Wat mij zeer erg stoort is dat er zeer erg wordt gesold met standbeelden van mensen die heel erg belangrijk zijn geweest voor de ontwikkeling en werkgelegenheid in Eindhoven. Nu weer in deze situatie met dr. Anton Philips. Het begint er op te lijken dat die foeilelijke geplande gebouwen vele malen belangrijker zijn dan het verleden van de stad maar dat is wel bekend over de beleidbepalers en ontwikkelaars.

Martin, dat is allemaal eigengewin, en zeker al die projectontwikkelaars, die geven nergens om. Alles wat eventueel weg kan, moet weg voor hun grote plannen, grote projecten, grote winsten, en totaal geen respect voor het verleden. En de gemeenteraadsleden willen er ook allemaal hun stempel op zetten. En het mooiste is, we hebben ze zelf gekozen. Ik zou wel eens willen weten, van al die hoogbouw die er staat, wat er leegstaat en wat nooit gebruikt of bewoond wordt. Daar hoor je niks van, en je ziet er niks van, daar hangen fop gordijntjes voor het raam. Ik denk dat je nog zult verschieten.

Beste Martin, ik denk niet dat het stadsbestuur (lelijke) gebouwen belangrijker vindt dan standbeelden van mensen die zich verdienstelijk gemaakt hebben voor (de ontwikkeling van) Eindhoven. Je kunt moeilijk volhouden dat Eindhovense stadsbesturen ooit ook maar enige terughoudendheid getoond hebben om gebouwen af te breken. Maar wat is nu gemakkelijker, het verplaatsen van een standbeeld of van een gebouw? Ik houd het er op dat praktische overwegingen de doorslag hebben gegeven. Het is waar dat er waarschijnlijk niet veel standbeelden zijn die zo vaak verplaatst zijn als dat van dr. Anton Philips. De eerste plek waar het standbeeld werd geplaatst was links van het (voormalige) gebouw van C&A (precies zoals Peter Vermeulen heeft beschreven). In het uiterst linkse deel van C&A zat overigens nog een ander modehuis, Voss. De Hermanus Boexstraat bestond nog niet. Het standbeeld is inderdaad onthuld in september 1951, kort voor het overlijden van dr. A.F. Philips. Er werd toen gezegd dat hij het slechts op tv heeft kunnen zien, misschien was hij al te ziek om zelf aanwezig te zijn bij de onthulling. De begrafenisstoet trok een maand later vanaf Huize de Laak in de Parklaan, via de Dommelstraat en daarna rechtsaf richting overweg en passeerde op die manier het standbeeld. Later is het beeld nog minstens drie keer verplaatst voordat het op zijn huidige plaats stond. In die tijd was er alleen in Eindhoven tv. Philips was niet veel eerder begonnen met het experimenteren met televisie in wat nu het Klokgebouw heet. Een paar uur per week waren er uitzendingen, er was een speciale reportagewagen die op verschillende plekken in Eindhoven bij allerlei activiteiten werd ingezet, vaak voetbalwedstrijden, o.a. van EVV-PSV. Niemand had toen nog een tv-toestel, slechts een klein aantal medewerkers van Philips had er een, en zij moesten rapporteren hoe de uitzending verlopen was. Het gebeurde nog wel eens dat er een storing was en het beeld wegviel.