Waar de bomen staan, rechts op de foto, is jaren het voetbalveld van Tivoli geweest.

Misschien zijn er mensen die mijn grootmoeder nog kennen: Bertha Janssen-de Bruin. Ze woonde tientallen jaren (45?) op Leeuwenstraat 131. Haar echtgenoot Leo overleed kort na de oorlog. Ze hadden zeven kinderen: Jo (mijn vader), Truus, Servaas, Leo, Jack, Wil en Bert.

Ik heb een aantal van jouw ooms nog gekend, Wil en Bert. Zij waren bevriend met mijn broers o.a. Wim. En Bert heeft nog bij mijn vader gewerkt bij de Grontmij.
Zelf heb ik gewoond op nummer 148.
Ik ben er een van de familie Smith.

Achteraan in de Leeuwenstraat was het veld van voetbalvereniging De Leeuwen. Deze vereniging was niet aangesloten bij de KNVB. Zij speelden in competities en op toernooien tegen clubs die voortkwamen uit buurtverenigingen uit Eindhoven.
Kort na de oprichting in 1931 speelde S.V. Tivoli op een voetbalveld dat lag achter de huizen van de Leeuwenstraat die vooraan op de foto staan.
Als geboren en getogen Tivoliaan heb ik de familie Janssen natuurlijk gekend.

Voor spelers van SV Tivoli in 1966 zie foto 8666.

Zijn er nog mensen die de fam. Rosenkrantz gekend hebben zo rond de jaren 40? Ik weet geen nummer meer in de Leeuwenstraat maar ik weet wel dat aan de achterkant korenvelden waren. Later in de jaren 60-70 moet nog een zoon op nr 4 gewoond hebben. Tegenover was een pad richting de DAF Geldropseweg.

Aan het eind van de 2e Wereldoorlog tot eind vijtiger jaren woonden aan de Leeuwenstraat 94 mijn oom en tante Sjaak (Izaak) en Jans Renes-Bouman, met hun kinderen Kors en Alie, later nog een 'nakomertje' Janny. Kors voetbalde bij Tivoli. Ik herinner mij dat ik als kind met mijn ouders met de BBA bus van Helmond naar Eindhoven, een halte bij een halfverharde weg naar Tivoli (tegenover de DAF fabriek aan de Geldropseweg) ging. Van de Leeuwenstraat 94 herinner ik mij een wc in en hokje in de tuin, waar je met een emmer water naar toe moest.

In de tijd dat deze foto genomen werd was de leeuwenstraat toch nog de gemeente Geldrop of vergis ik me ? Dat deze bewoners alles hebben met Tivoli begrijp ik. Maar voor 'burgerzaken' moest men toch echt naar het gemeentehuis van Geldrop.

Het klopt dat Tivoli bij de gemeente Geldrop hoorde. In ieder geval nog in 1966 toen ik trouwde en we daarvoor naar Geldrop moesten, evenals mijn zusje die in 1967 trouwde.

Wij kwamen in 1952 in Tivoli wonen en toen behoorde Tivoli nog bij Geldrop.

Tivoli is vanaf 1972 bij de Gemeente Eindhoven gaan horen. Evenals de buurtschappen Riel en De Putten. Ik ben zelf op 1-1-1950 in Tivoli geboren en woon er nu nog steeds. Toen ik 22 jaar was woonde ik ineens in Eindhoven, terwijl ik 22 jaar in Geldop had gewoond! Nog steeds is mijn geboorteplaats Geldrop, maar ik woon in Eindhoven, terwijl ik nagenoeg op dezelfde plaats woon (alleen een ander huisnummer), HIHI.

De fam. Westen woonde in de Leeuwenstraat nr. 92. Ik (Huub) was goed bevriend met Servaes Jansen helaas overleden.Na de dood van de heer Jansen had mw. Jansen een winkeltje in textiel in haar voorkamer. Ik ben daar als kind onder de oorlog opgegroeid en had een geweldige jeugd en een vaste groepje jongens en meisjes waar ik ook bijhoorden om te spelen, elkaar te ontdekken en samen op te groeien o.a. Corrie Tournoy, Ria Geerling, Poppie van Dongen, Wim van Schayk, Kors renes, Wim Visser. Wij aten vaak in de manege bij de Duitse soldaten en daarna bij de Engelsen. Op mijn 13de ging ik op studie om missionaris te worden maar op mijn 26ste hing ik mijn toog aan de wilgen en studeerde ik voor maatschappelijk werker en was dit in Den Haag en Den Bosch. Graag reacties van genoemde personen. Leuk toch!?

Om nog eens over die put te spreken, die gebruikten wij op het eind van de oorlog als schuilkelder. De duitsers trokken terug en er werd flink geschoten vanaf Valkenswaard, dat kwam allemaal op Tivoli en omstreken terecht. Er werd stro in gelegd en zo hebben we een paar dagen daarin doorgebracht. Achteraf levens gevaarlijk in verband met die leidingen van water en gas, maar we hebben het overleefd. Heel Tivoli liep leeg op het einde, ook de bossen in. Iemand was toen op het lumineuse idee gekomen om met een fietsstuur die deksel open te maken,  zodat we er allemaal in konden. Er werd van alles in gesjouwd vooral levensmiddelen, maar we zijn er heelhuids uit gekomen. Dat is mijn verhaal van de oorlog.

Ik ben benieuwd naar verhalen over de familie Janssen-de Bruijn: Bertha (mijn oma), Jo (mijn vader), Truus, Servaas, Leo, Jacques, Wil en Bert. Ik heb ze al een paar keer 'voorbij zien komen' op deze site.

Lex, ik heb een persoonlijke e-mail naar jouw adres gestuurd met herinneringen aan de familie Janssen de Bruijn. Hopelijk heb je dat ontvangen.
Lenie

Een kennis van mij is op zoek naar Frans van der Linden die in de jaren vijftig van de vorige eeuw in de Leeuwenstraat woonde. Wie kan helpen? Frans was lid van het Tivolikoor en is destijds mee naar Rome geweest.