Datum: 10-11-2007
Naam: Jan Van Der Meulen

De barkeeper in dit Hotel was de flink uit de kluiten gewassen Frans Vilé, die voorheen explicateur was in de bioscoop toen er nog geen sprekende film was. Frans was een alom bekend figuur in de stad. Hij vertrok uit Eindhoven, mogelijk na de brand van het Seepaerd en ontmoette hem later, tot onze verbazing in een nieuw Groot Hotel in Noordwijk, weer als barkeeper.

Datum: 13-08-2011
Naam: Rene Vilé

Jan van der Meulen haalt enkele zaken door elkaar .De barman Frans Vilé is mijn vader en werkte in het Tsilveren Seepaerd van 1948 tot 1954 en later in Hotel Bouwes in Zandvoort, waar hij in maart 1967 al vroeg is overleden. Dus de brand heeft hij niet meegemaakt. Mijn grootvader, ook Frans Vilé was de in Eindhoven bekende explicateur en woonde, onder andere boven de haardenwinkel van der Camp, recht tegenover de Catharinakerk op het Stratumseind en verhuurde kamers aan muzikanten.Dat moet zijn geweest tot ca 1927, wat het einde van de stomme film was. Mijn grootvader is in 1927 naar Amsterdam vertrokken waar hij optrad als humorist /conferenciér en ook teksten schreef voor anderen en liedjes van tekst voorzag .Ik heb mijn grootvader amper gekend want hij overleed in 1948. Later (1972) heb ik muzikanten ontmoet, bijvoorbeeld Stiphout van het orkest van Malando, die in hun jonge jaren bij mijn opa op kamers waren en mij over hem hebben verteld en zelfs nog liedjes kenden die Opa in de bioscoop zong cq. voordroeg onder andere over de Woenselse overweg, welke toen een grote ergernis was in Eindhoven. Stiphout vertelde mij toen, dat opa de film liet stoppen als er weer iemand te laat binnen kwam en dan steevast vroeg ""ge komt zeker uit Woensel?" en dan zei opa; daar ken ik een liedje van en hij begon. "Jantje moest van moeder laatst een boodschap naar de stad,maar Jantje keerde terug en snikte luid en beefde als een blad, mamaatje vroeg; wat scheelt eraan, je centen zeker zoek, maar Jantje zei, nee moedertje er zit wat in mijn broek. Moeder riep hoe komt dat dan en snikkend zei toen Jan, (het refrein werd dan door de zaal meegezongen) de bomen van de overweg die hebben het gedaan ,die zijn naar benee gegaan , toen moest ik blijven staan. Ja, ik heb altijd reuze strop ja, ik heb altijd pech met de bomen van de overweg. De collega van Van Stiphout vertelde dat dit soms wel drie keer achter elkaar gebeurde voordat de film eindelijk definitief startte. Zij vertelden ook dat van een dramafilm door opa soms een blijspel werd gemaakt met zijn teksten. Hartelijke groet , Rene Vilé

Datum: 20-09-2011
Naam: René Vilé

Hotel 't Silveren Seepaerd haalde in1952 de landelijke pers door de opening van een televisie-lounge. Daar konden de hotelgasten het avondprogramma desgewenst volgen. In die tijd had Philips nog een stevige vinger in de pap en stelde drie televisies beschikbaar en tijdens een uitzending mocht er niet geserveerd worden.Bij deze opening was er tevens een reclame over het Hotel geprogrammeerd. Barman Frans Vilé in pyama in een hotelbed die vertelde hoe comfortabel het hotel was en dat hij uitermate goed verzorgd werd in het hotel. Cameraman-Floormanager-Regisseur Frans Marks was als Eindhovenaar, hij woonde in de Oostenrijkse woningen, en Philipsman hiervoor verantwoordelijk.Heer Marks was later directeur bij de KRO in Hilversum. Gegroet René Vilé