Correctie: De naam van de Banketbakker was Senecaut.

De naam van de banketbakkerij was Huize Senecaut. Mijn vader Jan dreef samen met zijn broer Gerard deze zaak. Wij hadden een tweede zaak in de binnenstad, in de Nieuwstraat links naast de Rijwielcentrale. Ik vind dat we inderdaad het lekkerste banketbakkersroomijs hadden van de stad! Ik heb zelf ook nog meegeholpen om het ijs te verkopen.

En het ijs werd verkocht bij de raampjes achter de boom en verkeersbord. En soms als ik ijs eet denk ik: "Toch niet zo goed als dat van Huize Senecaut".

Mijn opa en oma woonden een paar huizen verderop aan de Gestelsestraat 54. Ik ben als kleine jongen heel vaak met een dubbeltje in mijn hand naar dat loket bij Senecaut gelopen. Je kon dan kiezen tussen een ijsje van 10 cent of twee van 5 cent. Die laatste waren natuurlijk kleiner maar je had toch het idee dat je meer had; in elk geval in iedere hand een. En inderdaad, geweldig lekker ijs was dat, ik herinner me de smaak nu nog!

Geert overdrijft inderdaad niet als hij zegt dat Senecaut het lekkerste ijs van de omgeving verkocht. Het was dus echt schepijs dat dan of in een bekertje (van koek) geschept werd. Voor 25 cent werd er eerst een rond wafeltje in een RVS-vorm gelegd. Daarna werd die vorm afgestreken met ijs en vervolgens werd het weer afgedekt met een rond wafeltje. Als de dag van gisteren.

Ook mijn oma woonde om de hoek in de Staringstraat en als kind mochten we een ijsje van 15 cent gaan halen met een chocoladekop. Het was heerlijk ijs, een beetje gelig.

Bakkerij Senecaut van tante Lies Senecaut-Beelen en ome Jan. Oma Beelen woonde ongeveer 20 meter achter de positie van de fotograaf in de Gestelsestraat. Voor wat betreft de ijsjes heeft iedereen hierboven gelijk! Heerlijk, ome Gerard (Sjraar) stond dan achter het loketje. Maar in de bakkerij had je ook de lekkerste afvalrestjes!

Senecaut was ook de achternaam van de tweede vrouw van Petrus de Bont, de oud-beurtschipper en kastelein van het café aan 't havenhoofd. En diens zoon Harrie was ook bakker.

Erg leuk om het commentaar te lezen (o.a. van neef Leo Beelen!). Weten jullie dat het huis is gebouwd in 1929 door bouwbedrijf Koggel dat aan de overzijde in de Rivierstraat gevestigd was? Mijn opa Th.J.L. Senecaut heeft het huis laten bouwen voor zijn zonen voor fl. 28.000! Voor die tijd een smak geld.

En bouwbedrijf Koggel bestaat volgens mij nog steeds en wordt geleid door Jan Koggel. Hij heeft zijn bedrijf aan de Jan van Boendalelaan. Waarschijnlijk is dat dus achter in de tuin van zijn ouderlijk huis aan de Rivierstraat.

Bouwbedrijf Koggel bestaat nog steeds, dat klopt Gio, maar Jan heeft zijn huis aan de Rivierstraat verkocht en heeft een huis aan de Jan van Boendalelaan gebouwd.

De firma Koggel heeft in 1963/1964 het huis van mijn ouders gebouwd aan de Jacob van Maerlantlaan 6a. Mijn broer Geert woont daar nu. Dat van dat bijzondere ijs is zonder meer waar. Later kon je verpakt ijs krijgen van Vami, een stukje verderop in de Rivierstraat.

Vami had een magazijn in de Hallenweg. Daar werkten o.a. jongens van Witteboer, die in de Rivierstraat woonden, naast dakdekker Kamsteeg.

Een dochter van Senecaut was getrouwd met Kees de Rooy, eveneens een hele fijne banketbakker, die gevestigd was op Kleine Berg 41. Klopt dit?

Nee Lies, die informatie is niet juist.

Direct rechts naast Senecaut woonde in de jaren '60 de fam. Schoonderwalt.

Sjan Schoonderwalt was een vriendin van mijn zuster Greet.

En dit is dus ook de Schoonderwalt die op de Gestelsestraat een fietsenwinkel had. Vandaar dat Sjan nogal graag aan fietsen sleutelde en trouwens ook meer jongensstreken dan meisjesstreken had. Aardige meid, die altijd wilde helpen.

Familie Senecaut waren buren van familie Taphorn. Had men ook geen zaak voor aan in de Gestelsestraat? Firma Koggel was een vertrouwd adres en mocht daarom bij mijn oma (weduwe) ook de klusjes doen. Kinderen van Koggel junior hebben nog bij mijn kinderen op school gezeten. Een tijd geleden is helaas de enige wasserette die ook in bovenstaand pand zat gestopt. Studenten konden daar goed terecht en met een lege weekendtas naar huis. Overhemden werden er nog op speciaal verzoek gestreken. Ook velour gordijnen kon men er laten stomen.

Ik kan me herinneren dat wij in de jaren vijftig, nadat wij met het HH. Hartkoor de avond/nachtmis met Kerst gezongen hadden, getrakteerd werden op worstenbrood van bakker Senecaut. Tevens herinner ik mij dat wij als we terugkwamen van een schoolreisje getrakteerd werden op een ijsje van Senecaut. Ik proef het nog! Overigens dreef een broer van mijn vader in die tijd de kruidenierszaak op de hoek van de Gestelsestraat en de Helmerslaan. Waarschijnlijk was dat toen nog een De Gruijterfiliaal. Wij woonden toen aan de Brederolaan.

Jan, de kruidenierszaak op de hoek van de Gestelsestraat en de Helmerslaan was een ETOS-filiaal.

Giovanni, dank voor je aanvulling. Ik twijfelde eigenlijk tussen De Gruijter en de EDAH. Nu je ETOS zegt, herinner ik mij dat ook.
Overigens : heb jij nog herinneringen aan dan wel weet van Bakker Davids aan de Hoogstraat en de fam. van Lier die daar vlak naast woonde? In mijn herinnering was Tijn van Lier destijds een behoorlijk goede voetballer bij PSV.

Bakker (Franske) Davids ken ik goed. Hij kwam op de fiets door weer en wind met een mand voorop elke dag brood bezorgen bij mijn ouders in de Gladiolusstraat in Stratum. In de Geraniumstraat had hij een zus wonen.

Ik weet nog dat bij ons op de plaats heel lang een grote vrachtwagen van de Etos heeft gestaan, waar wij als kind altijd in speelden en toen hij weggehaald werd kreeg mijn moeder, als ik het goed heb, een bedrag van 200 gulden. In die tijd een heel kapitaal met negen kinderen.

Tijn van Lier zit momenteel in café De Tempelier in De Tempel. Hij was in de jaren zestig bevriend met Hans van het Hof, van het schildersbedrijf, ook op de Hoogstraat. Hij was inderdaad een goede voetballer.

Op Hoogstraat 181, het oude winkelpand, woont nu nog de zoon van Bakker Davids.

Mijn oma en opa Van de Laar woonden in de Gestelsestraat 25b. Ze hadden een hoedenwinkel Maison Elise. Later hebben ze er een stomerij in gehad. Hun andere zaak Maison Jeanette zat op het St. Trudoplein, beheerd door mijn moeder. Die zaak zat tussen Wenting en Kuypers van de Heuvel in. Er waren vijf kinderen, Jan, Karel, Antoon, Jane en Kitty van de Laar.

Bij Maison Elise kwam ik nogal eens, om boodschappen te doen voor mijn moeder. Nu staat mij bij dat het eerder een winkel was in naaibenodigdheden en zeker geen hoedenzaak. Ze verkochten er verder wel diverse stoffen en later hebben ze er inderdaad een stomerij bij gehad.

Maison Elise was van Karel van de Laar, zijn zus hielp vaak in de zaak, zij is getrouwd met een oud-ambtenaar van de gemeente Nuenen. Ik kom nu even niet op de naam. Ze verkochten stoffen en naaigaren zoals Gio al zegt en hadden een ontvangst voor de stomerij. Karel kan ik me nog goed herinneren, hij heeft nadien nog een zaak gehad op het Brucknerplein. Ze verkochten ook nylons en dameskleding.

De stomerij is er later bijgekomen. De zaak werd gedreven door mijn oma Antonia. Mijn opa Jan van de Laar werkte bij de spoorwegen. Karel (inmiddels overleden) had twee zusjes Sjan en Kitty en twee broers Jan en Antoon (mijn vader). Ik heb jammer genoeg geen foto's van het pand zelf (indien iemand mij er toevallig aan kan helpen, graag).

Ik woonde tot eind 60er jaren tegenover de St. Lambertuskerk. In de 50er jaren heb ik nog in de vakantietijd voor huize Senecaut de gebakjes rondgebracht. Soms in één keer vier van die kisten op elkaar, en dit altijd op de fiets. Mooie herinneringen aan die tijd. Vooral de te verwerken pure chocolade in de banketbakkerij was overheerlijk.

Ik heb zelf in de Rivierstraat gewoond op 23 tegenover Bakkerij Vriens, dus heel goed bekend. Alle genoemde namen ken ik, maar naast Senecaut in de Rivierstraat woonde Peijnenburg. Daarnaast Ballegooi en dan op dat bovenhuis Lindemans. Vervolgens op 23 woonde ik zelf, Jansen. Dan van de Heuvel, fam. Stal en Bex, Kamsteeg, Van de Witteboer. Naast Koggel is een winkeltje geweest met o.a. speelgoed, nu is het een drankwinkel. Daarnaast woonde Burghouts en Vriensen Kantelberg.

In het hoekpand, naast bakkerij Vriens, zat eerst de Vami-ijsgrossier (fam. Van de Broek). Deze is later verhuisd naar de Hallenweg. En ja, ik was elk vrij moment tussen het ijs te vinden! Reed ook door heel Eindhoven om de in wollen dekens verpakte dozen ijs, met mijn fiets, af te leveren bij mensen die vanuit huis de ijsjes verkochten, maar ook bij de ijsventers die in hun witte bakfietsen op mij stonden te wachten. In de Rivierstraat werd toen het pand overgenomen door de familie Kantelberg. Pa Kantelberg en zoon Jack in de autorijles en zoon Peter met gebruikte bromfietsen. Tussen huisnummer 9 en de Hoogstraat was er een ingang/pad naar een timmerbedrijf. In dit pad was er een luik in de achterkant van een pand van de Hoogstraat. Hierdoor werd met enige regelmaat met de schop een vrachtwagenlading dikke zwarte pasta gelost. Dit was voor de verf/moffel-afdeling van de fietsfabriek.

Volgens mij had Familie Peijnenburg eerder hun kruidenierszaak aan de Kleine Berg. Marie Peijnenburg-Cox was familie van mij, volgens mij ook van Arthur van Ganzewinkel. Ze hadden twee dochters. Op de Kleine Berg was hun winkel naast Baijens. Winkelketen volgens mij VeGe. Ik weet niet wat de afkorting betekent.

Nog even over de fam. Koggel: zij woonden eerder op de Scheidingstraat 96 (op 98 woonde ik). Jan en ik speelden veel met elkaar, maar gek genoeg herinner ik me alleen dat we vaak ruzie hadden. Ik neem aan dat dat aan Jan lag?

Jan heeft indertijd het bedrijf overgenomen van zijn vader Johan en woont momenteel in de Jan van Boendalelaan. Ik was bevriend met zijn broer Peter en mijn zus was bevriend met de zus Marjo.

Ik ben op de naam Th. J. L. Senecaut gaan zoeken omdat ik bij het vele opruimen dat ik de laatste tijd doe, een ingelijste tekening aantrof van de Gennepermolen. Getekend door deze Th.J.L. Senecaut met jaartal 1942. Mijn geboortejaar toevallig. Maar voor mij was het belangrijk dat daar de Gennepermolen op staat. Omdat ik in de begin jaren 1950 daar vanuit Stratum, Anjelierstraat naar toe fietste om zangzaad en milet te gaan halen voor de kanaries en zebravinken bij ons thuis. Ik kreeg dat lijstje van een tante van mijn vrouw omdat ik het daar aantrof en vertelde dat ik dat een prachtige herinnering vond aan die wekelijkse fietstocht. Ik was toen ongeveer 25. Dus zo'n 50 jaar geleden. Die tante woonde ook in de Gestelsestraat, kwam uit Reusel, heette met haar meisjesnaam Van Gompel, Voornaam Leen (van Helena) en was getrouwd met een aannemer die waarschijnlijk ?? Snijders heette.
Ik ben benieuwd welke herinneringen ik nu veroorzaak. Ben al eens een keer eerder met indhoven in Beeld in contact gekomen vanwege "De Beatrixkade" waar ik mijn eerste werk vond in 1956.