De rook en snoepwinkel van de hr en mw Bouwer. Ik heb er veel snoep gekocht en gelukkig geen sigaretten. Was maar een klein stukje vanaf de Winterswijkstraat.

Het was wel een populaire ontmoetingsplaats van de jongeren in de jaren '60!

Na alle kanttekeningen die er gemaakt zijn bij de foto van het kale plein wil ik nog enkele andere zaken opmerken.
Toen wij aan het plein kwamen wonen, in 1950, stonden er bij de ingangen borden die o.a. vermeldden dat de toegang tot het park niet was toegestaan tussen zonsondergang en zonsopkomst. Ik weet dat niet iedereen zich daar aan hield, maar kom daar nu maar eens om!
Het park was in de jaren '60 een dankbaar object voor de 18-september verlichtingsvereniging.
Ik heb in 1960 nog een maquette op schaal 1:100 van het park gemaakt, eigenlijk met de bedoeling er jaarlijks de verlichtingsideeën op te bedenken, maar het verenigingsbestuur heeft de maquette aangeboden aan de Gemeentelijke Plantsoenendienst, waarbij het model op een bakfiets van Strijp naar de Paradijslaan werd gereden. Wat er met het model verder is gebeurd is mij nooit bekend geworden.
Het park werd overigens voor meerdere activiteiten gebruikt; zo herinner ik me nog een misviering met daaraan voorafgaande processie, waarschijnlijk op Sacramentsdag, in 1960 of '61.

Nog een aanvulling over het plein: ik las ergens dat de Zusters Franciscanessen er gewoond hebben, nou enof: op huis nummer 24, waar later de familie Verstraaten is komen wonen.
Op zondagochtenden was er altijd een misviering in het huis bij de zusters, wij die er schuin tegenover woonden konden (nr. 30) daar altijd van meegenieten.
Overigens was het een verzamelplaats van kleine nijverheid rondom het plein. Bij de eerste foto zijn er al diverse activiteiten genoemd, maar de thuiskapper Hagendoorn (nr.37), de kunstschilder Pennings (nr. 36) en de op meerdere plaatsen verkrijgbare dameskousen waren nog niet de revue gepasseerd.
De hoek van de Zevenaarlaan, uitkomend op het plein, was in de beginjaren '60 een vaste ontmoetingsplaats voor wat toen nozems werd genoemd: jongemannen met Kreidlers en Zündapps op zondagmiddag, zoals de Kinks toen zongen: Lazy Sunday Afternoon.
Over de winkel van Bouwer moet niet onvermeld blijven dat er driftig getelefoneerd kon worden door mensen die toen nog geen aansluiting thuis hadden; privacy homaar, maar daar maalde je niet om. Ik heb er zelfs afspraken met schoolvriendinnen gemaakt! Overigens was later bij de slijterij van Vernooy in de Zevenaarlaan dezelfde telefoneermogelijkheid, en ook die werd veel gebruikt. Pas later is er op de hoek van de Zevenaarlaan, de nozemplek, een telefooncel geplaatst, en ook weer verdwenen.

Ik kan me nog herinneren, dat het Gelderlandplein regelmatig ontruimd werd, jij ook?

Ach ontruimen is een groot woord meestal was het genoeg als er een politieagent op de fiets een kijkje kwam nemen dan was iedereen gauw weg. Ook als de brozems (nozem met bromfiets) uit de binnenstad en robbertje wilde knokken met de Zevenaarstraat nozems.

Ik was een van die nozems. Bouwer vervelen, door de gangetjes met de bromfietsen en zo ontsnappen aan de politie, die echt alleen op de fiets kwam, maar meestal met een motor die niet door de gangetjes kon. Ik woonde toen al in de Halvemaanstraat, nadat wij waren verhuisd vanuit de Doesburgstraat. Rond 18 september was het altijd feest op het Gelderlandplein en pleintje Venstraat.

Mijn vader en broer hebben ergens 1985-1990 een pand leeg moeten maken (samen met mijn tante Joke) waar een winkel was (geweest?). De man was overleden. Gereedschap verf en hobbymateriaal in overvloed. Ze noemden hem oompje. Is dat de heer Brouwer die genoemd wordt?

Brouwer was de fietsenmaker, die had een winkel recht tegenover Siepel de groenteman. Bouwer had een sigarenzaakje met snoep- en sigarettenautomaten aan de muur buiten. Maar Oompje was weer iemand anders, daar kon je terecht voor al je hobby's, b.v. latjes en papier om vliegers te maken. En die woonde vroeger op het pad naar het Ven, is toen naar de Zevenaarlaan gegaan en jaren later naar het Gelderlandplein.

Brouwer de fietsenmaker werd vroeger Konijn genoemd omdat zijn 2 voortanden zo stonden, later verkochten die ook wat huishoudelijke artikelen. De mensen van het sigarettenwinkeltje heetten Brouwers geloof ik. Zijn bijnaam ben ik vergeten Oompje werd Oompie genoemd. Was altijd leuk met kinderen (leek een beetje op Zwiebertje)
Hij woonde met zijn zus (geloof ik) eerst naast de school in de Zevenaarlaan en zijn toen naar het Gelderlandplein verhuisd. De winkel heette toen Havep.

Beste Ans, Oompie leek meer op Bromsnor dan op Swiebertje. En hij woonde inderdaad samen met zijn zus.

Hoi Alex. Door zijn manier van doen leek hij inderdaad op Bromsnor(soms leek het of een hekel aan kinderen had), maar in mijn herinnering was hij lang en slungelig zoals Swiebertje.

Roosje Brouwer zat bij mij in de klas op de Philipsschool in de Apeldoornstraat. We hebben een tijdje over en weer bij elkaar gespeeld. Ook Willy en Cobi Ova woonden daar in de buurt, volgens mij tegenover fietsenmaker Herman Brouwer.

Op de hoek Gelderlandplein/Winterswijkstraat woonde schoenmaker Jager. Zijn dochter Dinie was getrouwd met mijn neef Teun Klein.

Tegenover de fietsenmaker Brouwer woonden wij, de fam Thyssen. Wij hadden10 kinderen daarnaast woonden Willy en Cob Ova.

Volgens mij woonde schoenmaker Simons op de hoek Gelderlandplein/Winterswijkstraat. Er waren daar 3 dochters en 2 zonen geloof ik. In ieder geval werd 1 zoon Broer genoemd. Er was een dochter Ria, Irene en ? Dinie , die laatste is me niet duidelijk. Hebben we het over dezelfde schoenmaker?

Ja hoor dezelfde schoenmaker. Hij heette Simons, zijn vrouw was een Jager, dochter van Jager uit de Schootsestraat. En dochter Ria was met mijn neef Teun uit Arnhem getouwd. Ik was wat met de namen in de war, komt als je wat ouder wordt.

Beste Mary, oompje heeft, voordat hij naar de Zevenaarlaan verhuisde, in de Venstraat gewoond, eerst in een woonwagen en toen zijn ze naast de boerderij van Hofs gaan wonen toen Zevernaarlaan.

Een heel nostalgisch plaatje,kan me veel verhalen die hierboven zijn omschreven herinneren.Vooral het verhaal met de Kreidlers en Zündappkes. Want ook ik was er een met een Zündapp.De herinnering aan 18 sept.weet ik nog als de dag van gisteren,op het pleintje in de Venstraat werd altijd muziek gedraaid en het was daar kei gezellig .Een paar namen die ik mij nog kan herinneren zijn Hennie Spitters,Leo van Daal en Corry Rekkers(waar ik nog een tijdje verkering mee heb gehad). Jammer dat je dergelijke festiviteiten niet meer ziet, maarja..de tijden veranderen en zo ook de mensen.Heb er een fijne tijd beleefd. Mijn tweelingbroer Willem heeft nog een tijd boven Brouwer gewoond met zijn vrouw Hetty Hax en zoontje Dave. Willem is op 27 Juni 2010 helaas overleden op 63 jarige leeftijd aan kanker.

De eerste jaren van mijn jeugd groeide ik op Gelderlandplein 31 In 1964/1965 was er grote angst en opschudding over een kinderlokker die een kind had misbruikt/vermoord achter de kerk aan de Venstraat. Deze zondagmiddag kan ik mij nog goed herinneren, dat er altijd veel kinderen snoep gingen kopen bij het snoepwinkeltje van Brouwer.
Later was er een huis aan huis onderzoek van de politie en een zeer emotionele politieagent kwam bij ons aan de deur. Aangezien ik toen 4-5 jaar was kan ik alleen de sfeer terughalen. Wie kan mij meer vertellen over de achtergronden van deze herinnering.

Oompje, als je iets nodig had ging je daar naar toe. Wat ik me herinner is een flamboyante man met baard...aan het plafond hingen touwen en ankers

De foto van het Gelderlandplein, met dat huis waar veel automaten op zaten. Dat was het huis waar ik ben geboren in 1942, het huis van familie Bouwer. Mijn ouders hadden daar de sigaren- en snoepwinkel.

Op de Zevenaarlaan was ook nog een drankwinkeltje waar je altijd bij onverwachts bezoek geholpen werd. Daarnaast herinner ik op weg naar de.Fransiscusschool de snoepwinkel annex woonkamer op de Barneveldstraat. Daarnaast een schoenwinkel aan huis in de Venstraat. De schoenmaker had reparatie aan zijn ouderlijk huis.