Op nummer 186 woonde een handelaar in petroleum. Om "peterolie" te kopen moest je door de poortdeur naast het huis achterom.
Het meest rechtse pand was de viswinkel van Nilliske Denkers; later had hier Wassink zijn vishandel.
Voor zover ik me herinner was op nummer 184 jaren een handel in tweede hands spullen gevestigd, maar het kan ook op nummer 182 zijn geweest.

Op 186 woonde Pietje van de Kerkhof, hij handelde in van alles, met zijn paard achter in de schuur gestald. Op 184 woonde mijn opa, Marinus Willems, hij handelde in 2e hands spullen, maar had ook een vergunning om de stortplaats (Philips restanten) af te grazen en verkocht zo veel radiospullen aan bv Wiener op de Kruisstraat. Op 182 woonde Joep Stasser, hij werkte bij de Picus. Op 180 woonde de familie Thieu Jorissen, broer van Janus, iets verderop. Zelf ben ik op 184 geboren, mijn ouders woonden in bij mijn opa; tot 1958 hebben wij daar gewoond.

Vanaf eind 1957 tot half 1965 heb ik op nr. 184 gewoond. Voor zover ik me herinner was in bovenvermelde periode in het huis met witte gevel begane grond, helemaal uiterst rechts op de foto, een sigarenhandel gevestigd die ook ijs verkocht. Het kan ook zijn dat bedoelde winkellocatie verderop richting centrum > Fellenoord was. Grappig is dat ik me altijd heb herinnerd dat mijn slaapkamertje onder het dak (voorzijde) een klapraam had. Uit deze foto blijkt dus dat ons (huur)huis zowaar een dakkapel had. Tjonge!

Wij hebben op 184 gewoond, vanaf half 1965 totdat die huizen werden afgebroken. Ik was 4 jaar toen wij daar weer weg gingen, dus zal 1967 of 1968 geweest zijn. Mijn ouders woonden daarvoor op kamers bij de zus van mijn vader. Piet van de Kerkhof kan ik me nog herinneren. Bij zijn kinderen waren er bij die even oud als ik waren. Later is Piet met zijn gezin in die wijk bij luciferfabriek gaan wonen. Ik kan me nog herinneren dat het een voorkamer had en een kelder onder het huis en wc buiten.

Mijn neefje Jan Otterspoor (zie bovenstaande reactie) is daar in 1957 geboren. Zijn ouders zijn daar een aantal jaren blijven wonen. Het was dus een echt familiehuis. Opa, opoe, mijn ouders met hun 2 kinderen en later Jan met zijn ouders. Allemaal in een huis, vooral door de woningnood na de 2e wereldoorlog. Zeker weten doe ik het niet, maar mijn opa Marinus is daar rond 1927 komen wonen. Hij is daar in 1957 overleden.
Jammer dat de Broekseweg is verdwenen. Al mijn jeugdherinneringen zijn daarom niet meer terug te vinden. Maar vooral ook niet de mensen die daar hebben gewoond, mijn jeugdvriendjes en vriendinnetjes. Allemaal uitgezwermd ergens in of buiten Eindhoven. Bij toeval kom je nog iemand tegen. In de boeken van Opdenbuis over Oud-Woensel kun je nog wat terugvinden.

In mijn herinnering woont in het eerste huis Piet v.d. Kerkhof (Pietje tod) hij handelde in oud ijzer, lompen en kocht hazen- en konijnenvellen. Daarnaast een nichtje van mijn moeder Fien en Jan Willems met haar ouders. Dan Joep Stasser met vrouw en drie kinderen Kittie, Joepie en Jantje. En dan wij Thieu, Tonia Jorissen met acht kinderen Lenie, Tinie, Huub, Tonnie, Thieu, Marietje, Annie en Betsie. Dan het winkeltje van Janus en Lien Jorissen met vijf kinderen, Lenie, Mia, Janus, Laura en Peter. Dan een zoon van Peeters zijn zus Annie was kleuterjuffrouw en woonde tegenover ons. En dan kapper Wijn die altijd hetzelfde kapsel pony/polka knipte bij meisjes.

In deze vier huisjes v.l.n.r. woonden op nummer 186 Piet v.d. Kerhof, op 184 fam. Willems, op 182 fam. Stasser en op 180 fam. Jorissen. Zelf ben ik geboren op 184 (huis met dakkapelletje).