Dit was toch zo'n beetje de tijd dat het lied van Joop de Knegt Ik sta op wacht en denk aan jou populair was. In deze straat ben ik vaak op bezoek geweest bij mevr. Visschers. Zaterdagsmiddags na een bezoek aan de Markt, hier gingen we koffie drinken. We liepen dan van het Vredesplein via een brandgangentje naar haar huis.

Ons gezin woonde in de Heemskerkstraat op nr 25, mijn broers: Lambert Albert, en mijn zusters: Alie, Annie en Fransien.

Henk, tegenover woonde de eerste Philips T.V. kok. Ik weet alleen dat hij met de voornaam Willie heette (Plaum?). Een van jou zusters moet van mijn leeftijd zijn (Ali?). Huub Bergmans en Harrie Henderiks woonden ook bij jou in de straat. Naar ik meen zijn jullie in het huis van v.Glabeek gekomen. Die familie is naar de Schoolstraat verhuisd.

Hallo Wil, Alie van Alebeek (gehuwd v.d.Westelaken) is mijn moeder en is geboren in 1928 en zou nu 78 jaar geweest zijn.

In het huis achter de linkse lantaarnpaal woonde Willie de T.V. kok van de 50er jaren. Hij heeft bij mij op de lagere school gezeten. Daarna heeft het tot de jaren 50 geduurd dat ik hem tegen kwam, hij maakte toen zijn opwachting voor een optreden voor de T.V. Bij Philips. Later nooit meer gezien.

De naam van de T.V.kok is me weer te binnen geschoten. Het was Willie Gijsberts en moet nu 78 jaar zijn.

De heer van Glabbeek had de gewoonte een reuze vlieger te maken welke 's nachts gewoon bleef staan. Voorzien van licht, heel indrukwekkend voor kinderen, vooral als er hele brieven naar toe gingen via de dikke kabel.

Achter, dwars in het blok huizen van de Ruijterstraat, in de buurt van Kees Koot de schilder en wielrenner, woonde iemand die fietsjes verhuurde, daarvan werd door de jeugd gretig gebruik gemaakt. 5 ct voor een hele middag fietsen.

Hallo, ik wil even iets kwijt over de Philips TV-Kok, zoals jullie dat zo leuk omschrijven. Dat was mijn vader, Willie Gijsberts. Hij is helaas in 1994 overleden. Inderdaad was hij de eerste TV-kok van Nederland. Het was voor een van de eerste kleuren TV-opnames op het Natlab, waar mijn vader een kookdemonstratie hield voor hoge heren, en waar hij de eerste Philips magnetron demonstreerde. Mijn vader is ook lange tijd chefkok geweest op het POC. De jaarlijkse partijen op de Wielewaal en Gagelhof vondt hij ook altijd prettig. Wat later heeft hij ook op de Wereldtentoonstelling in Brussel (Atomium) de Philips magnetron gedemonstreerd met kooksessies. Ik weet dat mijn vader vertelde dat die toen nog zo groot waren als een flinke kast. Hij had 6 broers, in volgorde van leeftijd : Cor (overleden) Piet, (An)Toon, Karel, Harrie en Ad. Vader heette Carel, moeder Miet, beide begin 70er jaren overleden, maar tot die tijd in de Heemskerkstraat blijven wonen. Leuke site, waar ik zeker meer op ga kijken. De naam Alebeek herken ik ook van de vele verhalen van vroeger die hij vertelde, o.a. van een (bol)bliksem die vanuit zijn huis over de straat bij de overburen in een putdeksel knalde, Dat moet dan tegenover de familie Alebeek zijn gebeurd. Ook de familie de Wit (Willem en Stien) kinderen Coby, Herman, Adje buren, or buren van enkele deuren verder hebben er gewoond. Dat waren vrienden van mijn opa, vader en moeder, en we zitten nu in de vierde generatie vrienden.

Ik ben in de Heemskerkstraat geboren in 1952. De meeste mensen die hierboven genoemd worden ken ik dan ook.

Ik zelf ben in 1956 geboren in de Heemskerkstraat op nummer 11. Dat is het meest rechtse huis (met puntdak) op de foto. Mijn moeder is in 1930 ook in dit huis geboren. Tot 1972 hebben we hier gewoond en zijn toen verhuisd naar het Vredesplein en later naar de Schoolstraat. We wonen dus nog altijd in de buurt. Mijn vader is in 2000 overleden. Van de meeste huizen die op de foto te zien zijn weet ik nog wie er in mijn tijd woonden. Vooraan links op nummer 2 woonde een wat ouder echtpaar. Het waren een van de weinigen met telefoon. Het toestel, zo’n groot bakelieten ding, hing in de gang en voor een dubbeltje mocht je wel even bellen wanneer je het netjes vroeg. Op nummer 4 woonde de familie van Mol. Vader Piet was altijd aan het knutselen in de schuur. Ook liet hij wel eens aan de kinderen uit de buurt, achter in het gangetje, zien hoe erg magnesium kon branden. Op nummer 6 woonde Semler, die ook paraplu’s repareerde. Zoon Hans had een kapsalon, eerst achter in Woensel, later bij de oude Toren. Zoon Pietje staat nu met oliebollen op de kermis en elk jaar met kerst in het winkelcentrum Woensel. Op nummer 8 woonde weduwnaar Sjaan (Sebastiaan) van Beers. Hij is stoker geweest op een stoomlocomotief bij de spoorwegen. Dan op nummer 10 woonde de hierboven besproken familie Gijsbers. De jongens waren in mijn tijd al de deur uit. Mijn moeder weet te vertellen dat de jongens lid waren van La Bonne Esperance en dat ze zo mooi konden zingen. Een van de jongens was timmerman bij de timmerfabriek in de Ruijterstraat. Ze maakten vooral bars voor cafés, Regelmatig moest zo’n ding met alle man door de poort naar de straat worden gesjouwd. Dan kwam er een gangetje en vervolgens op nummer 12 de familie van Brakel. Ik dacht dat ze oorspronkelijk uit Drenthe kwamen, de jongens hadden ook Drentse namen zoals Wiep en Ies. Ik weet nog dat de hele straat meeleefde toen de vader thuis op sterven lag. Ook hadden ze familie in Amerika. Toen die een keer over waren stonden we wel vreemd te kijken als die Engels spraken. Op nummer 14 woonde de familie Jonkergauw. Later zijn ze verhuisd naar de Thorvaldsenlaan. Moeder Aal zat vaak te kaarten bij van Brakel. Vader Harrie woont nu in Den Eerdbrand, maar was toen, als schilder, vaak klussen. Vele middagen zaten we met een hele club bij Jonkergauw te monopolien. De jongste zoon Alex zag ik tot voor kort bij Stork SP in Helmond.
Op nummer 16 woonde Ria Reintjes en op nummer 18 de familie de Nijs. Vader Anton en moeder Truus. Wat is er van zoon Leo terecht gekomen? Ik heb ooit gehoord dat zoon Sjaak een groot aandeel had in de oplossing van de beruchte moord op Corrie Hofman. Ik weet het niet zeker. Dan aan de rechtse kant op nummer 1 woonde de familie Janssen. Ze wonen nu in de de Vriesstraat. Dochter Anita woont in de Hemelrijken. Dochter Gea weet ik niet. Op nummer 3 woonde Irixs. Vader was touringcarchauffeur. De bus stond wel eens geparkeerd in de straat. Geen idee waar ze gebleven zijn. De dochter heette Ingrid. Op nummer 5 woonde Schoonderwalt en op nummer 7 de familie Kamphuis. Met de zonen Rinie en Willie. Zij hadden een vouwwagen die meestal het hele jaar voor de deur op straat stond geparkeerd. Op nummer 9 woonde Martens. Vader Martens heeft op de beerwagen gereden en maakte de beerputten leeg in de tijd dat er nog geen riolering was. En dan, op nummer 11 woonden wij, de familie van de Laar. We woonden recht tegenover Gijsbers. Voor mijn beleving, de foto doet anders vermoeden, was de straat zo smal dat je kon zien wat ze bij Gijsbers voor eten op tafel hadden staan.

Mevr. van de Laar heeft een mooie opsomming gegeven van het gedeelte voor de bocht in de straat. Zelf ben ik als klein menneke in 1942 of daaromtrent komen wonen. Mijn ouders hadden twee onderduikers in huis en ik ben eigenlijk benieuwd of dat in de buurt bekend is geweest. Wij woonden op nr 32. Op nummer 28 woonde de fam Kruis, meneer Kruis had maar een arm, en was volgens mij verzekeringsagent. Op nummer 30 woonde de familie Grijzeels. Op nummer 34 woonde de fam. van de Tillaert. zij hebben hun enigst kind helaas wegens een herseninfectie verloren: Nelleke, ik speelde weleens met haar, knikkeren, dat kon zij erg goed. Daarnaast op nr. 36 de fam. Bergmans. Ik herinner mij dat de oudste zoon onder grote belangstelling terug kwam uit Indie. Op nr. 38 woonde een alleenstaande oudere mevrouw wiens naam ik kwijt ben. Op nr. 40 woonde de fam. Steenis die destijds hun gouden bruiloft vierden waarvoor er een straat comité werd opgericht. Zij waren Ned.Hervormd, en werden per paardenkoets naar de kerk in de Schootsestraat gebracht voorzien van bruidsmeisjes uit de buurt. Een hele wandeling voor die meiskes! Daarna was het 's avonds bal op straat. Een pickup in het opengeschoven venster en de stemming was prima. Op de hoek bij de van Kinsbergenstraat woonde de fam. van de Ven. Een groot gezin met geloof ik zes kinderen waaronder een tweeling. Ik speelde veel met Thieu, als hij tenminste beschikbaar was, want hij hielp veel bij de kapper Sprengers met zijn duiven. Trouwens Dhr vd Ven had zelf ook postduiven. De reuze vliegers van van Glabbeek herinner ik mij heel goed. Ook een vechtpartij met zijn zoon die mij slecht was bekomen, want ik hield er een gebroken middenhandsbeentje aan over. Ook vermeldenswaardig is een gasexplosie waardoor de voorgevel van een woning werd weggeblazen. Een heleboel ruiten moesten worden vervangen. Gemeentewerkers die voor dit huis met de gasleiding aan het werk waren, zochten hun toevlucht bij de fam. Hoens die op nr 22 woonden volgens mijn herinnering. Dhr. Hoens was een collega van de slachtoffers. Ik speelde heel vaak met zijn zoon "Henkie" Hoens. Zij moeten dus naast de TV-kok hebben gewoond. Samen met de fam. Grijzeels hadden wij een schuilkelder achter in de tuin. Als kleine jongen herinner ik mij dat dhr. Grijzeels de kelder na de oorlog afbrak. Als protestandse jongen moest ik naar de protestandse school in de Hemelrijken. Als er een donderpater zijn preek eens in de zoveel tijd had afgestoken in de Pauluskerk, hadden wij het als protestandse bokken het een dag of twee moeilijk! In de 60e jaren zijn wij verhuisd naar de Kastanjelaan. Wellicht heb ik hiermee een bijdrage kunnen leveren aan de historie van deze straat. Later ben ik er nog eens vanuit Sneek, waar ik nu woon, door de straat gereden. Het is er jammer genoeg niet mooier op geworden. Ben beniewd naar de eventuele reacties.
Jan Kuitert.

Ik heb nog met Ingrid Irixs op de huishoudschool gezeten. Ik kan me herinneren dat wij op school met zo'n 5 meiden veel met elkaar optrokken. Ik heb nog een foto van ons uit die tijd. Dat moet tussen 1967 en 1972 zijn geweest, van de huishoudschool op de Dr.Berlagelaan.
<<< Foto's m.b.t. Eindhoven mag je altijd insturen. (red,.) >>>

Wie kan zich nog herinneren dat er vanuit een huis aan de Heemskerkstraat gasmuntjes werden verkocht?

De gasmuntjes werden verkocht bij nummer 2 in de Heemskerkstraat. Dat is wel lang geleden en is wel een van mijn vroegste herinneringen, maar ik weet het nog wel.
Tegenwoordig zit gas, water en electra samen in een kast ondergebracht. Maar in deze huizen niet. De watermeter zat in de kelder, de electra meter zat in de gang bij de voordeur en de gasmeter in een hoekje van de huiskamer. Niet gemakkelijk voor toen nog de meteropnemer, die het halve huis doormoest.

Rond de jaren zestig zijn wij daar ook komen wonen op 49, ik kan me van het voorgaande uiteraard niks aan toevoegen op de gasmuntjes na, die kon je op de Woenselse markt uit een kastje draaien, ernaast hing een postzegel automaat dat was aan het wel bekende pishuiske. Wat ik wel wil zeggen dat ik geniet van al deze mooie verhalen. Uiteraard ken ik de familie van de Ven nog. Tegenover ons huis, ook langs het gangetje, de familie Tops. Wat Hans Semler betreft dacht ik dat zijn eerste zaak aan de Boschdijk was ter hoogte van Musicus Sacrum, ik weet het niet goed te verwoorden. Twee huizen van ons af woonde familie Horsten, dan wat verder van der Looi en Piet van Hamsvoort. Hij handelde in auto's. Rechts van ons, bij het andere gangetje, de familie van Och en daar tegenover Jonkergouw.

Beste Joan, het gaat goed met Leo: zomer Eindhoven, winter Porto.