Jan Kersten was bij zijn klasgenoten vooral bekend om zijn grenzeloze fantasie. Hij richtte op: de bende van de Zwarte Hand. Menig woensdagmiddag is besteed aan dit thema. Niet zozeer de echte activiteiten van de bende kosten veel tijd, nee: het ging vooral om plannen maken en spannende avonturen verzinnen. Geweldig!

Ik wist niet eens dat deze foto bestond. Geweldig om hem hier terug te zien.

Fantastische foto. Jaren later zat ik ook in het 'koffie-team', in de zesde klas bij Frater Hermanus en na diens vertrek bij Meester Peters. Ik geloof met (Joost?) Rutten. Als ik die perculator-koffiekan zie op de foto, komen de beelden en geuren van dat kleine keukentje vooraan in de school direct weer terug. In 1969-'70 was het allemaal nog exact dezelfde sfeer als hier op de foto, in 1960-'61.

Ook ik ben nog lid geweest van de Bende van de Zwarte Hand. Regelmatig ging de club op woensdagmiddag richting De Malpie. Er werden dan twee groepjes gevormd en moest er "gevochten" worden. We kregen dan van Jan de te volgen strategieën tot in detail uitgelegd. Prachtig. De eerste keer dat ik ver van huis was, was samen met Jan Kersten naar Den Bosch met een bezoek aan de St. Jan en de Bossche stadswallen. En dat, ja zeker, helemaal op de fiets. Ik zat toen in de 5e klas bij frater Alexandro (met borstels gooien kon hij, en ook de leerlingen met de koppen tegen elkaar slaan). Frater Bellarmino was toen hoofdfrater. Ik heb toen nog een keer samen met o.a Benny Brekelmans in een toneelstuk gezeten dat door frater Bellarmino werd geregiseerd. Ik was toen koning en Benny stond met een waaier langs mijn bed en troon. De eerste woorden die Benny moest zeggen waren : "Hier moet nu arme Sam de hele nacht waaiwaaien". Dit toneelstuk werd toen opgevoerd in het Oude Torenzaaltje. Frater Bellarmino een heel aardige gemoedelijke frater, een duidelijke tegenpool van Frater Alexandro. Toen ik overging van de 5e naar de 6e klas ging frater Bellarmino weg en kwam frater Hermanus. En als je daar goed oppastte werd je beloond met het oneindige verhaal van "Sjefke". Waar zoog frater Hermanus het verhaal vandaan, maar het was wel doodstil in de klas. Je kon dan echt een speld horen vallen en je zag aan het gezicht van frater Hermanus hoe hij van ons genieten genoot.Wie heeft er trouwens niet de bel mogen luiden in de 6e klas om 12 en 16 uur en met het speelkwartier. Ik heb dat zware ding verschillende keren in m'n handen gehad.