Bijdrager Armand Bastin
Onderwerp.: Bedrijven / Industrie |Philips |Philips Vervoer en Garage
Philips-vrachtwagen
Beschrijving | Een vrachtwagen van Philips, van het merk Leyland. We kunnen tot nu toe nergens vinden waarvoor deze vrachtwagen werd gebruikt. Weet iemand bijvoorbeeld wat de constructie achter op de auto is? Zie ook foto's 14790 en 40750. (Red.) |
---|---|
Geplaatst op | 01-08-2022 |
Email bijdrager |
Reacties
Naam: bert van herk
De deksel gaat omhoog, de arm op de achterkant van de wagen gaat naar achteren (zoals nu ook nog containers opgepakt worden), de container wordt met een haak die op de top van de arm zit omhooggetrokken en op de truck getild. Daarna wordt de deksel weer neergelaten om alles af te dekken. Wat is het leven toch een feest.
Naam: bert van herk
Ik heb geschreven dat de container met een haak opgepakt wordt, maar dat is bij deze wagen niet zo. Hier hangen vier korte kettingen aan, die de container aan de zijkant oppakken. Aan de zijkant zitten aan beide kanten twee knoppen opgelast waar de kettingen omheen gaan. Zo wordt de container opgetild en op de wagen gezet, en dan gaat de deksel dicht. Het was een goed systeem. Waarom dit systeem niet meer gebruikt wordt, who knows. Ik niet.
Naam: nol
Beste Bert, wij hebben als kleine jochies op de afgraving in de jaren vijftig dikkels staan kijken hoe die laadbakken gelost werden. Dat deksel wier omhooggetrokken en die bak wier omgekiept met alle rommel die erin lag. Bak terug op de auto, deksel weer erop en hij ree weer aan. Wat daar gestort wier waren van die grote condensatoren met zilverpapier en duizenden TL-buizen mee koperen fittingen die we eraf sloegen, want daar kregen we geld voor.
Naam: bert van herk
Dat klopt Nol, dat weet ik ook nog goed. Deze containers werden ook op Strijp-T gelost. Daar had je op de toendertijd hoek Bezemstraat/Halvemaanstraat op het Philipsterrein een stortplaats. Wij gingen als kinderen door het hek de stortplaats op, die tussen twee muurtjes lag, kijken wat er allemaal lag. Je vond er de gekste dingen. We gingen ook voor dat zilverpapier (het was een heel gepeuter om dat tussen die vette koperdraadwikkelingen uit te halen). Dat deden we meestal op zondag, want dan was er niemand behalve de portier, maar die bleef in zijn hok. Die zag je nooit.