EiB header publiek

Het heden en verleden van Eindhoven

Responsive Navigation

In 1940 kwamen mijn ouders te wonen op St. Trudostraat 7 en kregen al gauw twee kinderen in 1940 en 1941. Ze woonden boven, en beneden was de drukkerij.
Tegenover hun was de St. Trudoschool die al gauw in beslag genomen werd door de bezetters. Om de school van meubels te voorzien gingen de soldaten van deur tot deur en vorderden alles in wat ze konden gebruiken.
Alles was op de bon en dat kwam de gezondheid niet ten goede. Bijvoorbeeld de melk die de melkboer bracht was al zo vaak water toegevoegd dat er weinig voedingswaarde meer in zat.
Om beter te kunnen eten ging mijn moeder met haar fiets met houten banden de boer op om te kopen of te ruilen. Ze kwam dan soms thuis met eieren of een zak graan. Als ze een groep Duitsers tegenkwam dook ze een sloot in, maar verschillende keren werd ze ontdekt en werd alles in beslag genomen.
Dat graan bracht ze dan naar de molenaar om het te laten malen. Die deed dat wel voor een gedeelte van het graan. Dan naar de bakker, die er een paar broden aan verdiende. Als ze dan met de rest van de broden thuis kwam kreeg ze nog bezoek van haar vader die nog 9 kinderen thuis had, en die ook wel wat brood kon gebruiken. Uiteindelijk bleef er nog maar heel weinig over.
In de kelder van het huis had ze planken langs de muur waar dan de weck op stond. Tenminste tot augustus 1944 toen de straat werd gebombardeerd. Toen kwam alles naar beneden. Maar gelukkig stond het huis er nog.
Een van de grootste problemen was de koude winter. Er waren niet genoeg kolen of briketten te krijgen om het warm genoeg te stoken. Uiteindelijk hebben ze met een paar buren de stoute schoenen aangetrokken en zijn ze naar Pastoor Werners gestapt. Het kerkhof stond vol met grote bomen, en ze wilden weten of de buurt er niet wat kon omkappen om als brandhout te gebruiken. Zijn antwoord was nee. De reden was dat hij dan in de zomer de hele dag de zon in zijn kamer zou hebben.
Een Engelse parachutist is op een nacht op de speelplaats van de school geland nadat zijn vliegtuig neerstortte. Hij heeft zijn parachute bijeengeraapt en is de straat overgestoken. Hij zat 's morgensvroeg achter de vuilnisbak in het gangetje naast ons huis. Mijn vader heeft hem mee naar binnen genomen en hij is ongeveer twee jaar ondergedoken geweest. Er zijn wel huiszoekingen geweest maar ze hebben hem gelukkig niet gevonden.
De parachute is nog goed van pas gekomen want daar werden overhemden en blouses van gemaakt. We hebben nog lang kontakt met hem gehouden Opeens kwam er een dag dat de Duitsers weg waren uit de school. Na zich ervan overtuigd te hebben is de hele buurt de school binnengegaan en hebben ze alles meegenomen wat ze konden gebruiken. Van de populaire Jaeger onderbroeken tot bestek met adelaar en hakenkruis erop, tot allerhande meubilair dat over de straat naar huis gesleept werd.
Al met al waren ze er goed vanaf gekomen. Mijn vader was een goede vriend verloren maar beide families leefden nog.