Ik moet een jaar of 7 zijn geweest en woonde op de Roostenlaan. Op de hoek Roostenlaan-Begoniastraat was een warme bakker. Tegenover de bakker op de Roostenlaan was geloof ik een rijwielzaak en rechts daarvan was een slager. Links van de rijwielzaak, dus direct tegenover de Begoniastraat, stond een houten kerk (de Alpenroosstraat was er toen nog niet). Die leek een beetje op een kerk uit Oostenrijk, donkergroen en met een klokkentoren. Rondom deze kerk stonden hoge coniferen, jammer genoeg niet lang. Ik liet me opstoken ze aan te steken, met alle gevolgen van dien. Van de kerk bleef wel wat over maar niet veel.
Wij hadden op de Roostenlaan een huisdokter, die geloof ik Berman heette. Met zijn zoon was ik lang bevriend, maar na een flinke ruzie stak ik zijn hut in zijn tuin in de fik en de vriendschap was voorbij. In de Begoniastraat was aan de linkerkant een winkel waar je stroopsoldaatjes, jodenvet en snoeppapier voor een cent kon kopen, waar door ons kinderen veel gebruik van is gemaakt. Al met al een fijne jeugd gehad in Eindhoven.

Louis, waarschijnlijk bedoel je het winkeltje van Betje Plek. Zie voor commentaren foto 3067.

Hallo Lieke. Nu ik de naam lees weet ik het weer, het was Betje Plek, maar ik vond het geen slonzige vrouw. Voor ons kinderen was ze altijd aardig en ze had veel geduld met het uitzoeken van ons snoepgoed. Weet jij hoe de bakker op de hoek Roostenlaan-Begoniastraat heette en weet je misschien ook nog de naam van de slager op de Roostenlaan? Rechts naast de slager woonde een familie met een boel kinderen, een daarvan was ook een jeugdvriend van mij, zijn naam ben ik vergeten.

Ik woonde tot 1955 in de Seringenstraat op nummer 8 naast een café annex pension. De naam van het café weet ik niet meer. Verder waren in dit toch wel kleine straatje twee sigaretten/snoepwinkeltjes: Van Gennip en Arts (tante Ciska). Ciska was zowat 24 uur per dag open, ook op zondag al moest ze dan wel uitkijken voor politiebezoek. Ze verkocht ook koffie en allerlei aanverwante artikelen. Ik herinner mij ook nog een fietsenwinkel van V.d Wiel en daarnaast een slagerij en kruidenier van dezelfde eigenaar maar de naam ben ik kwijt. Dan was er ook nog een kousenwinkel van Piet van der Doelen. Piet was de enige in de straat met een auto en wij mochten op zondag bij Piet in de auto een eindje meerijden, begin jaren 50 een belevenis. Dan was er ook nog de kleuterschool, de tuin van de pastorie met zijn appels maar vooral notenbomen die wij vaak plunderden voordat de noten waren gevallen. Het gevolg: erg bruin/groene vingers en de volgende dag de politie op de Gerardusschool om de handen te controleren met als straf de tuinman van de nonnen helpen op je vrije woensdagmiddag. Toch denk ik met heel veel plezier terug aan die gezellige knusse straat in de jaren vijftig.

Joop, voor jou zijn de foto's 990 en 2665 en 10498 zeker interessant.

Louis, de Bakker is bakker Kuyken. De slager op de Roostenlaan is Rummers, de fietsenzaak is dacht ik Wielinga. In de Begoniastraat zat ook groentenzaak Titulaar, tegenover snoepwinkeltje mevr. Maas. Ik heb er vroeger dikwijls snoep gekocht als ik naar school toe ging. Louis, je naam komt me bekend voor. Heb je toevallig ook in de Wilgenroosstraat gewoond?

In mijn herinnering is de naam van de slager, waar wij ook kwamen, Rummens.

Louis, de dokter was Berman. Het was onze huisarts en heeft mij op de wereld gebracht en m'n jongere zus ook. Hij kwam vaak bij ons thuis.

Ik, bouwjaar 1951, heb ook in de Roostenlaan gewoond, maar niet in dat stuk. Maar ik herinner me bakkerij Kuyken, daar tegenover kruidenier Notten, dan overkant Roostenlaan een sigarenwinkel, daar tegenover een café, daarnaast Wielenga, dan volgens mij een huis en daarna slagerij Vonken. Of bedoelen jullie langer geleden?
<<< hadden wij jouw emailadres al? (Peter) >>>

Ik ben van 1933 en pal naast kruidenier Albert Heijn geboren toen die winkel nog maar één woonhuis breed was. Wanneer de eerste uitbreiding van AH plaatsvond weet ik niet meer. Wel dat de slager tegenover de Begoniastraat tot na WOII Rummens heette.

Lieve mensen, ik ben van 1938 en bij mijn weten was de bakker op de hoek Roostenlaan/Begoniastraat bakker Kuiken. En op de andere hoek kruidenier Notten. Naast de bakker woonde mijn vriendin Annie Thomassen. Aan de overkant Wielinga, slager Vonken en dan een rij huizen. Ik denk aan de familie V.d. Broek. Leuk om herinneringen op te halen. Surf graag op dit programma en we gaan zo door toch?

Beste Albert, wat jij schrijft klopt. In die tijd zat daar Bakker Bax (zie foto 9633) en slager Theo Rummers. Deze zijn later overgenomen door Bakker Kuiken en slager Vonken.

De fietsenwinkel annex fietsenmaker was niet Wielinga maar Wieringa.

Aan het Gerardusplein had Theo Eftink een winkel in kantoor- en tekenspullen. Elk jaar loofde hij een prijs uit voor de beste tekening. Die prijs werd altijd gewonnen door, naar ik meen, Hans Bomers, zoon van kapper Bomers aan de Hortensiastraat.

Inderdaad zat Theo Efting op het Gerardusplein vroeger. Wat een feest als je een pen of potlood kon gaan kopen. Het nieuwe schooljaar begon en er moesten schriften komen. Wat leuk, wat waren we gauw blij te maken he, heerlijk toch?

Ongeveer t.o. de ingang van het parochiehuis was vroeger een bierbottelarij, ik meen dat die familie Bogaerts heette. Op de hoek Goudsbloemstraat/Ranonkelstraat was een snoepwinkel van de familie Heijnen.

Ad het was een bierhandelaar (Wertha bier), hij had de opslag inderdaad in de Gladiolusstraat en woonde in de Primulastraat. Hij heette Van den Bogaart. Kijk ook eens naar de andere foto's van de wijk Stratum, Gerardusbuurt. Daar staan bij diverse afbeeldingen dezelfde reacties die jij hierboven ook geeft.

Hallo Thérèse, in onze tijd woonde Van den Boogaart inderdaad in de Gladiolusstraat, schuin tegenover de bierbottelarij. Hij bottelde er ook citroenlimonadegazeuse, dus met prik erin. Als ik 't mij goed herinner, ging dat indertijd met vier flesjes tegelijkertijd.

Joop van den Boogaard van de Gladiolusstraat 12 had toen ik er werkte zijn garage en opslag achter de huizen aan de Primulastraat. Ik ben er enkele jaren geleden nog eens wezen kijken, nu staan er garages.

Ik weet niet beter dan dat de man Jan van de Boogaard heette. Het waren goede kennissen van mijn ouders. In de jaren '50 had hij zijn opslagplaats nog in de Gladiolusstraat maar woonde in de Primulastraat. Van een bierbottelarij is mij niets bekend. Wat ik me herinner is, dat hij 2 dochters had, Arnoudine en Anneke.

De namen hierboven herken ik, maar ik denk dat er meer dan 15 jaar verschil is tussen wat de een schrijft b.v. mijn broer Ad en de ander b.v. Lieke Slegers. Zelf weet ik hier b.v. niets van.

Ik (1943) was een buurjongen van Jan van den Boogaard, de vertegenwoordiger van Wertha-bier uit Weert. Hij had inderdaad twee dochters, Arnoudina en Anneke en geen zonen. Zijn vrouw Wies was van Duitse afkomst. Zij woonden op nummer 12. De opslag van vaten en kratten had Van den Boogaard ook in de Gladiolusstraat, ongeveer tegenover de ingang van het parochiehuis en grenzend aan de bibliotheek. Jan was een fervent duivenmelker en wedstrijdvlieger, zoals dat geloof ik heet, want elke zondagmorgen moesten de duiven op tijd binnenkomen. Mijn moeder had minder waardering voor die duiven, vooral als de was buiten hing. Het gezin moet begin jaren 50 naar de Primulastraat zijn verhuisd, naast de onderdoorgang naar een opslagcomplex, garages, loodsen e.d. Dochter Arnoudina was enige tijd welpenleidster bij de St. Ignatiusgroep. Na de familie Van den Boogaard kwam er een andere bekende Eindhovenaar wonen: Frans van der Heiden, die in het eerste van Eindhoven speelde en een enkele keer in het Nederlands elftal.

Ik woonde op Gerardusplein 7 tot 1950. Wij, mijn vader, moeder, broers en zusters, emigreerden toen naar Australië. Onze familie Toirkens was goed bekend in Eindhoven. Ik was net 14 jaar, maar herinner me het Gerardusplein en de straten eromheen nog heel goed. Ik vind het allemaal heel interessant.

Wij woonden ook in de Roostenlaan, drie deuren van dokter Berman vandaan. Ons gezin bestaat uit zeven kinderen, waarvan ik de jongste ben. Ik weet me een paar namen te herinneren van mensen uit die tijd: familie Mollen op de hoek, daarnaast familie Raaymakers.  Meneer Raaymakers was de bezorger van bakker Kuyken en reed in zo'n klein accuwagentje rond. Met dat wagentje ben ik er een keertje vandoor gegaan toen hij even niet in de buurt was. Het paard van de melkboer (Sjaantje) gaf ik elke ochtend een snee brood voordat ik naar school ging. Toen hij een keer niet oplette vertrok Sjaantje met wagen en al achter mij aan richting Mariaschool. Dan had je natuurlijk de Inktspot van de familie Van Geloven. Die had een hond Tommy, waar ik heel bang van was. Familie Henderiks. Dan had je tandarts Femming, familie Janssen, familie Van de Brand. (voorheen Overmars). Daarnaast woonden wij. Familie Wouters, familie Vos, Veldhoen, Gorsiga(?) schildersbedrijf van familie Van de Goolberg (ook een groot gezin). Henny de Haas. Familie Guns. Familie Vissenberg. Familie van Casteren enz. enz. Weet nog veel meer mensen op te noemen, maar het wordt een beetje te veel om te noemen. In de 60-er jaren heeft de Roostenlaan eens na een flinke stortbui onder water gestaan en het water stond toen zo hoog dat er mensen uit de Roostenlaan aan het kanoën waren. Mijn vader had daar een foto van gemaakt die de volgende dag in het Eindhovens Dagblad werd geplaatst.

Hallo Monique van Tongeren. Ben jij een zus van Hein van Tongeren? Hij heeft bij miij op het Joris gezeten en als ik me niet vergis was hij goed bevriend met Hennie van Zutphen. Hij deed in 1961 eindexamen HBS-B.

Ha Monique, was dat de bezorger van bakker Kuyken met de naam Adje? Ik heb met mijn vriendin Annie Thomassen die naast de bakker woonde veel opgepast op hun kinderen. Ik ben misschien ouder dan jij [1938] en je woonde in welk gedeelte van de Roostenlaan?

Berman was onze dokter. Als ik het goed heb, heeft hij mij ter wereld gebracht. Zeker mijn zus in 1947. Het was bij ons zo koud dat hij geld gaf en een van mijn broers om kolen stuurde. Monique, ken jij de familie Harmsen die bij mij op de Christelijke school gingen?

Weet niet zeker of hij Adje heette, maar ik noemde hem meneer Raaymakers. Hij woonde zoals ik al geschreven heb naast de Inktspot en had 2 jongens, Tonny en Rene. Hij heeft zolang ik weet gereden voor bakker Kuyken. Ik ben trouwens geboren in 1958. Wij woonden op nr. 38, dat is 3 deuren van de dokter vandaan aan de rechtse kant. Het huis is pas in 2005 verkocht. De zonen van Raaymakers wonen nog steeds in de Roostenlaan maar dan bijna achteraan bij de school. De fam. Thomassen herinner ik mij ook nog wel en volgens mij was dat verre familie van ons.
Tine de Vos, woonde jij ook in de Roostenlaan? Fam. Harmsen ken ik niet ,maar ik zal het eens vragen aan mijn familie, zij weten het misschien wel.

Nee Monique ik woonde in de Hortensiastraat, zodoende ging ik iedere dag wel door de Roostenlaan. Ik was bevriend met Thea van Dorp die wel in de Roostenlaan woonde, het tweede of derde huis van de Ranonkelstraat rechts richting Floralaan.

Wij hadden als huisarts dokter Hoekstra van de Leenderweg, die dokter Berman als vaste vervanger had. Dokter Berman is een van de eerste artsen die euthanasie uitvoerden. Het betrof zijn ernstig zieke broer. Bij mijn weten is hij daar ook voor veroordeeld. Ik vond het een bijzonder aardige man.

Als Berman op huisbezoek kwam, legde mijn moeder een schone handdoek neer, want hij wilde altijd zijn handen wassen. Speelde viool. Een uiterst gevoelige, beschaafde en aardige man. De Glopper volgde hem op.

De vrouw van dokter Berman kan ik mij nog herinneren. Het was een klein vrouwtje (volgens mij was ze joodse) met een knotje en een bril. Ze liep heel vaak op sloffen. Hun zoon of dochter woonde in Coevorden en als deze op bezoek kwamen namen ze hun zoontje mee, waar ik dan altijd mee speelde. Volgens mij heette hij Thijsje.

Irene Harmsen is onderwijzeres geworden. Was jaargenote van mij op de Nutskweekschool. Verloor al vroeg haar vader.

Wij moeten ongeveer 25 jaar zijn geweest, rond 1973 hebben wij in de Seringenstraat 2 een frietzaak gehad met de naam Anatevka. Later hebben wij het hoekpand Seringenstraat-Begoniastraat gekocht. Dat was voorheen een bar en later was er een antiekzaak De kleine aarde, een biowinkel en een kamerverhuurbedrijf. Na de drieënhalf jaar dat wij de frietzaak runden, met nog veel goede herinneringen, zijn wij naar Woensel vertrokken. Ik heb nog goede herinneringen aan de heer en mevrouw Van de Wildenberg en hun zoon die iets met VVV Eindhoven had.

Voor het pand hoek Seringenstraat / Begoniastraat; zie foto 16946.

Ja, de slager in de Roostenlaan was mijn vader: Theo Rummens. Dokter Berman was ook onze huisdokter. Jammer genoeg kwam daarna dokter Glopper. Ook de familie Guns woonde in de Roostenlaan.

Van mijn grootouders Burghouts heb ik gehoord dat mijn opa Anton Burghouts en zijn (destijds verloofde) vrouw in 1934 in de Roostenlaan een slagerij hebben gehad, maar kort daarop (vanaf 1935 in januari 1935 waren ze inmiddels getrouwd) zijn verhuisd naar Hoogstraat 247.

Ik weet dat er ook nog een paardenslagerij in de Roostenlaan was, meer naar Animali toe vanaf de Leenderweg gezien. De naam van die slager ken ik echter niet. Ik heb tot 1960 (ik ben van 1948) met mijn ouders in de slagerij gewoond op nummer 67.
Wat leuk Ton Burghouts dat je snel gereageerd hebt.

Op de onvolprezen site van Kees van der Hoeven over het Eindhoven van 1934 staat inderdaad vermeld dat A. Burghouts zich in 1934 met een moderne slagerij (want hygiënisch in marmer en tegels ingericht) vestigde aan de Roostenlaan 24a (hoek Varenstraat).

Beste mw Rummens, graag gedaan. Ik heb helaas geen foto van de eerste slagerij aan de Roostenlaan. Ik vond en vind het ook erg modern van mijn grootouders dat zij een slagerij begonnen terwijl ze nog niet getrouwd waren, en dat midden jaren '30...

Even over Betje Plek: elke zondag werden drie van ons een kwartier voor tijd naar de kerk gestuurd om de stoelen direct achter de banken te gaan bezetten zodat moeder met een sloot kinderen haar plaats zeker was. Maar geheid op het laatste moment kwam Betje aansloffen en ging naast onze rij staan zuchten, degene die dan aan het gangpad zat moest dan van moeder zijn/haar plaats aan Betje afstaan. Het was dus zaak om die plaats niet te krijgen.

Mijn oudste zus, Annie, werkte rond haar twintigste (dus 1960-61 ....) bij slagerij Vonken. Hoe lang ze daar gewerkt heeft weet ik niet, ik was te jong toen.

Dat houten kerkje heb ik ook gekend. Het was een protestants kerkje waar de zending, de protestantse tegenhanger van de katholieke missie, wel eens een middag organiseerde waar een zendeling kwam vertellen over zijn werk in de tropen. Er werd dan ook een film vertoond. Dat was zowat het enige beeld dat wij van die verre landen konden krijgen. In die tijd was er nog geen tv en in de bioscoop werd maar zelden iets vertoond op dat gebied. De zendeling vergat natuurlijk nooit om centjes te vragen voor zijn bekeringswerk. De jongens van Berman waren iets ouder dan wij, maar we kenden ze goed, ik herinner me vooral Bart.