Deze Lebo heeft de zeventiger jaren ook nog in winkelcentrum De Tempel gezeten. Ik dacht dat ze er toen ook speelgoed verkochten.

Ik denk dat er meerdere filialen waren. Ik heb tenminste voor mijn kinderen in de jaren zeventig heel wat speelgoed gekocht bij de Lebo in winkelcentrum Prinsejagt.

Het pleintje links had rozenbottelstruiken in de hoeken en werd altijd keurig bijgehouden. Midden op het pleintje werden na de bevrijding meisjes die met Duitsers waren omgegaan kaalgeschoren. Een hoop mensen stonden rondom het plein te kijken. Bij een dagje Eindhoven zag ik onlangs dat het plein heeft plaatsgemaakt voor parkeerruimte.

Aan de overkant zaten groentenboer Vonk (als je voor 50 gulden aan bonnetjes had, kreeg je 1 gulden) en Leja, een zaak voor textiel en sigarenmagazijn in één. Dan aan de overkant Antonisse banketbakker en aan de Juliusstraatkant werd 't rijtje afgesloten door de Etos-drogist (1960).

De Lebo had inderdaad meerdere zaken. Eerst de Wattstraat, dit is later het opslagmagazijn geworden. De tweede zaak zat in Prinsejagt aan de Gerretsonlaan, de grootste van de drie. De Tempel klopt ook en ze hadden een zaak in Vaartbroek. Op het laatst was er alleen nog een in Prinsejagt. Deze zaak werd gerund door Anne en Nellie de Leeuw. LEBO was een afkorting van de Leeuw en Boot (de naam van oma de Leeuw).

En die Leja-winkel werd later gerund door de heer en mevrouw Vorst, meneer de sigaren en mevrouw de textiel. Zij woonden boven de winkel, net als de familie Antonissen.

Groentewinkel Vonk was de opvolger van groentewinkel Het Westland. Ik zie nog de grote hangende ronde Berkel-weegschaal voor me die er in de winkel hing, voor aardappelen.
Bij de Lebo kocht ik mijn eerste Matchbox-autootje voor zes dubbeltjes, en eerder ook een klapperpistooltje met losse ronde kleine klappertjes, later werden dat rolletjes. Lebo was een naam gevormd uit Leeuw, Barend en nog een voornaam, volgens mij waren het twee broers. Ze hadden van alles op huishoudelijk gebied en speelgoed.
Bij mevr. en meneer Vorst moest ik wel eens een zakje met een paar sigaren halen voor mijn opa, waar ik in huis ben opgegroeid, door de oorlog, in de Juliussstraat. Die waren voor de zaterdagavond en de zondag. Door de week rookte hij een pijpje en Hunter-sigaretten. Aan de sigaren knipte meneer Vorst dan meteen een mondstukje.

In 1940 zijn mijn grootouders, Leendert Leeuw en Marina Maatje Boot (die daarvoor vanaf 1917 een zaak in huishoudelijke artikelen in Wijk bij Duurstede hadden) naar de Wattstraat 21 in Eindhoven verhuisd om daar een zaak in huishoudelijke artikelen te beginnen. Die wijk was eind dertiger jaren gebouwd voor het hogere Philipspersoneel, dus redelijk kapitaalkrachtig (de zaak in Wijk bij Duurstede werd overgenomen door zijn oudste zoon Wim, die na de oorlog een Lebo-winkel in Amsterdam begon). Mijn moeder, Jo(Hanna Dirkje) Leeuw (die in 1939 trouwde met mijn vader Chris Smit en in Eindhoven woonde), heeft toen de naam Lebo bedacht: een samenvoeging van Leeuw en Boot. Ergens in de vijftiger jaren is opa Leeuw naar Utrecht gegaan om daar een nieuwe Lebo-winkel te beginnen. De zaak in Eindhoven werd overgenomen door zijn zoon Dirk, die inderdaad later enkele Lebo's opende in het nieuwe gedeelte van Woensel, die gerund werden door enkele van zijn kinderen (w.o. mijn neef Anne en zijn vrouw Nellie). Opa Leeuw is begin zestiger jaren in Utrecht op de Oudenoord nóg een Lebo-winkel begonnen. De andere winkel in Utrecht werd overgenomen door zijn jongste zoon Rien. Deze was gehuwd met een zuster (Bep) van de eigenaar van de groentewinkel Vonk (Jan Vonk). Alle Lebo-winkels hebben door de opkomst van Blokker helaas het onderspit moeten delven. Opa Leeuw heeft dat gelukkig niet meer hoeven meemaken.

Heeft er in de jaren 70 ook niet een Lebo-vestiging aan de Bennekelstraat in Gestel gezeten, in het rijtje waar café de Bennekel op de hoek zat?

Ik lees hierboven dat Lebo een zaak in Vaartbroek had. Dat kan ik me niet herinneren. Volgens mij was er aanvankelijk een zaak in huishoudelijke artikelen van Wouda, later Jansen-Donkers, nu Marskramer. Speelgoed werd verkocht door Van Nistelrooij.

Waar mijn oom Dirk Leeuw op een gegeven moment filialen geopend heeft, weet ik niet precies. Het eerste was in ieder geval de Gerretsonlaan. En ik weet nog met hoeveel aarzeling hij die sprong waagde: hebben de mensen met die hoge huren en koopsommen nog wel geld voor huishoudelijke artikelen en speelgoed? Zelf ben ik al meer dan 50 jaar weg uit Eindhoven. Ik zal eens bij mijn neven Dick en Wim navragen waar er filialen geweest zijn van hun vader.

Waar zaten in later jaren de Lebo-winkels? Ik kreeg van mijn neef Wim Leeuw een reactie vanuit zijn domicilie in Frankrijk (Wim is de jongste telg van mijn oom Dirk). Het ligt allemaal wat gecompliceerder dan ik dacht.
Dirk Leeuw - dus de vader van Leendert, Anne, Marianne, Dick en Wim Leeuw - heeft zelf (naast de Wattstraat) twee filialen gehad: op de Gerretsonlaan en op het Belgiëplein. Later zijn zijn dochter Marianne en haar man Nico voor eigen rekening een vestiging begonnen in Best en hebben die later verplaatst naar de Bennekel op het Frans Leharplein. Ook heeft de broer van Nico, Peter van Woerkom, een Lebovestiging gehad op de Kruisstraat.

Tini had hierboven dus gelijk: geen Lebo in Vaartbroek. Wel De Speelboom van Van Nistelrooij.

Ik herinner mij ook dat er een Lebo was op de Kruisstraat in Eindhoven, waar mijn moeder vaak voor ons speelgoed kocht. Leuk dat dit nu wordt bevestigd door nazaten (dhr. Leendert Smit) van de voormalige eigenaars. De winkel had inderdaad speelgoed en huishoudelijke artikelen in het assortiment. Ik heb thuis nog een doosje met schijven voor de sjoelbak met een prijssticker van Lebo erop.

Mijn opa, Leendert Leeuw had drie zonen, die allemaal een winkel hadden onder de naam LeBo, te weten: Dirk in Eindhoven, Rien in Utrecht en Wim (mijn vader) eerst in Wijk bij Duurstede (1938) en in 1950 verhuisd naar Amsterdam-Zuid. Mijn vader verkocht de zaakjes aan mijn neef Kees Priemus in 1970. Mijn vader en ik hebben toen gekeken naar de in opkomst zijnde winkelcentra, investeringen en omzetprognoses, die mij deden besluiten: verkoop de zaak en ik zoek een baan in de techniek. Ben geslaagd als specialist tunnelbouwer bij Rijkswaterstaat en geniet van mijn pensioen.
In Amsterdam Stadionweg 159 hadden wij toch concurrentie, maar geen Blokker direct in de buurt.

Toen wij trouwden hebben wij ons pannenset bij LEBO gekocht in 1972. De pannen zijn nog steeds in gebruik.
Runde toen Nico van Woerkom de zaak?

Op foto 28913 zien we de Wattstraat in 1930, de boompjes die daar te zien zijn, zijn op deze foto inmiddels uitgegroeid tot volwassen exemplaren.