John blies ook de saxofoon. Ik ben er in 1983 samen met Henk Spaan, Jo Brink en anderen mee op wintersport gegaan in Winterberg. Geen ski's gezien, maar er is voornamelijk muziek gemaakt door John en Henk samen met een plaatselijke band en veul gezopen. John gooide voor het gemak de microfoon gewoon in de sax. Mooie mens.

John Lamers was verloofd met een meisje uit onze buurt in het Genderdal, Ilonka? Iedere keer als we hem zagen, zongen we ik bewonder jou. Die jongen moet gek van ons zijn geworden.

Zie ook foto 3624: John Lamers met Cees & his Skyliners. En Joke, het was inderdaad een Ilonka, maar hoe ze van achteren heette? Misschien dat Giovanni kan melden dat het nu Lamers is. Henk Spaan, jaja, van Hespa op de Leenderweg, heeft ook nog jaren bij The Skyliners gespeeld. Op het podium vond ik 'm op Buck Owens lijken.

Vrijwel elke gitarist, ook grootheden als George Harrison en Paul McCartney van de Beatles, startte met een Egmond-gitaar, een baggerproduct van Nederlands fabrikaat. Egmond-gitaren waren qua uiterlijk meestal nagebouwd van Gibson. Kenmerkend voor Egmond-gitaren waren de kromme halzen, slechte constructie en afwerking, de slechte intonatie, slecht geluid en slechte bespeelbaarheid. De Deventer muziekfirma Reichenbach weigerde destijds Egmond te verkopen met als motivatie: die dingen trekken al krom in de folder. Desondanks heeft Egmond een grote invloed gehad omdat het de enige betaalbare elektrische gitaar was. Wie de Egmond-periode doorkwam, was een doorzetter en zeker gemotiveerd om door te gaan. De prijzen voor elektrische Egmonds varieerden van fl. 125,- tot fl. 350,-. Vroege promotors van Egmond waren Peter en zijn Rockets, de Skyliners (met double neck Egmonds) en de Blue Diamonds.
Zodra de mogelijkheden zoch voordeden, werd de overstap gemaakt naar de middenklasse, die werd gedomineerd door Höfner. Andere merken waren Eko, Framus, Welson, Hagström en Davoli. Al deze gitaren waren van goede kwaliteit en mede door het Europese fabrikaat betaalbaar. De prijzen lagen tussen hfl. 200,- en hfl. 700,-.
Het Verre Oosten, waar tegenwoordig goede replica's van de Amerikaanse topmerken worden gemaakt, speelde nog geen rol. Tekst gevonden op het internet en dat vond ik wel leuk.

De bewuste Ilonka van John Lamers heette Rensen, volgens mij zijn die ook getrouwd (geweest?).

Wat een geweldige site is dit. Krijg ik vanmorgen hier een e-mail van Henk Spaan van de Skyliners. Hij woont, net als ik, ook in Thailand. Wat is de wereld van de ex-Eindhovenaren toch klein. Henk, ik neem snel contact op vanuit Thani, Thailand.

Gisteren en vandaag gemaild met oude kennis Henk Spaan van de Skyliners en ik moet mijn commentaar van 23-01-2006 wijzigen. John zou ook de sax gespeeld hebben, maar dat was Joop Lamers, een andere muzikant dus.

Op foto 8323 kom je de Joop Lamers tegen die jij bedoelt, Gio. Joop is de vader van Monique, de toetsenvrouw/zangeres van de Bobby Setterband die onlangs een solo-single heeft uitgebracht.

Ilonka Biluska was begin jaren '70 de vriendin van John Lamers. John was zanger/basgitarist. Ik heb in die jaren met hem gewerkt in het John Lamers Kwintet voor artiestenbureau Jan Vis. Fantastische tijd en veel succes gehad. Saxofonist in dat kwintet was Ben Walraven(s?). Wie waren toen de toetsenist en zanger/gitarist?

Schitterend al die reacties over John Lamers. Echter geen een enkele reactie waarvan de echte werkelijkheid juist is! Als iemand het voor 100% allemaal zeker weet, is het de drummer van de band Cees and his Skyliners, waarmee John Lamers vanaf het begin van zijn opkomst tot aan ... mee heeft samengewerkt en nog altijd contact heeft, namelijk Jack Bierens.

Heeeej Henk, laat Jack s.v.p. effe corrigeren wat scheef zit. Anders blijft over John het verkeerde beeld bestaan en da's natuurlijk niet goed. Alvast bedankt voor jouw bemiddeling!

Ik kwam in de jaren 75-85 veel bij zowel Cees als John thuis. Mijn ouders waren met beide families bevriend en ik was bevriend met hun kinderen. Ik ben zelfs eens met de familie van Cees meegeweest op vakantie en heb op zijn dubbelnekgitaar gespeeld. Van John heb ik de originele proefdrukken van singles die ik nu nog koester.
De vrouw van John heet (toen althans) inderdaad Ilonka.
Later heb ik pas begrepen hoe "groot" Cees en John zijn geweest en kom ik nog steeds regelmatig mensen tegen die hen kennen, en hun optredens nog voor de geest kunnen halen. O.a. in zaal Maanen in Valkswaard.