In 1882 kwam J. Bruning sr. vanuit Amerika naar Eindhoven en richtte daar een fabriek voor houtbewerking op. Hij was vanaf de stichting directeur, later president-directeur van het bedrijf tot zijn dood op 13 augustus 1934 te Eindhoven. Zijn zoon J.R.H. Bruning volgde hem als directeur in 1915 op.
Op 1 september 1942 werd de NV Houtindustrie Picus omgezet in een commanditaire vennootschap de CV
Houtindustrie Picus. De heer J.R.H. Bruning en mevrouw De Waal-Bruning zijn beherende vennoten.
Het bedrijf werd ingericht naar het voorbeeld van het bedrijf dat de vader van J. Bruning sr. in Duitsland (J. Bruning und Sohn) exploiteerde. De keuze van Eindhoven als vestigingsplaats was te verklaren uit het feit dat zich in deze streek veel sigarenfabrieken bevonden. Bruning legde zich toe op de fabricage van sigarenkistjes. De vestiging van het bedrijf langs het Eindhovens Kanaal was te verklaren vanwege de aanvoer van hout, voornamelijk vanuit Afrika en Cuba. Rond 1910 werd het bedrijf uitgebreid met een grote fabriekshal, waar de fabricage van triplex een aanvang nam. In 1911 volgde de omzetting tot de NV Houtindustrie Picus (Picus is de latijnse naam voor specht).
De Picus-organisatie omvatte na 1942 de volgende takken:
- NV Exploitatiemaatschappij Picus (voorheen Amfortas): eigenaar van de fabrieksgebouwen en -terreinen en huizen. Deze worden verhuurd aan de CV Houtindustrie Picus.
- CV Houtindustrie Picus: inkoop, fabricage en verkoop van hout en houtproducten
- NV Picus Handelsmaatschappij
- NV Picus Belge.
De productie van de Picus ondervond in de loop der tijden verandering. Zo legde men zich vanaf 1937 toe op de productie van deuren. De productie van sigarenkistjes bleef, maar nam een niet zo belangrijke positie meer in. Belangrijker werd de productie van triplex. Picus was vanaf 1911 lange tijd de enige fabriek in Nederland die zich met de productie van triplex bezighield.
Bron: RHCe (A-484)

Robert von der Nahmer had begin 1924 een gesprek met directeur J. Bruning jr. in verband met een mogelijke indiensttreding. Bruning zag wel iets in de aankomend scheikundig ingenieur en gaf hem vooruitlopend op zijn arbeidsovereenkomst een aantal lijm-recepten om die te bestuderen. Von der Nahmer werd op 1 augustus 1925 in dienst genomen, nadat hij het ingenieursdiploma had behaald.
Hij werd in september 1930 benoemd tot onderdirecteur van de NV Houtindustrie Picus. Op een lijst van
functionarissen wordt vermeld dat Robert von der Nahmer belast was met Arbeidszaken (maandsalarissen); Personeelsafdeling en de Wetenschappelijke afdeling. Hij ressorteerde rechtstreeks onder J.R.H. Bruning, directeur van de NV Exploitatiemaatschappij Picus. De afdeling Personeelszaken omvatte de onderafdelingen Arbeidszaken (aannemen en ontslag van personeelsleden), Tariefbureau (tarieven mbt werkmethoden) en Sociale Zaken (ziekteregistratie en maatschappelijk werk). De Wetenschappelijke Afdeling bestond uit een laboratorium met proeffabriek, de wetenschappelijke bibliotheek en documentatiedienst en de octrooi- en merkenafdeling. Von der Nahmer zelf publiceerde veel in verschillende vaktijdschriften over de fabricage van triplex, waarbij vooral de technische kant van dat proces zijn belangstelling had. Op 31 augustus 1948 nam Von der Nahmer ontslag bij de Picus omdat hij zich niet meer kon verenigen met het beleid van de directie. Met ingang van 1 oktober 1948 trad hij in dienst de NV Philips, waar hij de functie kreeg van Hoofdingenieur Glas en Keramische fabrieken. Ook daar was hij werkzaam in de sector personeelsbeleid en had een grote deskundigheid op het gebied van de loonvorming en de organisatiekunde. Hij had zitting in diverse commissies die zich met die problematiek bezighielden.
Bron RHCe (A-484)

Mijn oom is Piet Frenken en werkte na WO2 bij PICUS als baas/chef. Hij is overleden in de jaren 70. Mijn tante overleed in 1993. Graag wil ik meer weten over zijn leven. Ik weet onder andere dat hij werkte bij Picus Tongelre voordat hij ziek werd.. Hij woonde in Stratum o.a Heezerweg