Was dit in de jaren zestig misschien café de Leeuw? In mijn herinnering ben ik hier ooit op een bruiloft geweest.

Café de Gouden Leeuw (met zaal) staat aan de provinciale weg in Veldhoven.

In het adresboek van 1966 staat op Zeelsterstraat 350 in ieder geval café de Night Cap vermeld Lieke.

Sjef, ik denk dat Johan gelijk heeft. Het was de Gouden Leeuw en de bruid kwam uit Veldhoven.

Het typische is dat in het adresboek van 1964 op de Provincialeweg 102 in Meerveldhoven een café de Leeuw vermeld staat (dus zonder die edelmetalen toevoeging!). Ik heb vanuit dat café jaren geleden mijn rij-examen mogen doen.

Sjef, je brengt mij nu aan het twijfelen. Het café had ook twee ramen met een deur in het midden.

Hier kwamen veel Amerikaanse soldaten van de nabijgelegen kazerne. In de jaren 60/70 zat hier Cor van de Vorstenbosch in samen met z'n vrouwtje Jet.

In de jaren zestig werd dit café gerund door de ouders van Tonny Wolswijk. Haar moeder, Netty, was een vriendin van mijn moeder.

Later is Warmoeskerken exploitant/eigenaar geworden en die werd door de Gemeente Eindhoven tegen een fatsoenlijk bedrag uitgekocht.

Amerikaanse militairen zijn mij onbekend. Wel Engelse militairen van de RAF, werkend op Welschap en gelegerd in het "Engelse kamp". Dit kamp lag tegen de vliegbasis aan. Later opleidingscentrum rupsvoertuigen Landmacht. Dit speelde zich af rond de jaren vijftig.

Tot kort voor de sloop was Warmoeskerken eigenaar en exploitant. Na verkoop aan de gemeente heeft hij in Zeelst nabij de kiosk een nieuwe zaak opgestart.

In de jaren '61/'62 als luchtmachtsoldaat daar vele malen geweest en in mijn herinnering werkte de eigenaar van de Night Cap op de vliegbasis Eindhoven.

1970/1971 kwam ik daar weleens en ik heb een paar keer militairen terug naar de kazerne gebracht in m'n Fiatje 600. Die moesten naar de Oirschotsedijk. Wie er achter de bar stond weet ik niet meer maar de grootste hit in de jukebox (waarbij de hele kroeg meezong) was Manuela van Jacques Herb. :)

Jet en Cor Vorstenbosch hebben er begin jaren 80 in gezeten. Daarvoor zat er Den Buk in, dat was de vader van Wimke Warmoeskerken. In 1985 hebben mijn ouders het café overgenomen van Jet en Cor. Ze hebben het café gehad tot 1991. Het was toen geen Nightcap meer maar "Den Dorus". Mijn vader was inderdaad ook een ex-militair die zijn grootste droom wilde waarmaken en het was ook een heel erg gezellig cafeeke.
Maar toen het nieuws kwam dat de straat werd afgesloten en de huizen werden gesloopt i.v.m. de verbreding van de snelweg, heeft mijn vader het overgegeven aan Wimke die inderdaad later in het centrum van Zeelst een bar had.
Dus ik en mijn broertje zijn zowat opgegroeid in dit café. En "Den Dorus" en zijn vrouw zijn helaas niet meer.

Geweldig is deze foto voor mij. Hier heb ik in de jaren 1962-63 heerlijke (feest)avonden meegemaakt. Ik zat toen in militaire dienst op Vliegbasis Eindhoven. Maar ons thuiskamp was Kamp Zeelst. Eén keer heeft de militaire politie mij van het terras gehaald. Mijn maten hadden mij daar volkomen doorgezakt, op een terrasstoel in de stromende regen gezet, tot ze mij dus hebben meegenomen. Dit is voor mij een geweldige (foto)herinnering. Ik zou heel graag deze foto op een hogere resolutie ontvangen. Zodat ik hem na zo'n vijftig jaar kan koesteren. Ik heb hier twee foto's die daar binnen zijn gemaakt met een aantal mensen er op. Wellicht willen jullie die plaatsen? Zou ook hartstikke leuk zijn. Ik hoor dus graag van u! In elk geval alvast hartelijk bedankt voor deze foto.

Mijn ouders Toon Wolswijk en Nettie Buenen hebben dit café lang gehad. Ik heb hier vanaf mijn 10e jaar tot aan mijn trouwen in 1967 gewoond. Mijn ouders hebben een paar jaar later alles verkocht. Mijn vader heeft nog een aantal jaren een soort nachtclub/café gehad in Meerveldhoven, genaamd “Limelight “.