Leuk. Toen die nog drogisterij was. Later vooral verfwinkel. Zo heb ik Theo ook nog gekend.

Toen ik als klein menneke bij Theo in de winkel kwam buurten waren de toonbanken nog van hout. Ik was min of meer kind aan huis en liep gewoon door naar achteren waar Tonnie in de grote werkplaats bezig was met glassnijden of met verfpotten in de weer was. Achteraf gek eigenlijk dat Theo altijd maar geduld voor me had, hij heeft nooit tegen me gezegd dat ik maar eens buiten moest gaan spelen. Als een klant iets kocht dat ik niet kende, vroeg ik altijd om uitleg. Ik herinner me een keer dat hij nogal vaag bleef. Een vrouw kwam maandverband halen, zo'n reuzepak zoals je die toen had. Ik herinner me vaag dat hij zei dat in dit geval het woord verband hier geen verband had met wonden of zo. Maar het zou nog jaren duren voordat het me duidelijk waarmee wel.

Het linkerdeel van het winkelpand Baijens op de Kleine Berg was ingericht als drogisterij en aanverwante artikelen, terwijl het rechterdeel was bestemd voor de verfhandel en schildersbenodigdheden. Beide afdelingen werden beheerd door Theo Baijens en zijn echtgenote. Broer Tonnie Baijens - hier op de foto achter de toonbank - was de man van het glas- en schildersbedrijf met een grote werkplaats achter de zaak.
Zowel de drogisterij / verfhandel als het schildersbedrijf werden na bijna zeventig jaar opgeheven op 1 september 1995. Theo overleed in 2006 op tachtigjarige leeftijd en Tonnie in 2011, hij werd eenentachtig.

Theo, ik heb zitten dubben, was het nu Theo of Tonnie daar achter de toonbank? Ik twijfel nog, het lijkt wel een kruising tussen die twee, maar die bestond niet voor zover ik weet. Ik weet niet wanneer de kruidenierswinkel van Pijnenburg plaats heeft moeten maken voor de verf en aanverwante artikelen. ik heb Theo in 1995, net toen hij bezig was met het beëindigen van het bedrijf, nog een keer bezocht en samen met hem herinneringen opgehaald.

Onmiskenbaar staat Tonnie Baijens achter de toonbank. In 't algemeen genomen bemoeide Tonnie zich niet met de verkoop van drogisterij- en/of verfartikelen. Wel was hij bereid om gedurende wat rustige uurtjes achter in de werkplaats eventueel hulp te verlenen in de zaak. Hij deed dat wel in een smetteloos witte jas zonder verfvlekken. De heer A. Pijnenburg met zijn kruidenierswinkel VéGé verliet het pand in 1959 en opende een nieuwe zaak in de Rivierstraat.

In de van Kinsbergenstraat had men vroeger voor de laatste wereldoorlog, ook een kruidenierswinkel van Baijens. Het was het laatste huis in de nabijheid van de Boschdijk. Als je de voordeur opende, ging er er een bel, die met een stalen veer met een krul, die boven de deur bevestigd was. Echte nostalgie zak mar zegge. Of het familie van de vernoemde Bajens was weet ik niet, maar toch leuk te vertellen.

Vooral leuk en bemoedigend vind ik dat je het hebt over de "laatste" wereldoorlog. Ik help het je hopen.