Bijdrager Paul Meuwese
Jaar: 1966
Locatie 1.:Gestel |712 Oude Spoorbaan |St Lambertusstraat
Onderwerp.: Horeca |Cafés |Gestel, Herberg Guus Geluk / De Queens Pub
De Herberg, Lambertusstraat 42
Beschrijving | W.M. van Vugt, eigenaar van pand Lambertusstraat 42, verbouwde in 1965 deze onbewoonbaar verklaarde woning tot bedrijfspand. Van bouwval tot gezellige kroeg, waar culturele voormannen en wethouders zich aan de tapkast nestelden. Het kunstzinnig café was bedoeld voor kunstenaars om tentoonstellingen te houden. Echter in 1966 dreigt sluiting van een der smaakvolste etablissementen van Eindhoven, aldus de krant, omdat er geen vergunning was aangevraagd: legeskosten toen fl. 2,50. Caféhouder Rob van Geloven mocht uiteindelijk zijn zaak De Herberg open houden. Het haalde verschillende malen de kranten. Op de foto eigenaar Wim van Vugt achter de tap in het Kunstenaarscafé aan de Lambertusstraat 42. |
---|---|
Geplaatst op | 18-07-2006 |
Reacties
Naam: Arthur van Gansewinkel
Wellicht is er in de Herberg ooit een verdwaalde wethouder gesignaleerd, ik kan het me niet herinneren. Ik ben persoonlijk naar de politie gegaan met foto's in een poging de Herberg open te mogen houden. Wel bekende bezoekers zijn geweest: Thijs Vossen, Pete Smissaert, Armando, Louis van der Beesen, Chris de Wijs en Anneke Overweel. Thijs Vossen regelde altijd het tentoonstellingsgedeelte. De meeste anderen waren/zijn kunstenaars m.u.v. Armando, ook wel kunstenaar, maar in het lied en niet als kunstschilder.
Er was altijd wel iets te doen en het was er structureel gezellig. Pete Smissaert gaf er ook goochelavonden. Er was ook eens een illusionist. Ik heb er zelfs ook nog de tap gehanteerd, die Ronald van den Boorn, Harrie Mens, maar vooral Gerrit Vogels uitbundig gebruikten. Ik kan dit alles weten, want tot 8 maart 1967 kwam ik daar elke dag. Ik heb nog ergens een foto waarop ik met Rob van Geloven piano speel.
Naam: Marga van Vugt
Citaat uit De Volkskrant woensdag 26 oktober 1966: Drie Eindhovense wethouders zijn in hun enthousiasme voor deze toekomstige Krabbedans in hoogsteigen persoon verschillende malen aan de gezellige tapkast van De Herberg verschenen om de dynamische initiatiefnemers toe te klinken. (In het kunstzinnig verbouwde kroegje waren er plannen voor uitbreiding met een expositie voor noodlijdende beeldende kunstenaars.) Sinds echter op gemeentewerken werd ontdekt, dat alles zonder vergunning en in strijd met de raadsbesluiten werd verbouwd, hebben de wethouders hun dorst kennelijk elders gelest.
Naam: Arthur van Gansewinkel
De Herberg was inderdaad een onbewoonbaar verklaarde woning. Alleen de begane grond kreeg een vergunning. Het bovenste gedeelte van de woning is altijd beschouwd als onbewoonbaar, ook nadat de Herberg in gebruik was genomen, en mocht dus niet bewoond worden. Ook de achterplaats die zo mooi opgeknapt was en een ware metamorfose had ondergaan, mocht niet gebruikt worden om klanten te serveren. Momenteel is volgens de gemeente voor het zitje aan de voorkant een vergunning verleend om tot 23:00 uur te schenken. Na die tijd mag dat niet meer.