Ik heb altijd gedacht dat wij de enige slager in Eindhoven waren, die voor de oorlog een paasbeest showden. Op witte donderdag was het etalage kijken wie de mooiste etalage had.

Ik weet niet of het dezelfde slager is maar ik zat in 1955 op de Ulo in de Geraniumstraat en toen zat daar inderdaad een slager met de naam Van Gestel. Wij hoorden tijdens de lessen altijd het zagen de koteletten.
Naast de slager zat Betje Plek. Betje was in mijn herinnering een smoezelig vrouwtje, vandaar de naam ook waarschijnlijk. Een snoepwinkeltje waar je het snoepgoed per stuk kon kopen voor een paar centen. Tegenover zat een groentewinkel Titulaar, volgens mij noemde men deze winkel Piet Tiet.

Thérèse, jouw Betje Plek was inderdaad een smoezelig vrouwtje, maar wij noemden haar vrouwke Maas. Ze had een kostganger Sjors (of George), een standwerker, die met o.a. scheermesjes op de markt stond, voor Albert Heijn op het Roostenplein. Ik herinner mij nog een steeds terugkerende uitspraak van hem over zijn scheerkwasten: Je moet je net zo lang inzepen met de achterkant van de kwast dat je baard aan de binnenkant van je bakkes komt te staan en ook: Schiet op koopman, ik heb ginnen tied, waarop hij antwoordde: Mijn schoonmama heeft er twee...

Henk, jouw Betje Plek was geen smoezelig vrouwtje maar een echte volksvrouw. Maar haar kostganger was geen standwerker, hij heette Bijs Schuurmans, en hij werkte bij Philips. Dus van je verhaal klopt helemaal niets. En ik weet dat omdat ik altijd hun buurjongen ben geweest.
Groeten van Theo van Gestel, de buurjongen van Juffr.Maas

Theo, dan ben jij de slager dus tegenover de school waar ik in mijn commentaar al over sprak. Ik kan de slagerij en jou en je vrouw nog zo goed herinneren. Zie ook mijn commentaar hierboven. Je had ook een zoon die in de slagerij stond meen ik. Betje Plek een volksvrouw, dat geloof ik graag, maar in mijn herinnering toen wij er snoep kochten, zag ze er toch een beetje smoezelig uit. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat ze er vies uit zag. Het was er altijd erg druk met al die schoolkinderen. Tussen de middag voordat de lessen weer begonnen nog snel even snoep kopen, met name zoethout en dropstengels waren favoriet.

Therese, ik ben niet de slager die jij denkt, anders was ik nu 100 jaar. Ik ben n.l de oudste zoon, en ben in 1956 getrouwd.
En heb jarenlang een slagerij gehad in Gestel. ( De Bennekel)
En wat juffr.Maas betreft, hebt je wel enigzins gelijk, maar ik ken haar als een fijne vrouw. Ik ging er vaak kaarten.
Groetjes van Theo van Gestel

Theo, wie op de foto met de koe is jouw vader?

Theo van Gestel heeft het helemaal bij het rechte eind over juffr. Maas. De kostganger waar over gesproken wordt zal waarschijnlijk Den Beis zijn uit Oss en dat is een verhaal apart (ik herinner zijn tatoeages nog op zijn arm en zijn twee pinchertjes. Slagerij, groenteboer en Betje (met Den Beis) waren het centrum van onze hangplek. Dit allemaal in de jaren 1953 t/m 1975.
Van Theo van Gestel weet ik dat hij een slagerij in de Tinelstraat heeft gehad. Broer Ton en Henry ken ik heel goed en zus natuurlijk die tot haar trouwen in de slagerij van haar vader werkte in samenwerking met haar tweede moeder die elkaar bijzonder lief waren.

Ik herinner mij slager Van Gestel nog heel goed. Op deze foto is hij de derde man van links.

Ik ben een kleindochter van mevrouw Maas. Ze heette Antonia Maas-Hartogs en ze verkocht inderdaad snoep voor 1 cent. Ze was erg goed voor ons, opa heb ik niet meer gekend. Maar voor de duidelijkheid, ze was erg trots, zoals ik ze nog voor ogen zie. Ze is in 1975 overleden. Maar toch allemaal bedankt voor deze herinnering.

Theo van Gestel, jij bent dus een zoon van de slager uit de Begoniastraat waar ik voor mijn moeder vlees ging kopen. Dan heb jij toch een zus die Sjaantje heet,,die was met mij bij de genovevagilde.
Mevr.Maas ken ik ook nog goed [snoepje voor de school] en dan groenteman Titulaer.
Het was toch een fijne tijd die kleine winkeliers maar het is nostalgie geworden.

Theo nog even dit als ze inderdaad je zus is, kijk dan de foto
16262 en foto 16261 daar staat ze op.