De huizen op de achtergrond lijkt de Cyclamenstraat met op de hoek links de bibliotheek. In die straat ben ik geboren en heb er vele jaren gewoond. Om het park heeft in mijn herinnering een tijdlang een hek gestaan. In de winter als er sneeuw lag reden we met sleetjes van de helling in het midden van het park. En rolschaatsen op de rolschaatsbaan om het park heen. Ook stond er een grote boom, die er overigens nog steeds staat, met lange takken tot bijna op de grond. Daar gingen we aan hangen en dan maar heen en weer slingeren.

Inderdaad, dit is de Cyclamenstraat. Ik ben net even gaan kijken en dat blok klopt helemaal, tot op de dag van vandaag: de dubbele punten in het midden en die twee dunne witte streepjes ter hoogte van de eerste verdieping zijn die met hout betimmerde balkons. Wat opvalt is dat de Cyclamenstraat "even" kant met aansluitend het blok Ranonkelstraat naar de Chrysantenstraat nog niet gebouwd is, en dat dat nog park is. Het is rechts op de foto allemaal erg ruimtelijk. Die huizen moeten dus later, tussen 1931 en 1937 gebouwd zijn, gezien de plattegrond uit 1937 (zie foto 4393) waar die blokken er al wel ingetekend staan. Die kolossale boom is een beuk en in die boom barstte het overigens van de vleermuizen in de jaren 60-70. 's-Avonds kwamen ze in actie. 

Ik kan mij niet herinneren dat er om het park een tijdlang een hek heeft gestaan. Wel weet ik dat je NIET op het gras mocht komen. Het was verboden om zich op het gras te bevinden. Mijn broer Sjef, toen een jaar of vier, is destijds door de politie meegenomen naar het bureau omdat hij wel op het gras stond. Ja zelfs een klein menneke dat nog niet kon lezen kwam zo in aanraking met de politie. De hele buurt sprak er schande van.

De enige vorm van hek die ik me kan herinneren was erg laag, ca 20-25 hoog, en was een groen geschilderde ronde ijzeren buis. Dus "hek"? Wel veel eer. Maar ja, het moet nou eenmaal een naam hebben. En dat verboden op het gras: ik heb een berg politie achter me aan gehad. Ik kende de buurt als m'n broekzak, dus ze hadden altijd het nakijken.

Nick het hek, van ongeveer een meter hoog, stond er omheen in de jaren veertig-vijftig. Zie hiervoor foto 7169, daar kun je het zien. Later kwam er inderdaad een laag hekje.

Wat leuk om een oude foto te zien van het park. Is dit de orginele bank van steen of kwam die pas later? Want dat is wat ik me nog zo goed herinner, eentje bij de ingang aan de Hortensiastraat en de andere bij de Ranonkelstraat. Ik heb er heel wat tijd doorgebracht en vond het erg jammer dat ze vervangen werden.

Vera, er waren er destijds drie. Er was er ook nog een bij de ingang van de Cyclamenstraat, schuin tegenover de bibliotheek. En inderdaad alle van steen, met op diverse plaatsen namen erin gekerfd.

Helemaal correct hoor, ik was het vergeten omdat ik daar waarschijnlijk nooit gebruik van maakte.

Ik denk dat roest een einde gemaakt heeft aan die hekken en hekjes. Rond het Stadswandelpark was ook een hek en bij elke ingang stond een bord dat het park alleen toegankelijk was van zonsopkomst tot zonsondergang, dat was om te voorkomen dat jongelui het park zouden gebruiken voor amoureuze ontmoetingen. Het betreden van het gras was een ernstige zonde in die tijd. Kort na de oorlog werd er bij elk bankje een lantaarnpaal gezet. Kortom, niets werd nagelaten om de zedelijkheid van de Eindhovense jeugd te waarborgen.