In dit rijtje zat Tinie Merkelbach met zijn fietsen en witgoedhandel. Voorheen op de Frederiklaan?

In deze rij zat ook Albert Prijt woninginrichting. Albert was een van de zoons van Albert senior op de Frederiklaan.

Ja klopt! Merkelbach zat vroeger op de Frederiklaan naast de sigarenwinkel van Coen Dillen.

Dit is toch Boulevard Zuid? Er zat dacht ik ook ook Henkelman, een schoenenzaak. En een damesmodezaak, ik dacht Verberne.

En wat dacht je van Patisserie Suisse, van Schoonen, een broer van de bakker Schoonen aan de Tongelresestraat. Heerlijke koffiebroodjes, daar moest je vroeg voor komen anders waren ze uitverkocht.

Degene in Stratum die niet in de Philipspersoneelwinkel van Philips kon kopen, kocht zijn tv vrijwel altijd bij Piet v.d. Broek op de Boulevard Zuid. In de jaren 50 ging Piet zelfs persoonlijk in de avonduren nog op pad als hij hoorde dat iemand misschien tot aanschaf wilde overgaan. Bij de wereldkampioenschappen voetbal had hij een toestel in de etalage staan en dromden de mensen voor de ruiten samen om een blik op te kunnen vangen. Dat viel nog niet mee, want in die tijd was het toestel groot en het beeld klein. Daar wij een van de eerste tv-toestellen in de straat hadden, was het op woensdagmiddag raak en zat de kamer vol met kinderen om naar Tante Hanny te zwaaien of de goocheltrucs van Adri van Oorschot te bewonderen. Als je geluk had, kon je er zelf ook nog bij! Op zaterdagavond kwamen bij toerbeurt de buurtgenoten. Dorus, mastklimmen met Johan Bodegraven, de quiz van Theo Eerdmans, we zaten nooit alleen voor de buis. De gasten namen vaak hapjes en drank mee als tegenprestatie. Mijn moeder had een lijstje bij de tv wie er aan de beurt was; dat luisterde vrij nauw in die tijd.
Toen Piet v.d. Broek zijn winkel uitbreidde, werden er ook de andere producten verkocht, zoals wasmachines etc. Toen wij in 1968 trouwden stond het huis dan ook vol met V.d. Broekproducten. Zelfs toen Piet zich later teruggetrokken had en het aan zijn kinderen overliet, moest hij op zaterdag nog vaak opdraven omdat de oudere Stratummers alleen bij hem wilden kopen.

Tussen De Gruyter en V.d. Broek zat een keurslager. Ooit was er ook een andere tv-zaak in het midden, ik meen V.d. Velden; in ieder geval is die zaak later ook door V.d. Broek overgenomen en werden daar inruiltoestellen verkocht.

Klopt, die slager heet de Vries. Verder zat er nog Giraffe slijterij, V.d. Broek groenten, Grevenbroek groenten, Palthe, Nouwen schoenen en een speelgoedzaak, naam vergeten.

Als ik het goed heb zat er links de Korianderstraat in, een banketbakker Brekemans. Jaren heeft hun bezorger Kees, mijn zwager, brood en banket bij mij gebracht.

Op de Boulevard Zuid waren ook nog de winkels, Slegers textiel, Jamin, speelgoed Brouwer?. Op het gedeelte Korianderstraat naast bakker Brekelmans HOBO zuivel, iets verder Bondsspaarbank, Wels gereedschappen, boekhandel van Grinsven, huishoudartikelen Wels.

Voor de oorlog zat van Grinsven met de boekhandel schuin tegenover de Gasthuisstraat. In de richting van de kerk. Het winkelpand stond schuin tegenover de rooilijn.

Wels en zonen maakten onmiddellijk gebruik van de nieuwe locatie, omdat hun winkel in de Centauriestraat te klein was. Hetzelfde gold voor Van Grinsven in de Laurierstraat. Aan het einde van de Boulevard was een apotheek.

Wil, dat is dan zeker meer dan 30 jaar geleden. Gedurende die tijd zit daar namelijk Theo Jansen met zijn banket en brood.

De Bondsspaarbank (Nutsspaarbank) zat in 1966 nog op een hoekpand op de Korianderstraat. De heer Hendriks was toen kantoordirecteur en woonde boven de bank.

Er zat in die rij, ook nog de Edah en Albert Heijn. En de kapsalon van Jos Manders heeft er ook vanaf het begin gezeten. Firma De Brouwer had ook huishoudelijke artikelen.

Patisserie Suisse was van dhr. Ben Schoonhen; hij is zoon van Willem Schoonhen die een brood- en banketzaak had aan de Tongelresestraat (later heeft een broer van Ben, Albert het ouderlijke bedrijf voortgezet). Ben Schoonhen startte op 9 september 1954 zijn zaak en dat was vanaf de eerste dag een groot succes. Aan de linkerzijde (nr. 314) zat drankzaak de Giraffe die werd geleid door dhr. Bos en aan de andere zijde van Patisserie Suisse zat op nr. 310 een zaak van Hobart, machines voor het bakkersbedrijf.

Als dhr. Willem Schoonhen getrouwd was met mej. Bechtold dan heeft die als banketbakker in mijn ouderlijk huis gezeten in de 20er jaren op Stratumseind 51.
Ik vermoed dat dat dezelfde man is.

De heer Willem Schoonhen was inderdaad getrouwd met Everdina Bechtold en zij zijn inderdaad begonnen met een brood- en banketbakkerij aan het Stratumseind 51.
Everdina Bechtold stierf helaas al op zeer jonge leeftijd (vooraan in de 40). Uit dit huwelijk kwamen vijf kinderen voort waarvan Ben Schoonhen de oudste zoon was en patisserie Suisse startte, eerst aan de Geldropseweg en na 4 jaar aan de Heezerweg 312 (Boulevard Zuid). Patisserie Suisse heeft er van aanvang van het winkelcentrum Boulevard Zuid gezeten. Ben Schoonhen had echter een slopende ziekte (ziekte van Parkinson) en was genoodzaakt zijn zaak van de hand te doen. Hij verhuurde de zaak eerst aan Dini en Gerard Dirks uit Helmond en daarna aan Astrid en Cees de Rooij uit Eindhoven. Deze laatsten hebben de zaak opgeheven en verkocht aan Bakkerij Schoonderwoerd. Helaas sloeg de winkelformule van Schoonderwoerd niet aan en momenteel is er een winkel met Orientaalse kunst gehuisvest.

Ik kan me de speelgoedzaak nog goed herinneren, ik weet nog dat er een superchagrijnige man in stond en dat hij met arendsogen bekeek of je iets aanraakte. Bij kapsalon Manders liet ik mijn haar altijd kortwieken omdat mijn moeder dat zo lief vond staan, in ruil daarvoor kreeg ik een 'babydoll' die destijds zeer in de mode waren. Ook die kochten we op de Heezerweg bij een textielzaak die ook linten verkocht per meter voor in het haar. Esther Manders, dochter van de kapsalon was mijn hartsvriendin en bij Elly Balvers lazen we veel Suske en Wiske's. Ook had je café Unitas met Frans en Ber, waar mijn vader, Jan Smulders, nu overleden, veel vertoefde. Dit was jaren 70.

De speelgoedzaak waarover enkele lezers schrijven is De Brouwer. Voorts herinner ik me navolgende winkels. Slagerij Beerens, apotheek Houben, Verberne mode, Etos (?), de brouwer, stomerij Van Vliet, dameskapsalon Van de Broek, groenteboer (is in de zestigerjaren teruggegaan naar Zuid-Holland), Edah, wijnhandel, de tweede groenteboer, kaaswinkel, schoenenwinkel (met de slogan de schoenen van Henkelman van Lee vallen altijd mee), slagerij de Vries (klein manneke met altijd een opvallend rood hoofd), De Gruyter. Schuin hier tegenover de drogist en iets verder richting kerk petroleumhandel en snoepwinkeltje. Nog verder door bloemenhandel Bouman.

Tegenover deze winkels woonde in deze tijd meneer Viskil, mijn wiskundeleraar op de Philips bedrijfsschool JNO.

Viskil is later Schoenmaker als directeur JNO opgevolgd.

In mijn tijd nam Lap afscheid als directeur van de JNO. De afscheidsrede voor hem begon met de woorden Geachte Lap Lapin en Lepke's. Dus daarna kwam Schoenmaker.

Klopt, Eddy, Schoenmaker woonde overigens wat verder op de Heezerweg in een houten woning tegenover de flats.

Naast slagerij de Vries, later Verberne, heeft ook nog een modezaak gezeten met de naam L'abeille. In het pand waar nu het Kruidvat zit.

Er zat ook een zaak met herenkleding. namelijk Jansen. Die hadden hun zaak naast die van mijn vader. Van de Velden was een zaak met elektronica en schuin tegenover zat Van Gool, een snoepwinkeltje. Daar heb ik heel vaak gestaan met vijf cent in mijn hand. Iets verder had je nog een apotheek waar het altijd naar wybertjes stonk en slagerij Beerens. Eén van de jongens van Grevenbroek rookte al stiekem vanaf dat hij een jaar of vijf was. Ik keek altijd vol ontzag naar die peuk tussen zijn lippen. Bij Van de Broek stond ik zowat met mijn neus tegen de ramen aangeplakt toen ze de eerste kleuren-tv aan hadden gezet. Mooie tijden, hoewel ik ook nog weet dat Corrie Hoffman werd vermoord en toen mocht ik ineens niet meer zoveel buiten spelen. Met mijn vriendinnetje ging ik op maandagmiddag altijd naar de Don Boscokerk. Niet omdat we zo braaf waren, maar om geld te zoeken dat tijdens de mis was gevallen. Daarna gingen we weer meteen richting snoep.

Er was ook een juwelier Luc van der Linden, is nu Gold Time.

Heer L Werrens. Het kan zijn wat U schrijft. Echter dit moet dan na het jaar 1966 zijn geweest. In mijn herinnering (hoewel ik het niet zeker meer weet) heeft er inderdaad een juwelier gezeten begin zeventiger jaren.

Klopt Anton, wij hebben er de trouwringen nog gekocht. Ik ben in 1966 getrouwd, maar hij heeft er jaren gezeten.  Zijn vrouw is ermee gestopt toen Luc zelfmoord pleegde. Dat verhaal is in Stratum heel bekend bij de oude garde. Tussen haakjes, ik ben een vrouw.

Gereedschaphandel van Wels is gestart in de Centauriestraat. Ik heb nog een foto geplaatst van Wels Sr. die met een aantal kinderen uit deze straat met de bakfiets een keer rond reed, zie foto 22664

Hier heeft Peter Koelewijn nog opgetreden, ik denk in 1960, dat was een spektakel, we waren nog niks gewend in die tijd! Het was voor de winkels.

Waar juwelier Luc van der Linden gevestigd was, zat voorheen Goedhardt, een groentenzaak. Daarnaast zat een ZieZo supermarkt, later Wels huihoudelijke artikelen. Nog een eindje verderop had je de speelgoedwinkel van de Brouwer. Waar de tussendoor tussen de winkels zit, zat links Van Grevenbroek, groente en fruit en rechts Sleegers textiel en manifacturen. De slager die "keurslagerij de Vries" runde heette Coppens.

Mooie foto! de goede gezellige tijd

Ik heb veel gespeeld op de Heezerweg met de tweeling van Van der Broek, de meisjes hun naam was Liset en Marie-José. Dat gaf wel eens verwarring tijdens een spel omdat ik ook Lisette heet. Marijke de Vries, dochter van Keurslagerij de Vries, was er ook altijd bij. Fijne herinneringen aan het spelen op de Heezerweg en aan de winkels zoals Artistique, daar kon je tegen de tijd van moederdag, vaderdag voor weinig geld een mooi cadeautje kopen en mocht je een snoepje nemen van het schoteltje op de toonbank. Het waren snoephartjes met tekst erop. Cadeautje werd erg mooi ingepakt.