Tegenover dit gebouw lag een cafe met speeltuin. Zie foto 417

inderdaad, hele andere omstandigheden en het heeft best lang geduurd voor daar een beetje verandering in kwam. ik weet nog dat ik, als kind van een jaar of zes, verdwaalde in de gangen van de inrichting en op een afdeling terecht kwam waar ik, achter een getralied raam, een man vastgeketend zag zitten. dat heeft enorme indruk op me gemaakt.

Er ontstond in de 50er jaren ook een wisselwerkings-economie in de buurt van de Inrichting, bij de patienten zaten goede vaklieden. Van een patient een behanger stoffeerder is mij bekend dat hij buiten de Inrichting er stevig op los beunde. In zijn weinige vrije tijd als hij zich buiten het afgesloten terrein mocht begeven, had hij een flinke klantenkring opgebouwd. Hij kwam tijd en handen te kort om de aangeboden klussen tegen betaling te verrichten. Dit was natuurlijk niet geoorloofd maar hij leverde wel vakwerk tegen een gereduceerde prijs. Hij was blij met een aanvulling op zijn zakcentje.

In die tijd kwam regelmatig een mevrouw uit Rotterdam bij ons logeren. Haar man werd verpleegd in de Inrichting. De reden was dat ze haar man dan enkele dagen achter elkaar kon bezoeken. Haar inkomsten waren geen vetpot en het reisgeld met de trein kon ze amper opbrengen. Als vergoeding werden wij dan met de vacantie bij haar in Rotterdam uitgenodigd.

Deze Inrichting is een grote werkgever geweest, zowel in de medische- en verzorgende sector en civiele diensten die verricht moesten worden. Het personeel dat daar werkte woonde niet alleen in het rooie dorp. Maar er woonde ook personeel in mijn woonomgeving. Namen die ik ken van toen zijn: hr.van Rooy, hr. en mevr. Schipper, hr. Veldman, hr. Levens.

De gebouwen werden gebouwd en ontworpen door het Bureau van de Rijksbouwmeester der Onderwijsgebouwen (misleidende naam: het was de gebouwendienst van het Ministerie van Onderwijs Kunsten en Wetenschappen, voor 1918 van Binnenlandse Zaken, waar gezondheidszorg onder viel). Vanaf 1922/'24 ging deze Dienst op in de Rijksgebouwendienst. Eindverantwoordelijke voor de realisatie van de meeste oudste gebouwen was Rijksbouwmeester Johannes Vrijman, maar er is zéker ook door andere architecten van zijn bureau aan gewerkt. Na 1924 waren op het terrein tot in de jaren '60 diverse architecten van de Rijksgebouwendienst actief bij verbouwing en nieuwbouw. Nadien, nog in de 'Rijks-periode' ook steeds vaker externe ontwerpers.

Inderdaad, hele andere omstandigheden, ook ik heb als kind een ervaring meegemaakt op de RPI waar ik mijn hele leven al mee zit(nu 59 jaar).
Tijdens een bezoek aan mijn vader die daar was opgenomen, kwam ik in een zaal waar de mensen onder de vloer stonden met alleen hun hoofd boven de vloer. Heb nooit begrepen waarom, en wat hiervan het nut was.

Vreemd sedert de jaren 60 zijn de inzichten en behandelingen dermate aangepast dat dit soort extremen niet meer nodig was. In welk jaar was dat?
=== Johan, lees het boek "De komst van Joseph Alexis K." (Tini) ===

Mijn overgrootvader Hendrik Jacobus Wilhelmus Bazuin (geboren 30-04-1876 te Den Haag) is daar op 5 December 1942 overleden. Hij was KNIL-militair. Wie weet meer over hem?