In 1967 had de vliegbasis Eindhoven zelfs een eigen Demo-team onder de naam Whiskey-Four '67. Ze vlogen met de Republic F-84F Thunderstreak waarvan er niet minder dan 7 stuks een speciaal kleurenschema kregen. Het team heeft maar kort bestaan en nooit officieel opgetreden.
Na een vliegongeval (op 05 juni 1967) met een van hun kisten waarbij de piloot Piet Schuur om het leven kwam was het afgelopen met demovliegen van het Whiskey-Four '67 team.

Indien je meer over de geschiedenis van W4 wilt weten dan kun je de heer N.A. de Groot benaderen in Enschede. Deze persoon heeft erg veel info en foto's over W4 en heeft evenals mijn vader veel met de Jacht Vlieg School te maken gehad.
Door de crash van Liem en Sommer is er veel veranderd in het veiligheidsaspect van demoteams. Aanvulling: er staat een T33 in de W4 kleuren als poortwachter op vliegbasis Woensdrecht (licht met donkergroen, geen beige).

Ik was op de bewuste juni dag in 1965 op weekendverlof. Ik was als brandweerman op de schuimbluswagen gelegerd op vliegbasis Woensdrecht en heb het Whiskey Four team tientallen malen zien oefenen, en telkens weer was het een lust voor het oog. Ook de vliegers kenden we als brandweer goed. Ik heb nog een dia thuis liggen, tijdens een oefening gemaakt vanaf de brandweerwagen. Ik kan me nog goed herinneren dat er grote verslagenheid was onder het personeel van de brandweerkazerne. Bedankt voor de prachtige foto op de site.

Helaas moet ik constateren dat veel woorden hier geschreven over Whisky-Four bezijden de waarheid zijn. Allereerst wordt Whisky geschreven zonder 'e'; simpelweg omdat de initiatiefnemer van het team een pure Schot was: Flight Lieutenant Geoffrey Willson. Hij was gedetacheerd bij de JVO (Jacht Vlieg Opleiding) op Woensdrecht (Wdt) omdat toen nog met de Gloster Meteor Mk IV werd gevlogen. Het team heette toen ook 'Whisky', naar de W van Woensdrecht en de echte Schotse whisky die Willson altijd dronk. Hij haatte elke andere soort whiskey! Het team vloog toen ook nog met vijf kisten, waarbij Toon van Oorschot (toen nog eerste luitenant) de vijfde kist bemande. Met het uitfaseren van de Meteors kwam het 313 sqn van Volkel naar Wdt. Het lestoestel werd toen de T-33A. Kapitein Peter Wierikx nam de leiding van het team (Willson ging terug naar de RAF) over en vanaf dat moment werd met vier T-birds gevlogen: Whisky Four dus !
Het hele team heeft dus absoluut niets met Eindhoven van doen! Later nam kapitein Nico de Vrij de leiding van het team over, waarbij zelfs het Kanaal werd overgestoken om tijdens de in Engeland vermaarde 'Battle of Britain' op een vijftal bases te demonstreren; eerst op Leuchars AB, later verschillende keren vanaf Waddington AB, nabij Lincoln. In het begin van de zestiger jaren nam kapitein Henk van Dommelen het leidersstokje over van De Vrij waarna het pas echt internationaal werd. In Turijn (1965?) werd tijdens de Europese Kampioenschappen een eervolle tweede plaats bereikt, achter de Italiaanse winnaar: de Frecce Tricolore die met de Fiat G-91 vloog. Bij terugkeer wilde W-4 ook 'roken', evenals de Frecce Tricolore, maar de KLu wilde geen geld in het team steken; het was en bleef vrijetijdswerk. De TD heeft toen eigenhandig een rooksysteem ontwikkeld, waarbij vanuit de overbodig geworden water/alcoholtank dieselolie in de hete jet van de motor werd gepompt. Het gevolg was een stinkend zwarte rook. 8 Juni 1965, tweede pinksterdag, was een zwarte dag. Tijdens de Open Dag op Wdt crashten de kapiteins Ruud Liem en kapitein Hans Sommer. Zij vlogen per se niet tegen elkaar, dat is een puur verzinsel. Sommer haakte met zijn rechtertip de bomen, waarna de kist explodeerde toen Liem al optrok. Door de explosie verloor hij een deel van de vleugel en crashte eveneens. Een jaar later, in 1966, kreeg het team zijn typisch groene kleuren, maar alles bleef 'hobby'. Door een te druk leerlingenprogramma en door de overplaatsing naar Twenthe ging het team helaas ter ziele. Van de invitatie om tijdens de opening van de Wereld Tentoonstelling in Canada te demonstreren is nooit meer iets terechtgekomen. In 1967 vond Eindhoven het nodig een team te formeren en om met een goed naam van start te kunnen gaan werd gekozen voor 'Whisky Four '67'; ik heb dit nooit anders gezien dan als plagiaat! In 1995 is op Woensdrecht nog een reünie georganiseerd voor vliegers en techneuten. Een grandioze dag was dat, waarbij ook mevrouw Sommer en mevrouw Liem, alsmede haar beide kinderen aanwezig waren. Bij die gelegenheid is de M-51 (waarin Van Dommelen altijd vloog) in de originele kleuren gespoten en als poortwachter weggezet.

Beste Piet H.B. Michielsen, wij kennen elkaar. Ik heb 40 jaar bij de Klu gewerkt, bij de SMW. Ik heb ook de crash gezien, maar volgens mij raakten de toestellen elkaar wel met de vleugeltips. Het gebeurde vlak boven mijn hoofd. Het ene toestel stortte neer net binnen de vliegbasis. Ik dacht toen nog, het tweede toestel red het nog wel, maar het stortte ook neer net buiten de basis. Maar hoe dan ook het was heel triest.

Hierbij wil ik iedereen laten weten dat mijn vader Willem Blaauw op 5 juni 2010 is overleden te Emmen. Hij was een van de vliegers bij dit team. Hij heeft altijd met glans in zijn ogen over alles gesproken. Vliegen was alles voor hem. Na een crash met een helicopter in 1977 is het voor hem nooit meer hetzelfde geweest. Bedankt voor dit stukje geschiedenis dat hij toen heeft kunnen maken.

Beste Ingrid. Toevallig las in vanmorgen in 'de Telegraaf' de overlijdensdavertentie van uw vader, Willem Blaauw! Het was wel even schrikken, maar good old Willem heeft toch een respectabele leeftijd bereikt, zeker in zijn vak en in die, bepaald niet ongevaarlijke, periode. Willem was zo'n beregrote, vriendelijke noorderling die zich bij de JVS, eerst als vlieginstructeur op de Gloster Meteor, later op de T-bird, bij iedereen geliefd wist te maken. Ook was in het Whisky Four demoteam een betrouwbaar en strak vliegend lid. Hij was bij iedereen geweldig gezien en nooit zal ik sloffende, ietwat traagschuddende man vergeten. Mijn innige deelname gewenst Ingrid, voor u en voor uw familie. Uw vader blijft in mijn herinnering als een dijk van een vlieger en een betrouwbare kompaan.

Op 8 juni 2010 maakte Aoo Klu b.d. Piet H B Michielsen, kronikeur, geschiedschrijver en vraagbaak w.b. de historie van Whisky-4, zijn laatste bijdrage voor deze interessante site. Op 2 aug 2010 is hij overleden aan de gevolgen van acute leukemie die in dec. 2009 bij hem werd vastgesteld. Piet was medeoprichter van het Scheldebaken, het blad van en voor het personeel op de vliegbasis Woensdrecht. 'Geen woorden meer', staat er boven zijn bidprentje. En nu ook op zijn grafsteen. Voor wie hem heeft gekend, is een goede vriend heengegaan.

Het foto onderschrift wekt de indruk dat het Whisky-4 team op de Vliegbasis (Vlb) Eindhoven was gestationeerd. Het team is zoals in andere commentaren al is aangegeven opgericht op de Vlb Woensdrecht in 1956 en is altijd op Woensdrecht gebleven.
De fatale crash lijkt het 't begin van het einde te zijn voor Whisky-4. Maar niet voor de toenmalige Bevelhebber der Luchtstrijdkrachten, luitenant-generaal-vlieger A.B. Wolff. Die vraagt kapitein-vlieger Henk van Dommelen in 1966 de draad weer op te pakken en op Woensdrecht een nieuw Whisky-4 team te formeren. Het team bestaat dan opnieuw uit Van Dommelen zelf als teamleider en de eerste luitenants Arend Roest, Willem Jaski en sergeant-vlieger Ben Drenth. Ook de vliegtuigen zelf krijgen een nieuwe outfit: lichtgroen met donkergroene biezen. Bij het 10-jarig jubileum van Whisky-4 op 23 juni 1966 wordt het nieuwe team gepresenteerd. Er volgen nog optredens op Brustem, Beek, bij het 700-jarig bestaan van de stad Tholen en de traditionele deelname aan de Battle of Britain Memorial Day in Engeland. Maar lang heeft het allemaal niet meer mogen duren.
Op 6 oktober 1966 vindt op Woensdrecht een optreden van Whisky-4 plaats. Dat gebeurt tijdens een 'Wingparade' bij de brevettering en beëdiging van een klas jonge jachtvliegers. Pas later blijkt het 't laatste optreden te zijn geweest van het roemrijkste demoteam dat de Koninklijke Luchtmacht ooit heeft gehad. Door de grote druk op het lesbedrijf van de Transitie Vliegeropleiding (TVO) hebben de vliegers van Whisky-4 steeds minder tijd om te oefenen. Bovendien kunnen de vliegtuigen moeilijk worden gemist voor het lesbedrijf. Daarop wordt besloten het team op te heffen en komt er een einde aan een imposant deel Nederlandse luchtvaarthistorie op de vliegbasis Woensdrecht.
Generaal Wolff probeert in 1967 Whisky-4 nog eenmaal opnieuw van de grond te helpen. Bij het 314-Squadron op Eindhoven wordt een team geformeerd met vier Republic F-84F Thunderstreaks. Whiskey-Four-67 (let op de Ierse schrijfwijze van Whisky) bestaat uit de vliegers K.N. (Kees) van der Windt, K. Bakker, R. Willemsen, D.M. van de Velde en P.C.A. (Piet) Schuur. F.L.J. van Rijswick fungeert als reserve. In totaal worden zeven F-84F's in weer een nieuw kleurenschema gespoten. Als op 5 juni 1967 bij het oefenen van een bomb-burst boven de vliegbasis Eindhoven eerste luitenant Piet Schuur verongelukt, wordt het team ontbonden. Dát is het definitieve einde van Whisky-4.
Vliegtuigen en vliegers mogen bij de herstart van het team weliswaar van Welschap afkomstig zijn, het Whisky-Four-67 demoteam is nooit het 'eigen' team van de Vlb Eindhoven geweest. Het is een luchtmachtteam dat het publiek de professionaliteit en inzetbaarheid van vliegers en vliegtuigen wil laten zien. Inzet en optreden zijn aangelegenheden van de Luchtmachtstaf zelf. Bovendien is het een perfect PR-instrument voor de Koninklijke Luchtmacht.
Het 'Whiskey-Four-67' team op Eindhoven heeft nooit gevlogen met de Lockheed T-33A T-Bird zoals op de foto , maar met Republic F-84F Thunderstreaks. De Thunderstreaks van het team waren niet zilverkleurig maar lichtgroen met een donkergroene striping. Het bekendste team was "Whiskey Four", die vlogen met de Lockheed T-33, een tweezitter die werd gebruikt voor trainingen. Zilverkleurig met "lichtgevende" oranje tiptanks. De 3e, 4e en 5e zin van het onderschrift heeft niets te maken met Welschap. Evenmin is er een verband met het eerste deel van de tekst.
Loe M.M. Baltussen, LtKol KLu b.d, oud-Luchtmachtvoorlichter.

Aan de heer Michielsen: de T-33A die in W4-kleuren als poortwachter is opgesteld op vliegbasis Woensdrecht is in werkelijkheid de 51-17411/M-54. De M-54 heeft jarenlang in originele kleuren dienst gedaan als poortwachter bij de KMA in Breda. Later is dit toestel omgespoten in W4-kleuren met de nepregistratie 51-6953/M-52. De M-54 was in die laatstgenoemde hoedanigheid nog te zien op de open dagen van het 75-jarig jubileum van de KLu op de vliegbasis Deelen in juli 1988. Later datzelfde jaar is 't toestel inderdaad verhuisd naar Woensdrecht en is daar al vanaf 1988 als poortwachter "actief". Op een gegeven moment is 't toestel vervolgens voorzien van een andere nep-registratie: 51-6528/M-51. Gezien uw verhaal verwacht ik dat dit rond 1995 geweest is; ik denk kort voorafgaande aan - en mogelijk ter ere van - de door u genoemde personeelsreünie in dat jaar. De échte M-51 is door onze overheid destijds verkocht aan de luchtmacht van Honduras en kreeg daar de registratie 222. Overigens heeft de M-54 in werkelijkheid nooit voor W4 gevlogen. De échte M-51 en de échte M-52 hebben dat beide wél. Het beschilderen van bewaarde oude vliegtuigen in de nepkleuren en -kentekens van historische exemplaren is overigens heel gebruikelijk bij luchtmachten over de gehele wereld. Ik hoop dat u wat heeft aan deze aanvullende informatie.

Mijn neef, Piet Schuur, crash op 05-06-1967. Overleden 11-06-1967. Hij was voor mij een held.

Piet en ik hebben samen op de MULO in Putten gezeten. Hij was toen al weg van alles wat met vliegen te maken had. In de zomervakantie zat hij op zweefvliegles in Terlet en hij heeft mij een keer meegenomen op een korte vlucht, in een Gö-4? Toen hij eenmaal op de vliegersopleiding zat, sprak ik hem niet zo veel meer, hij kwam wat minder vaak naar huis. Net als voor A. Brak was het voor mij ook een hele schok, toen ik van de crash hoorde.
Heeft iemand voor mij het exacte kleurenschema van de Whisky-Four F-84F-kisten en is het ook bekend welk P-nummer de verongelukte Streak had. Foto's die ik heb kunnen vinden zijn te onduidelijk en qua kleur ook niet erg betrouwbaar.

Bedankt voor het bericht over mijn oom Piet. Het klopt. Zijn vader, mijn oom, was politieagent en woonde met mijn tante in Putten. Er waren drie broers. De oudste was Gerrit, ook vlieger bij de luchtmacht. Piet was de middelste. Hij is verongelukt met de P-232 F-84F (ongelukkigerwijs met zijn hoofd terecht gekomen op het hek aan de rand van de vliegbasis Eindhoven. Zijn toestel is te vinden op een foto op internet (in kleur) in formatie (vier vliegtuigen).

Sorry, foutje. Ik schreef daarnet "mijn oom". Dat moet zijn mijn neef Piet. Ik was toen tien jaar. Zoals ik eerder schreef, is hij verongelukt met de P232 F-84F en de kleurstelling is te vinden op internet/foto van de vier Thunderstreaks. De P-226 hangt trouwens in het nieuwe luchtvaartmuseum in Soesterberg. Zeer de moeite waard om daar eens te gaan kijken. Buiten is een speciale gedenkplaats, halfrond in steen met de namen van alle omgekomen luchtmachtmensen, waarop zijn naam ook staat.

Ik heb wel een paar kleurenfoto's gezien, maar ik kan niet opmaken wat de kleuren zijn. Lichtgroen en donkergroen? Ik had verwacht meerdere foto's tegen te komen, maar het zijn er eigenlijk maar twee.

De unieke, bijna 40 minuten durende YouTube-demo belicht niet alleen de achtergronden van het Whisky Four-team maar laat ook zien waartoe de mannen in hun T-33's in staat waren. Klik https://www.youtube.com/watch?v=rszD5is7WV4.

In 1966 of 1967 heb ik samen met twee andere collega's een ouderdag georganiseerd op de LKS in Schaarsbergen. Met medewerking van toen de Cdt CLO de Commodore Mulder hebben wij toen het demoteam Whisky Four bereid gevonden om een demo te vliegen op Deelen. Het waren toen nog T-33 toestellen. De Cdt was toe de Kapt. van Dommelen. Wie kan mij helpen over gegevens van deze dag b.v. foto's of krantenknipsels? Ik zou heel blij zijn met info.

Hr. Verboom, het demoteam Whisky Four is in 1965 opgegeven, na de crash van 8 juni 1965.

Sorry, hr. Verboom, in 1966 heeft het team nog even bestaan.