zelfs een van hun leiders.

Mijn opa en oma woonden in de St.Petrusstraat 4. Als klein kind ging ik op zondag daar altijd met mijn vader naar toe. Dan was de hele familie bij elkaar en kregen we van iedereen een zondags-centje. Hiermee gingen we naar een winkeltje op het Vredesplein, om daar snoep te kopen. Dit was rond '55. Weet iemand of deze herinneringen kunnen kloppen?

Het snoepwinkeltje zoals bedoeld door Vera zou het winkeltje van van Valen kunnen zijn, dat was gelegen op de hoek Vredesplein - v.Speykstraat. In mijn jeugd (de jaren 1930 en begin 1940) was het snoepwinkeltje van de fam. van de Water, dat gelegen was op de Kronehoef in de kleine huisjes tegenover de van Kinsbergenstraat, meer populair. Daar konden wij de bekende Bakkesvol kopen voor 2 centen. De Bakkesvol van een uit de kluiten gewassen droptoffè, waar men behoorlijk lang op kon snoepen.

Mijn oma woonde in de Heemskerkstraat, al voor de 2e wereldoorlog. Zelf kwam ik daar altijd op woensdagmiddag en zaterdag. Ging altijd snoep kopen bij Wennekes de kruidenier, waar je binnen kwam en rechts de hele wand vol stond met snoep. Dat was in '69, '70 denk ik. Ik heb ook jaren gevoetbald op het Vredespleintje, toen nog een grasveld met paaltjes en een speeltuin. In de Heemskerkstraat op 6 of 8 woonde de Beuning, die hadden telefoon (als enige in de straat). En mijn oma al heel snel tv, daar kwam de hele buurt kijken (voor mijn tijd).