Links staat de weverij, recht vooruit het ketelhuis. De sheddaken horen bij de spinnerij. Het lage gebouwtje rechts van de schoorsteen noemde mijn vader het duvelhok.
De tekst op de rechtse plaat tegen het rechtse gebouw luidt: Ingang en uitgang voor werklieden der fabriek UITSLUITEND poort no 2. Bij overtreding kan ontslag direct volgen

Dat is weer een bewijs dat de rest niet werkte. Wat zou er geheimzinnigs aan geweest zijn, dat er ontslag op kon volgen? Bij garageeigenaar (Molenstraat) mocht je ook niet weten dat hij gedisteleerd water uit de Dommel haalde.

In die tijd gebruikte men Urine voor de bewerking van garen. Ik geloof voor te sterken. En dat mochten ze alleen maar in Tilburg weten, want hier werd dat niet in de kruik aangeleverd. Met mijn schrijven hiervoor over Distilleren, wordt geen jeneverstoken bedoeld, maar water voor in de accu.

Daarom werden Tilburgers ook de *kruikenzeikers* genoemd!

In het duvelhok werd de wol met of zonder bijmenging van andere vezels gereed gemaakt voor de spinnerij. Na het op elkaar leggen van lagen diverse soorten wol die voorzien werden van smoutolie om het spinproces goed te laten verlopen en beschadiging van de vezels te voorkomen, werd deze menging door een, van grove haken voorziene, machine goed gemengd, dus geduiveld en daarna getransporteerd naar de spinnerij.

Het echte verhaal over de urine: Het gelijktijdig laten krimpen en vervilten van wollenstoffen noemt men vollen. Dit gebeurt in de volkom, een machine die een knedende werking op de stof uitoefent waardoor de vezels onderling kunnen verschuiven en er een vervilting plaats heeft. Als hulpmiddel hierbij wordt ammoniak gebruikt die met de aanwezige smoutolie, aangebracht tijdens het duivelen, een zeep vormt. In vroegere jaren, zeg maar tot het einde van de negentiende eeuw, werd in plaats van ammoniak urine gebruikt, waarschijnlijk omdat het goedkoper was. Die urine werd door het personeel in Tilburg in een metalen kruikje mee naar het bedrijf genomen. Waarschijnlijk om niet, dat zat, naar ik aanneem, in het loon inbegrepen. Gevolg hiervan is het ontstaan van de naam voor alle Tilburgers: "Kruikenzeikers".