De heer Kockx ken ik nog als docent technologie. Het is mij nu nog altijd een raadsel waarom dit moderne gebouw weer zo vlug is gesloopt. Achter dit gebouw op de voorgrond waren de praktijklokalen en dat waren zéér dure lokalen. De elektrische voorzieningen daarvan waren duur. Het machinepark was duur. De vloeren daarvan waren, welhaast als vanzelfsprekend, ook zeer duur, aangelegd met hardhout geïmpregneerd parket, oliebestendig en tegemoetkomend aan de elektrische veiligheidseisen van een laboratorium dat in Philips niet zou misstaan. Een raadsel hoe dit moderne gebouw zo is kunnen verworden. De lokalen op de foto zijn meer voor algemene toepassingen, zoals lesgeven in wiskunde, natuurkunde, Nederlands, Engels, Duits enz. Die kwam je ook op een gewone middelbare school tegen, maar die praktijklokalen voor elektrotechniek, elektronica, werktuigbouwkunde, autotechniek en bouwkunde, dat is echt een ander verhaal. Ik heb later ook HTS gedaan, maar hun praktijklokalen konden hier niet aan tippen. Ik denk nog altijd met ongeloof aan het slopen van dit complex terug.

Waarom dit mooie pand zo snel is afgebroken? Ik denk dat de gemeente de grond beter kon verkopen aan de projectontwikkelaars.

Ik heb jarenlang, vanaf 1975, in dit gebouw gewerkt als leraar elektrotechniek. Ook ik vind het onbegrijpelijk dat dit gebouw is gesloopt. Ik noem dat kapitaalvernietiging. Zo'n gebouw moest wijken vanwege de grootheidswaanzin van een ROC. Alles moest mooier, duurder en groter. Neem maar een kijkje op de Sterrenlaan waar de Ivoren Toren van het ROC staat.

Nu tegenwoordig het voortschrijdende inzicht, een welhaast automatisch mechanisme, meer en meer boven komt drijven, wordt nu de oorzaak van dit gebeuren vooral gezocht in de verslavende praktijken van: "De Scholenfluisteraar". Een cluster van adviesorganisaties (zelfs tegenwoordig nog actief en handig!), voor bestuurders die geen verantwoording willen en/of kunnen nemen en die toch “zelf” willen beslissen, al was het maar voor het salaris dat dat in hun posities oplevert.

Wat hier op de rechterzijde van de foto niet te zien is, is de immens grote kantine annex aula. De school beschikte over een zeer grote binnenplaats waaraan de praktijkgebouwen grensden. Ook niet te zien op deze foto is de prachtige sportzaal. Het blijft een grove schande dat deze geweldige onderwijsvoorziening is opgeofferd aan de grootheidswaanzin van een ROC. Toeval dat we ons sedert eind 2008 in een financiële crisis bevinden?

Langzaam maar zeker is het verleden aan het verdwijnen in Eindhoven. Mijn lagere school aan de Dierenriemstraat, weg. 3e LTS Kaderstaat, weg. Tot slot de MTS Egelstraat, weg. Maar ja, Philips aan de Beemdstraat, weg, Philips Strijp T (TQ) weg. Ik troost me met de gedachte, over een paar jaar zijn wij ook weg, en de nieuwe generatie zal dit alles niet missen. Kwaliteit heeft plaatsgemaakt voor kwantiteit. Leraren zijn vervangen door managers.

De Universiteit van Tilburg vertoonde veel overeenkomsten met dit gebouw. Waarschijnlijk dezelfde architect.

Dat ook dit gebouw gesloopt is past wel in het beeld van Eindhoven. Er is veel gesloopt, en van historische waarde is tot de jaren 90 weinig overgebleven.
Ikzelf heb van 1972 tot 1976 op deze school de elektro-opleiding gevolgd. Wat ik me nog goed kan herinneren, was dat de praktijklokalen van Elektro zich aan het einde van de gang aan de rechterzijde bevonden. Wat bij mij het meest tot de verbeelding sprak waren de grote elektromotoren en generatoren die zich in het achterste lokaal bevonden en waar we allerlei metingen en snelheidsregelingen met weerstandsbanken en variable transformatoren op moesten uitvoeren.
In ons tweede jaar kwam er zelfs een heuse computer (zo groot als een dubbeldeurs kast) in het elektronicalokaal te staan, bediening door ons als leerlingen was er toen helaas nog niet bij.

Ik kom toevallig op deze site terecht omdat ik de naam zocht van de docent machinale houtbewerking (dhr. Oosterbosch?) en zie foto's van mijn oude school, waar ik van 1980-1984 bouwkunde heb gedaan. Ik zie het gebouw en alle met name praktijklokalen nog voor me. Ook de grote kantine waar ik heb leren rikken. Jammer dat dit mooie gebouw er niet meer is.