Op het Servaasplein werd in de jaren '50 iedere morgen en middag vóór schooltijd gevoetbald door de leerlingen die van Tuindorp kwamen, tegen de leerlingen die van de andere kant kwamen, de Heezerweg: Tuindorp - Heezerweg dus. De doelen werden gevormd door de paaltjes die links van de fotograaf en achter hem door de gemeente waren geplaatst. Pas na de eerste bel zetten de voetballers zich in beweging om nog op tijd in de rij te kunnen staan.

De Fatimakerk werd ontworpen door mijn vader, architect ir. J.C. van Buijtenen (1909-2002), die kort daarvoor eerst de restauratie van de Fellenoord ter hand had genomen. Bij mijn weten werd van de Fatimakerk de eerste steen al in 1949 gelegd.

Zelf ben ik geboren in november 1948. Mijn moeder vertelde me dat ik de laatste Fatimaparochiaan was die in de Joriskerk is gedoopt. Ik weet het verder niet maar neem aan dat de eerste steen derhalve reeds in 1947 gelegd is. Overigens geeft de foto een prachtige kijk op de plaats waar ik kort voor de doop van ons jongste zusje Ineke een stevig robbertje heb gevochten. Inzet was van wie ze nu meer zusje was van mijn broer of van mij. Ik ben overigens ook nog misdienaar in die kerk geweest. Wellicht opgeleid hiervoor door Frans van Tuijl

Wat die eerste steen betreft: in mijn vorige bijdrage heb ik mij vergist. De kerkconsecratie is in 1949 geweest. Bij die gelegenheid kreeg de parochie een prachtige monstrans, eveneens ontworpen door mijn vader, ir. J.C. van Buijtenen. De monstrans is sinds kort in bruikleen verkregen door de Petrusparochie in Oisterwijk

Ik meende altijd dat de Fatimakerk, ontworpen was door architect Clement, zijn zoon Paul is Augustijn en in Veldhoven pastoor geweest. Pastoor van der Rijdt zou zich omdraaien in zijn graf. Het moest Ol Vrouwekerk zijn. Maria had geen filialen.
Mijn man Gerard heeft er heel wat missen gediend. Misschien kunnen jullie nog herinnerinen de kienavond van de misdienaars met de diepvrieskip als hoofdprijs. Deze kip moest dezelfde avond nog op. Al werd het nog zo laat. Bij de Akkermans familie kon meestal wel wat geregeld worden. We hebben daar en hele leuke tijd gehad.
Het misdienaarscollege allemaal vrienden, Nol van Iersel, Jan van de Ven, Harrie van de Moesdijk en Hein en Rob Akkermans, Jan Simkens, Joep Verheggen en Cuup Hofhuizen, Michel en Fred Willems.

Dat van die kip was mij niet bekend...maar mijn broers lieten nooit veel los over hun nevenaktiviteiten als misdienaar. Onze hele familie was danig aktief trouwens in de parochie. Mijn twee zusjes en ik zongen in het kerkkoor, onder de onvolprezen leiding van Antoon Maessen en mijn moeder deed vrijwilligerswerk in het 'Vossehool', (een soort clubhuis naast de kerk), al zou ik niet meer weten wat precies....

Eerst misdienaar, daar na acoliet, dat was de volgorde. En als er een begrafenismis overdag was kreeg je als misdienaar een paar uur vrij van school. Het was inderdaad een mooie vriendenclub en eens per jaar hadden we het misdienaarsreisje o.l.v. kapelaan Rath. Vaak naar de Belgische Ardennen, de grotten van Spa, karten. Stiekum bier drinken. En wat een gedoe met die misdienaarskleding. Toen we klein waren eerst die zwarte onderjurken met die knoopjes, later de aparte rokken en losse schouderflapjes. Pastoor van der Rijdt die steevast een extra scheutje miswijn wilde en van het water maar een druppeltje.

Yvonne Alewijns, wat een schande, mij vergeten. Alhoewel, ik was import, kwam van de Gerardusparochie maar vond mijn vrienden op het Augustinianum en daaromtrent in Tuindorp. Maakte daar ook muziek mee, onder andere met Gerard -je man- en we repeteerden danwel in een lokaaltje naast de kerk danwel op het koor in de kerk zelf. Feestelijk, meneer pastoor: zijn definitie van humor: grappig en toch leuk. Nol vroeg me om collega-acoliet te worden, mijn antwoord was dat zal ik mijn ouders eens vragen zo lagen die verhoudingen die tijd. Ben tot mijn 25ste acoliet geweest. Trouw, diende de 10-uur mis samen met jouw man, zag op naar het koor waar Han Strijbos met vingers aangaf hoe laat het de vorige nacht geworden was bij Café de Oude Joris van Jan Denis -ikzelf moest van m'n pa op tijd thuis zijn-. Heb nog frikandellen gegeten bij jullie laat in de nacht waarschijnlijk na een uitstapje (karten ofzo) met de misdienaars en acolieten. Mooie verhalen zijn er nog van de misdienaarsreisjes naar boer Dorus te Vessem, in wiens hooischuur wij mochten verblijven (behalve Harrie, die een eigen kamertje had in de boerderij).
(ik mag dan wel meer dan de helft van mijn leven elders verblijven: eens een Eindhovenaar, altijd een Eindhovenaar!)
(smeek me maar om verhalen en foto's)

Als aanvulling op de reactie van Yvonne Alewijns merk ik op dat vóór pastoor van der Rijdt, pastoor Meier de scepter zwaaide. Hij is zeer onverwacht als gevolg van een hartstilstand overleden.

Het spijt me Yvonne Alewijns, maar mijn vader, ir. Koos van Buijtenen, was toch echt de architect van de Fatimakerk. Ons gezin woonde op de hoek van de Willakkerstraat/Petrus Dondersstraat, al vanaf 1939, toen het Witte Dorp of Tuindorp net gebouwd was. Naar hun zeggen kregen mijn ouders van de gemeente een lijst van tweehonderd adressen mee, waaruit ze konden kiezen! Pastoor van der Rijdt volgde pastoor Meijer op toen deze plotseling was overleden, ik dacht in 1958 en schockeerde bij zijn aantreden de parochianen inderdaad met zijn uitspraak dat Maria geen filialen had. Erger nog maakte hij het door het Maria van Fatima beeld al meteen de eerste week te verwijderen van haar prominente plaats vooraan in de kerk en haar bij de achteruitgang een bescheiden plaatsje te geven. In tegenstelling tot de bescheiden en vrome pastoor Meijer zwaaide pastoor van der Rijdt inderdaad met zijn scepter en ging daarbij voortvarend zijn eigen gang. Nog vóór het Concilie goed en wel op gang was gekomen had hij de in de Fatima parochie de liturgie al hervormd, en toen een en ander aan het eind van het Concilie toch wat anders was uitgevallen sprak hij de woorden: We kunnen niet aan de gang blijven! en liet de liturgie verder verlopen volgens eigen regie en boekje. Toen ik in 1971 mijn eerste mis vierde in de thuis parochie ging dat dan ook met de rug naar het volk zoals dat werd genoemd.

Ere wie ere toe komt en als de kerk ontworpen is door mijnheer van Buijtenen dan heeft hij toch een kerk met een eigen gezicht neergezet. Ik ben er altijd graag gekomen.

Ik kan me je eerste mis nog heel goed herinneren Christof. Echter de beste herinneringen heb ik aan je broers Hugo en Ronald. Met hen heb ik als lid van de Burghsangers menig concert o.l.v J van Spaandonk gezongen. Ook mocht ik enkele malen op de koffie komen in jullie gezin. Ik was onder de indruk van de enorme ruimte welke jullie huis had. Begin 1970 ben ik Hugo en Ronald uit het oog verloren toen het koor opgeheven werd. Nadien heb ik Ronald nog vaak gezien in de omgeving van 'Kronehoef' alwaar uw moeder verbleef.

Als ik kijk naar de plattegrond van de kerk op bagviewer.geodan.nl/index.html
dan valt me op dat de kerk op die website uit drie delen bestaat. Het voorste deel krijgt daar het jaartal 1950 en het middelste en achterste deel het jaar 1948. Ik heb gemerkt dat deze jaartallen vaak betrekking hebben op de jaren van bouwvergunning. Zou het mogelijk kunnen zijn dat de kerk in eerste instantie in 1948-1949 gebouwd is onder architectuur van de heer Van Buijtenen (middelste en achterste deel) en dat de kerk vervolgens in 1950(-1951) is afgebouwd met het voorste deel onder architectuur van B. Clement? Wie kan hier iets zinnigs over zeggen?

Lijkt me een totaal onzinnige gedachte. Het zou betekenen dat de heer van Buijtenen, ontwerper van de Fatimakerk, lid van de parochie en woonachtig in de parochie op de hoek van de Wilakkerstraat en de Petrus Dondersstraat na twee jaar zijn geesteskind uit handen zou hebben gegeven. Zoiets gebeurt hooguit bij je overlijden.
Laat 'diejen' Clement nou in Gods naam in vrede rusten...en van Buitenen ook!