Het St.Jorisgilde Stratum heeft een grote vergadering uitgeschreven voor bezoek van de koningin op 20 augustus 1904. Dit naar aanleiding van een uitnodiging om aan de optocht deel te nemen. (notulen 14 aug.1904)

Is het mogelijk dat dit bezoek samenhangt met een soort werkbezoek aan Brabant? Op dit moment is er een fototentoonstelling over het koninklijk bezoek in 1904 aan Helmond.

De reden voor dit majesteitelijk bezoek moet niet specifiek in het Eindhovense gezocht worden. Wilhelmina had behoefte vooral de zuidelijke provinciën te vereren met officiële bezoeken, omdat in Hofkringen en op Kabinetsniveau getwijfeld werd aan de gehechtheid van de rooms-katholieke onderdanen aan het Huis van Oranje, dat immers Hervormd was. Wilhelmina is lang blijven aarzelen of zij de katholieken eigenlijk wel kon vertrouwen als loyale bevolkingsgroep, zeker ná de spoorwegstaking van 1903 die in het hele land een ernstige schok te weegbracht en scheen te wijzen op revolutionaire woelingen. De socialisten claimden dat het katholieke volksdeel het vaak wel met hun eisen eens was, en daartoe behoorde in deze jaren ook de eis ener republikeinse regeringsvorm. Katholieke arbeiders hadden in deze jaren geen stemrecht. Het was gissen, wat ze wilden. Van de brabantse katholieken werd geducht dat zij eerder getrouw zouden zijn aan de Heilige Stoel dan aan het Huis van Oranje en in ieder geval was menig Zuid-Oost Brabander, voorzover hij al staatkundige denkbeelden bezat, eerder georiënteerd op België dan op de parlementaire activiteiten die in Den Haag werden ontwikkeld. Kuypers worgwetten -- Kuyper was een steile calvinist, destijds Minister-President -- die reageerden op de spoorwegstaking, werden in katholieke kring bepaald niet geapprecieerd. En verder bleef het huwelijk van Wilhelmina maar kinderloos, dat ondermijnde het prestige van de Kroon in deze jaren zeer. Vooral bij katholieken, voor wie kinderrijkdom een teken was van Gods beste zegen. Een charme-offensief was dus aangewezen, dat had de Koningin-Regentes Emma voordien al met vrucht ondervonden vóór Wilhelmina's troonsbestijging. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 wordt weer ernstig getwijfeld aan de betrouwbaarheid van de roomse onderzaten, pas in 1918, wanneer Troelstra's revolutiepoging om de staatsmacht over te hevelen in socialistische handen, deerlijk mislukt mede en met name door toedoen van de katholieke arbeiders, krijgt Wilhelmina echt fiducie in haar katholieke volksdeel. Om het in 1940 meteen weer te verliezen.

Het dagboek van Sint Jorisgilde Woensel 1901-1939 meld het volgende:

>> Aan den feestelijke intocht van H.M de Koningin Wilhelmina, en Z.K.H. prins Hendrik in de stad Eindhoven, op zaterdag den 20 Augustus 1904 werd door het gilde deelgenomen en hiervoor een herinneringsmedaille in brons ontvangen. <<

In hetzelfde boek werden in begin augustus uitgaven gemeld voor de aanschaf van allerlei materiaal ter versiering van de gildeleden, zoals ” zes nationale bandeliers, twintig banden voor hoeden, vijftien oranje rozetten ” en verder werden de sjerpen en één bandelier opnieuw geverfd.

Het wantrouwen waarmee het katholieke volksdeel tegemoet werd getreden weerspiegelde zich ook in de benoeming van allerlei overheidsdienaren. Van burgemeesters tot schoolmeesters (er waren nog geen katholieke scholen) uit het westen kwamen zich hier vestigen en een lint van militaire installaties van Bergen op Zoom tot de Peel moest er voor zorgen dat Brabanders hun eventuele ambities zich aan te sluiten bij hun Vlaamse geloofsgenoten in de kiem gesmoord konden worden.