Bij het zien van deze foto kwam dit verhaal naar boven. Wij speelden Cowboy op straat en werden daar door de pastoor van straat geplukt, zijn misdienaars waren niet komen opdagen, of wij maar even de mis wilden dienen. Tegen de pastoor zei je nooit nee dus dat deden we maar. We hoorden niet eens bij zijn parochie! Nou waren die misdienaarskleren altijd te lang dus even een riem eromheen en die toog ophijsen tot net boven je schoenen. Maar we hadden niets anders dan die cowboyriemen bij ons, met van die lange holsters eraan, dus die maar gebruikt. Regelmatig kwamen die holsters onder onze superplie uit maar gelukkig hebben wij geen klachten gehad. En in die tijd zat de kerk bomvol. Onze klapperpistolen hadden we maar in de sacristie gelaten.

Pastoor de Vries, wie kent hem niet. Mijn oudste en jongste zus zijn hier ook getrouwd. De jongste ca. 1965. De avond tevoren kwam de kapelaan de mis bespreken en ik vroeg hem om de preek niet te lang te maken, dan konden we langer feesten. Hij gaf hierop geen antwoord, maar wel de dag erna in de preek. {En dan zijn er mensen die liever feesten als naar de preek luisteren}, ik stond al recht om te antwoorden maar werd door mijn moeder weer terug gewezen op mijn plaats.

Is deze kerk toen hij gesloten werd gebruikt als kinderspeelpaleis?

Wat een prachtige foto! De kerk zoals ik hem me kan herinneren toen ik er ook misdienaar was. Na pastoor de Vries kwam een pastoor die ongelofelijk zuinig was op het stroomverbruik. Het licht mocht pas aan als de mis begon en als het afgelopen was rende hij naar de schakelaars om alles op een lamp na uit te draaien. Hoe heette deze pastoor nu? Iets met een a in de naam, van Asten, van Ars?

Het was pastoor van Asten. Inderdaad een uiterst zuinig man. Op velerlei fronten, ook in de sociale omgang met menig parochiaan. Hetgeen erg wennen was na zijn warme voorganger De Vries.

Voor pastoor van Asten, zie foto 20335.